Time Is The Substance...Ο Χρόνος Είναι Η Ουσία...

Time is the substance
from which I am made.
Time is a river
which carries me along,
but I am the river;
it is a tiger that devours me,
but I am the tiger;
it is a fire that consumes me,
but I am the fire.

....................................


Ο χρόνος είναι η ουσία,από την οποία είμαι φτιαγμένος.
Ο χρόνος είναι ποταμός,που μακριά με παρασέρνει, αλλά
εγώ είμαι ο ποταμός.Είναι τίγρης που με κατατρώει,αλλά
εγώ είμαι ο τίγρης.Είναι φωτιά που με κατακαίει, αλλά
εγώ είμαι η φωτιά.

Jorge Luis Borges

Lovers In The Wind - Εραστές Στον Άνεμο

Time is always on the run
Ο Χρόνος πάντα τρέχει
We've only just begun
Έχουμε μόλις αρχίσει
Lovers in the wind.
Εραστές στον άνεμο.
Life is all we have to share
Ζωή είναι όλα όσα πρέπει να μοιραστούμε,
You know we must take care
Ξέρεις πως πρέπει να φροντίσουμε,
Lovers in the wind.
Εραστές στον άνεμο.
There was a time when it was hard to know
Ήταν κάποτε τόσο δύσκολο να ξέρεις
Reaching out,reaching out,
Προσεγγίζοντας κάπου,
for somewhere to go
κάπου να πας,
There was a light born on the darkest day
Ήταν ένα φως γεννημένο τη πιό σκοτεινή μέρα
But no one wants to know
Αλλά κανείς δεν θέλει να ξέρει
And no one wants to try
Καί κανείς δεν θέλει να προσπαθήσει
Love is all I have to give
Η αγάπη είναι αυτό που πρέπει να δώσω
It's all I need to live
Είναι ότι έχω ανάγκη γιά να ζήσω
Lovers in the wind
Εραστές στον άνεμο.
There was a time when it was hard to know
Ήταν κάποτε τόσο δύσκολο να ξέρεις
Reaching out, reaching out for somewhere to go
Προσεγγίζοντας κάπου,κάπου να πας
There was a light born on the darkest day
Ήταν ένα φως γεννημένο τη πιό σκοτεινή μέρα
But no one wants to know
Αλλά κανείς δεν θέλει να ξέρει
And no one wants to cry
Καί κανείς δεν θέλει να κλάψει.
Time is always on the run
Ο Χρόνος πάντα τρέχει
We've only just begun
Έχουμε μόλις αρχίσει
Lovers in the wind
Εραστές στον άνεμο.

Roger Hodgson

Μονόγραμμα (Μέρος Β) - Monogramma (Part B)

V.
I've talked about you in times so old
With wise nannies and retired partisans
Why you have the sorrow of a wild animal
Τhe glisten on trembling water's forehead
And why is it bound to be close to you
That I don't want love, but I want the wind,
I want the gallop of the uncovered,erect sea.
And nobody had ever heard of you,
Neither dictamnus nor fungus ever had,
In the high lands of Crete,nothing,
Only for you,God accepted guiding my hand.
Over here,over there,carefully all around
The face's shore,the coasts,the hair,
Over the hill waving on the left.
Your body in the position of the lonesome pine tree
Eyes of pride and of diaphanous sea bottom
Inside this home with the old escritoire,
Τhe yellow laces and the cypress wood,
Alone,just waiting for you to show up for the first time
Ιn the upper room or behind the courtyard tiles
With the Saint's horse and Easter egg.
As from a destroyed wallpaper
As large as short life wished for you,
Fitting in the small candle,the stentorian volcanic shine.
That nobody has ever seen or heard of
Nothing in desert places and in abandoned houses,
Neither the buried ancestor at the edge of the barnyard,
For you, nor the old lady with all of her herbs.
For you it's only me,and may be music too,
Which I push inside me but it comes back louder,
For you the unformed twelve years old chest,
Which is set on the future,with the red crater
For you as a pin,the bitter smell
That hits the body and drills reminiscence,
And this is the ground,these are the doves,this is our ancient land.
VI.
I've seen a lot and the Earth in my mind seems
more beautiful,
More beautiful in the golden steams
The incisive stone,more beautiful are
The purple isthmuses and roofs on the waves
More beautiful are the rays,where you pass without treading on,
Invincible as the goddess of Samothrace over the mountains
of the sea.
In such a way I've looked at you,that is enough for me
All this time to be absolved
Ιnto the groove that the passage leaves for you,
Like an experienced dolphin to follow
And my soul to play with white and blue!
Victory,victory I've been beaten
Before love and in love,
For the clock and the ghioul-birsimi
Go,go, even if I got lost.
Even if the sun you hold a newborn child,is alone,
Even if I am the one that my country mourns, alone
Let this be the only reason I sent the wind holding bay leaf to you,
The only reason the perfectly round pebble
on the ogling of the dark sea bottom
The fisherman that raised up and threw back again in time,
Paradise!
VII.
I have noticed an island in Paradise,
Looking exactly like you and a house by the sea.
With a big bed and a small door
I've thrown an echo to the deep
To look at myself every morning I wake up.
To see half of you passing through the water
And cry half of you in Paradise.


Πλήρης Αναγραφή Τού Ποιήματος,Εδώ:
(Full Original Elytis' Poem)
http://www.didefth.gr/monogrammaOElyths.htm

Poetry : Odysseas Elytis
English Translation : Panagiotis Xourafas
Reading : Mikis Theodorakis

Μονόγραμμα (Mέρος Α) - Monogramma (Part A)

I.
I shall always mourn-you hear me?-for you,
alone,in Paradise.
She will turn engravements of the palm
Elsewhere,Fate as a keys keeper
At some time weather will consent,
How can't it be, people do fall in love.
The sky will picture our guts
And chastity will strike the world
With sharpness of black death.
II.
I'm mourning for the sun and for the years to come
Without us and singing for the other things passed,
If they are true.
Bodies spoken and the boats that splashed sweetly,
Guitars that turned on and off,down the water,
Words like "trust me" and "don't",
Once in the air, once in the music.
The two small animals,our hands
That looked for ascending secretly one another
The flowerpot full of dew,in open courtyard doors,
And the pieces of seas coming out together,
Over the dry stones,behind the fences,
The anemone which stood on your hand
And three times you feared purple,
Three days over the waterfalls.
If all of this is true,I'm singing
The wooden beam and the square web,
On the wall of the mermaid with the loose hair,
The cat staring at us in the darkness.
Child with the incense and the red cross
At time it gets dark on unapproachable rocks
I'm mourning for the textile I touched,
And the world came on to me.
III.
So I speak for you,and for me
Because I love you,and being in love
I know how to enter like a full moon
From everywhere,for your little foot
Inside the limitless sheets,
To pluck jasmines,and I have the power
Asleep,to blow and take you away
Through moonlight passages and hidden sea archways,
Hypnotized trees with silver light spiders.
Waves have heard of you
How you caress,how you kiss
How you say whispering "what" and "eh"
Around the neck and the cove
Always us,light and shadow.
Always you,the little star and always me the dark sailing boat
Always you the port and me the lighter on the right
The wet quay and the shine on the oars.
High above the house with the bines,
The tied roses and the water icing,
Always you the stone statue,and always me the shadow getting wider,
The sloping shutter is you,the air opening this,is me,
Because I love you and I love you,
Always you the coin,and me the adoration that
Cashes it:
So much for the night,so much for the roar in the wind
So much for the drop in the air,so much for silence
All around the despotic sea,
Arch of the sky with the stars,
So plenty for your minimal breath.
And now I haven't got anything else
Behind four walls, the ceiling,the floor
To cry out from you and been hit by my voice,
To smell from you and people get furious,
Because the untested and the alien
People can't stand,and it's early,you hear me,
It's early yet in this world my love,
To talk about you and me.
IV
It's early yet in this world,you hear me
Monsters haven't been tamed,you hear me
My lost,spilled blood,you hear me
And my pronged knife,
Like a ram running in the skies,
And cracking the star branches,you hear me
It is me,you hear me
I love you,you hear me
I hold you and take you and dress you up with
Ophelia's white wedding dress,you hear me
Where you leave me,where you go and who,you hear me,
Holds your hand over cataclysms?
The enormous lianas and volcanic lavas,
The day will come for us,you hear me
To be buried and thousands of years later
will turn us into shiny stratums,you hear me
Ηeartlessness to gleam upon them,you hear me,
Of men,
And in thousands of pieces to throw us
Into the water,one by one,you hear me.
My bitter pebbles I'm counting,you hear me
And time is a big church,you hear me
Where sometimes,Saints' figures
shed a real tear,you hear me
Bells open up above,you hear me,
A deep passage to pass through,
Angels wait with candles and death psalms,
I'm going nowhere,you hear me
Either nobody or both of us together,you hear me.
This flower of the storm,and you hear me
This flower of love,
We've cut it off once and forever,
And can't bloom otherwise,you hear me
In another Earth,in another star,you hear me,
It's not the same ground,not the same air
That we touched,you hear me.
And no other gardener wasn't so lucky in other times
From such a winter,and so many north winds,you hear me
To toss a flower,us only,you hear me,
In the middle of the sea.
From the unique will of love,you hear me
We raised up a whole island,you hear me
With caves and capes and flourished cliffs.
Listen,do listen
Who talks to the waters and who's crying-are you listening?
It's me screaming and it's me crying,you hear me
I love you,I love you,you hear me?


Πλήρης Αναγραφή Τού Ποιήματος,Εδώ:
(Full Original Elytis' Poem)
http://www.didefth.gr/monogrammaOElyths.htm

Poetry : Odysseas Elytis
English Translation : Panagiotis Xourafas
Reading : Mikis Theodorakis

I Wanna Know What Love Is

I've gotta take a little time/A little time to think things over/I better read between the lines/In case I need it when I'm older./Now this mountain I must climb/Feels like the world upon my shoulders/Through the clouds I see love shine/It keeps me warm as life grows colder./In my life there´s been heart-ache and pain/I don´t know if I can face it again,/Can´t stop now/I´ve travelled so far /to change this lonely life./I wanna know what love is/I want you to show me/I wanna feel what love is/I know you can show me./
I´m gonna take a little time/A little time to look around me/I´ve got nowhere left to hide/It looks like love has finally found me./In my life there´s been heartache and pain/I don´t know if I can face it again/Can´t stop now/
I´ve travelled so far /to change this lonely life./I wanna know what love is/I want you to show me/I wanna feel what love is/I know you can show me.

Θέλω να έχω λιγο χρόνο/Λίγο χρόνο γιά περίσκεψη,/Κάλλιο να δώ ανάμεσα στις λέξεις/Σε περίπτωση πού το χρειαστώ όταν μεγαλώσω./Τώρα τούτο το βουνό που πρέπει ν'ανεβώ/Φαντάζει σαν να κρατώ τη Γη στούς ώμους μου/Ανάμεσα στα σύννεφα βλέπω την αγάπη να λάμπει/Κι' αυτό με κρατάει ζεστό όσο η ζωή παγώνει./Στή ζωή μου πόνος καί θλίψη αρκετή υπάρχει/Δεν ξέρω αν μπορώ να το αντέξω πάλι/Δεν μπορώ να σταματήσω τώρα/Έχω ταξιδέψει τόσο μακριά/γιά ν' αλλάξω αυτή την μοναχική ζωή./Θέλω να μάθω τι είναι η αγάπη/Θέλω να μού δείξεις/Θέλω να νιώσω τι είναι η αγάπη/Ξέρω οτι μπορείς να μου το δείξεις./Θέλω να έχω λιγο χρόνο/Λίγο χρόνο να κοιτάξω γύρω μου/Δεν έχω που αλλού να κρυφτώ/Φαίνεται πώς η αγάπη τελικά με βρήκε./Στή ζωή μου πόνος καί θλίψη αρκετή υπάρχει/Δεν ξέρω αν μπορώ να το αντέξω πάλι/Δεν μπορώ να σταματήσω τώρα/Έχω ταξιδέψει τόσο μακριά/γιά ν' αλλάξω αυτή την μοναχική ζωή./Θέλω να μάθω τι είναι η αγάπη/Θέλω να μού δείξεις/Θέλω να νιώσω τι είναι η αγάπη/Ξέρω οτι μπορείς να μου το δείξεις.


Foreigner

A Girl - Ένα Κορίτσι

Τhe tree has entered my hands,
The sap has ascended my arms,
The tree has grown in my breast -
Downward,
The branches grow out of me, like arms.

Tree you are,
Moss you are,
You are violets with wind above them.
A child - so high - you are,
And all this is folly to the world.
.............................................................
Το δέντρο εισχώρησε στά χέρια μου,
Ο χυμός ανέβηκε στά μπράτσα μου,
Το δέντρο θέριεψε στό στήθος μου-
Προς τα κάτω,
Τα κλαδιά ξεκόβουν από μένα,σαν μπράτσα.

Δέντρο είσαι,
Μούσκλι είσαι,
Βιολέτες είσαι με τον άνεμο πάνω τους.
Ένα παιδί- τόσο αψηλό - είσαι,
Καί όλα αυτά είν' ανόητα γιά τούς πολλούς.



Ezra Pound

10

Στο μπάρ το Δέκα,
Ώρα επτά καί δέκα
Κόσμος πολύς,
Εμείς οι τρείς,
Εγώ, η μοναξιά κι' ο πόθος
Νύχτας καρπός κοιλίας νόθος.
Στο μπάρ το Δέκα,
Ώρα επτά καί δέκα
Το πλοίο της απέραντης χαράς
έδεσε κάβο,
Μα συ αναζητάς
τής σιγουριάς τον αστρολάβο
Αστέρι βιαστικό να σ' οδηγήσει σπίτι,
Χαιρέκακα αχνογελά ψηλά η Αφροδίτη...
.........................................................
In the bar called Ten,
Time is seven past ten
Many people to see,
Merely us three
Me, lady solitude and lust,
Night has base born seed at last.
In the bar called Ten,
Time is seven past ten
The ship of endless joy tied harbor knot,
But you search for astrolabe's secure plot
A star so hasty to lead you home
Aphroditi laughs at you, fool homme...


Panagiotis Xourafas

Going - Φεύγοντας

There is an evening,
Coming in
Across the fields,
One never seen before,
That lights no lamps.
Silken it seems at a distance,
Yet when it is drawn up
Over the knees and breast
It brings no comfort.
Where has the tree gone,
That locked Earth to the sky?
What is under my hands,
That I cannot feel?
What loads my hands down?
...................................................................
Έρχεται ένα βράδυ /μέσα απ' τα χωράφια, άγνωστο/
που δεν ανάβει καμιά λάμπα.//Από μακριά φαντάζει
μεταξένιο,όμως/όταν σκεπάζεις τα γόνατα καί το στήθος/
δεν σε ανακουφίζει.//Πού'ναι το δέντρο,που κλείδωνε
τη γη στον ουρανό;/Τι είναι κάτω από τα χέρια μου,
που δεν έχω αφή;//Τι μου βαραίνει τα χέρια;

Philip Larkin

Μονοτονία - Monotony

One monotonous day is followed
By another monotonous, identical day.
The same things will happen, they will happen again
The same moments find us and leave us.

A month passes and ushers in another month.
One easily guesses the coming events;
They are the boring ones of yesterday.
And tomorrow ends up not resembling like tomorrow anymore.

Constantine Cavafy

Επιθυμία - Desire

Νύχτα φιλιά κοριτσιού
Μέ νυχτικό φτέρης,
Νύχτα γλυπτά σελήνης
Που κρατά αργυρή σμίλη,
Νύχτα μώλος λιμανιού
Με άλεκτα ταξίδια.
Πόσο όμορφη ήσουν
Με τ'απαλό οικόσημο στό στήθος,
Κριγμοί από ανήσυχη ρίζα,
Λύσε το Ιθακίσιο μου μαντήλι μεσοπέλαγα
Γλυκό χαμό απόψε κέρνα με καί φώς.
Η αυγή θ'αργήσει,χάθηκε,
Αγέννητο παιδί δίχως περιττές λέξεις
Ανέντιμο μου δάκρυ που κυλάς,
Στίς φυλλωσιές του αέναου κήπου.
............................................................
Night, kisses of a girl
In a night dress made of bracken,
Night,sculptures of a moon
Ηolding a silver chisel,
Night,harbor sea wall
With voyages untold.
How beautiful you were
With the soft blazon on your chest,
Shakes of a restless root,
So,untie my neckerchief from Ithaca
In the middle of the sea,
Sweet loss you treat me tonight, and light.
Dawn will be late,almost vanished,
Unborn child with no unnecessary words,
Dishonest tear of mine running
Down the leafages of the eternal garden.


Panagiotis Xourafas
Painting: "Desire" - Pino

Είσαι Νησί - You're An Island

Οι ουρανοί ενώνονται,
Τα ματια μου στα μάτια σου.
Οι θάλασσες χωρίζονται,
Στο άλικο το βλέμμα σου ακολουθώ.
Τα όρη αναδύονται,
Ανάμεσα σε ουρανούς καί θάλασσες.
Είμαι ο λαός σου,
Ο Επιούσιος πόθος σου,μεσάνυχτα.
Είμαι ένα κελύφι καρκίνου,
μισοχωμένο στήν τύρφη τού χρόνου.
Είμαι μιά ανάσα,
που πήγε χάθηκε γιά να βρεθεί.
Σε βρήκα, όταν δεν σ'αποζήταγα.
Τώρα στ'αληθεια ξέρω.
Είσαι νησί.
......................................................
Skies unite,
My eyes upon your eyes.
Seas tear apart,
In your carmine stare,I follow.
Mountains ascend,
Between skies and seas.
I am your people,
Your cardinal passion,at midnight.
I am a crab's shell,
Half buried in the turf of time.
I am a single breath,
that went and got lost to be found.
I found you,when I wasn't looking for you.
Now I really know.
You're an island.


Panagiotis Xourafas
Painting: "Into The Night" - Pino

La Courbe De Tes Yeux - Η Kαμπύλη Tων Mατιών Σου

Η καμπύλη των ματιών σου
κυκλώνει την καρδιά μου, σ’ έναν κύκλο χορού και γλύκας ,φωτοστέφανο στον χρόνο,
λίκνο νυχτερινό και σίγουρο.
Κι αν δεν ξέρω πια
τίποτα απ’ όσα έζησα,
είναι που τα μάτια σου
δεν μ’ έβλεπαν πάντα.
Φύλλα της ημέρας
κι αφρός δροσοσταλιάς,
καλαμιές στον άνεμο,αρωματισμένα χαμόγελα ,
φτερά που καλύπτουν τον φωτεινό κόσμο, καράβια φορτωμένα ουρανό και θάλασσα. Διώκτες θορύβων και πηγές χρωμάτων, Αρώματα που εκκολάπτονται σε μια φωλιά ,που ξαπλώνει πάντα στο αχυρένιο στρώμα των άστρων. Όπως η μέρα κρέμεται απ’ την αθωότητα, ο κόσμος όλος κρέμεται απ’ τα αγνά σου μάτια, κι όλο μου το αίμα κυλάει μες το βλέμμα τους..
.......................................................
La courbe de tes yeux fait le tour de mon coeur,/ Un rond de danse et de douceur, Auréole du temps, berceau nocturne et sûr,/ Et si je ne sais plus tout ce que j'ai vécu/ C'est que tes yeux ne m'ont pas toujours vu./ Feuilles de jour et mousse de rosée, /Roseaux du vent, /sourires parfumés,/ Ailes couvrant le monde de lumière,/Bateaux chargés du ciel et de la mer,/ Chasseurs des bruits et sources des couleurs, /arfums éclos d'une couvée d'aurores/Qui gît toujours sur la paille des astres, /Comme le jour dé pend de l'innocence/ Le monde entier/dé pend de tes yeux purs /Et tout mon sang coule dans leurs regards..

Paul Eluard

Love Of My Life ( The Best Love Ballad Ever For Valentine's Day)

Έρωτα τής ζωής μου,με πλήγωσες,
Μού ράγισες την καρδιά,καί τώρα φεύγεις.
Έρωτα τής ζωής μου δεν το βλέπεις,
Φέρε μου πάλι την αγάπη πίσω,
Μην μού την παίρνεις μακριά,
Γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει γιά μένα.
Έρωτα τής ζωής μου μην μ'αφήνεις,
Μού'κλεψες την αγάπη μου,καί τώρα έρημος είμαι,
Έρωτα τής ζωής μου δεν το βλέπεις,
Φέρε μου πάλι την αγάπη πίσω,
Μην μού την παίρνεις μακριά,
Γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει γιά μένα.
Θα το θυμάσαι όταν θα'χει καταλαγιάσει,
Κι'όλα θα'χουν περάσει,
Όταν θα'χω γεράσει,
Θα'μαι εκεί κοντά σου,
Να σού θυμίζω πώς ακόμα σ'αγαπάω,
Σ'αγαπάω ακόμα.
Γύρνα πίσω γρήγορα,γύρνα ξανά,
Μην μού την παίρνεις την αγάπη μακριά,
Γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτή γιά μένα.
Έρωτα τής ζωής μου,έρωτα τής ζωής μου...

Freddie Mercury

Faces In The Crowd

Esther walks the hall, carrying a candle
Listens at the wall, for a sign of life
Closing her eyes as the room fades away
Counting the chimes
In the church of our saviour ringing out
Two faces in the crowd
Simon drives this town,
Works a graveyard Sunday
Esther flags him down,
Doesn’t speak a word
He hums to himself
As the streets disappear
He catches himself looking back
In the mirror filled with doubt
Two faces in the crowd
On the ferry from Dover to Calais, arm in arm on a windswept day
I’ve got a photo of them sailing away,mother’s so pretty, father’s so proud..
I stop to count the chimes,an orphan in the shadows
So little left behind, so much I’ll never know
A list in “the Times” of the lives lost at sea,an old photograph and a past,
That seems so like.
................................................................
Η Εσθήρ περπατά στο διάδρομο/μ' ένα κερί./Αφουγκράζεται τον τοίχο/
για ένα σημείο ζωής./Κλείνει τα μάτια,όσο το δωμάτιο σβήνει/μετρώντας τούς χτύπους στην εκκλησία/που καλούν/Δύο πρόσωπα στό πλήθος.//
Ο Σίμων οδηγεί σ'αυτή τη πόλη/την Κυριακή δουλεύει σ' ένα κοιμητήρι./Η Εσθήρ τού κατεβάζει τη σημαία/μιλιά δεν βγάζει./Μουρμουρίζει στον εαυτό του/καθώς οι δρόμοι χάνονται,/πιάνει τον εαυτό του /να κοιτάζει πίσω στον καθρέφτη με αμφιβολία/δύο πρόσωπα στό πλήθος.//Στο φέρυ από το Ντόβερ στό Καλαί,/χέρι με χέρι μιά ανεμοδαρμένη μέρα/κρατώ μιά φωτογραφία τους να αρμενίζουν μακριά./Η μητέρα είναι τόσο όμορφη,ο πατέρας τόσο περήφανος...//Σταματώ το μέτρημα τών χτύπων/ένα ορφανό στίς σκιές,/τόσα λίγα αφημένα πίσω,/τόσα πολλά που ποτέ δεν θα μάθω./Μιά λίστα στούς Τάιμς τών ψυχών πού χάθηκαν στό νερό,/Μιά παλιά φωτογραφία,/κι' ένα παρελθόν τόσο κοινό.

Alannah Myles

Flor de rechazo - Flower Of Rejection - Άνθος Της Απόρριψης

Vuelvo al jardín de la infancia
Al sexo de las flores
A sus cavidades y filamentos
A los secretos adentros
que exploramos
La persecución de una luna
demasiado plena sitiaba
nuestros pasos
En la corola abrupta de la flor
el ojo desmesurado
capta el vértigo Vuelvo
a la flor impúdica
A su parpadear de mariposa
Al líquido azúcar de su sépalo
A su cadáver
de tul de bailarina exhausta
Vuelvo al celo de la flor
Al batir de alas de la avispa
A su veneno inyectado
en el cerrojo de mi sangre
........................................
I return to the childhood garden /To the sex of flowers /To their cavities and filaments /To the secret insides we explore// The persecution of a too full moon/ laid siege to our steps /In the abrupt corolla of the flower /the unrestrained eye captures the vertigo //I return to the immodest flower /To its butterfly fluttering To the liquid sugar of its sepal /To its exhausted dancer tulle corpse // I return to the zeal of the flower /To the wasp’s beating of wings To its injected poison /in the bolt of my blood.
.....................................................
Επιστρέφω στον κήπο των παιδικάτων μου/Στο φύλο των ανθέων/Στις κοιλότητες και τις ίνες τους/Στ' απόκρυφα ενδότερα που εξερευνάμε//Το κυνηγητό μιάς μεγάλης πανσέληνου/πολιορκούσε τα βήματα μας/στην απόκρημνη στεφάνη τού λουλουδιού/το απεριόριστο βλέμμα συλλαμβάνει την παρθένο//Επιστρέφω στο αναιδές άνθος/Στην πεταλούδα του που πτερυγίζει/στο υγρό σάκχαρο τού σέπαλου/Στον εξουθενωμένο χορευτή που υφαίνει την σορό//Επιστρέφω στο ζήλο του άνθους/Στο φτεροκόπημα της σφήκας/Στο φαρμάκι της που ενίεται/στoύ αιματος μου την ορμή.


Poetry : Myriam Montoya
Greek Translation : Panagiotis Xourafas

Autopsicografia - Autopsychography - Αυτοψυχογραφία

O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente.

E os que lêem o que escreve,
Na dor lida sentem bem,
Não as duas que ele teve,
Mas só que éles não têm.

E assim nas calhas de roda
Gira, a entreter a razão
Ésse comboio de corda
Que se chama o coração

.........................................

The poet is a fake./His faking seems so real/That he will fake the ache/Which he can really feel.//And those who read his cries/Feel in the paper tears/Not two aches that are his/But one that is not theirs.//And so in its ring/Giving the mind a game/Goes this train on a string/And the heart is its name.

........................................

Απατεώνας είναι ο ποιητής./Η απάτη του τόσο αληθινή που μοιάζει/Τον πόνο θα σου κρύψει τής ψυχής,/το ιδικό του, το πικρό μαράζι.//Και κείνοι που διαβάζουνε τα λόγια τα θλιμμένα/νιώθουν τα δάκρυα στο χαρτί/όχι σαν δυό φαρμάκια του πικρά,μα ένα,/που δύσκολα μ' αυτούς θα μοιραστεί.//Κι' έτσι στό γαιτανάκι του/ένα παιχνίδι τού περνάει στό μυαλό /σε μιά κλωστή θα δέσει το τρενάκι του/καί "H Kαρδιά", το όνομα αυτού θαρρώ.

Poetry : Fernando Pessoa

English Translation : Keith Bosley

Greek Translation : Panagiotis Xourafas

Toutes Les Ecolières Ensemble - Όλα Τα Κοριτσόπουλα Μαζί - All The School Girls Together

Souvent to dis marquant
la terre du talon
comme éclôt dans
un buisson l’églantine
Sauvage qui n’a l’air faite
que do rosée
Tu dis Toute la mer
et tout le ciel pour une seule
Victoire d’enfance dans le pays
de la danse ou mieux
pour une seule
Etreinte dans le couloir d’un train
Qui va au diable avec les coups de fusil sur on pont ou mieux
Encore pour une seule farouche parole
Telle qu’en doit dire en vous regardant
Un homme sanglant don’t le nom va très loin d’arbre en arbre
Qui ne fait qu’entrer et sortir parmi cent oiseaux de niege
Où done est-ce bien
Et quand tu dis cela toute la mer et tout le ciel
S’éparpillent comme une nuée de petites filles dans la cour
d’un pensionnat sévère
Après une dictée où Le cœur m’en dit
S’écrivait peut-être Le cœur mendie.
.....................................
Often you say /making a mark in the earth with your heel /at the wild rose blooms in a bush,/Wild one /seemingly made only of dew/.You say /The whole sea and the whole sky for a single/Victory of childhood in the country of dance /or better for a single/Embrace in a train corridor/Going to the devil /with rifle shots on a bridge or better/Yet for a single timorous word/
Such as must be said while gazing at you/By a blood-stained man /whose name goes far /from tree to tree/Who keeps going in and out /among a hundred birds of snow/Where then it is nice,/And when you say it the whole sea and the whole sky/Scatter like a cloud of little girls in the yard/ of a strict boarding school,/After a dictation in which The heart takes/Was perhaps written The heart aches.
................................................
Συχνά λες/κάνοντας ένα σημάδι στή γης, με το τακούνι σου/στο άγριο ρόδο που ανθίζει μέσα σ' ένα θάμνο,/Άγριο,καμωμένο φανερά μόνο από δροσιά./Λες πως/Ολάκερη η θάλασσα κι' ο ουρανός μαζί, γιά μιά και μόνο/Νίκη της παιδικότητας στην χώρα τού χορού,/ή καλύτερα, για μιά καί μόνο/Αγκαλιά σε ένα διάδρομο τραίνου/Καθ'οδόν προς το διάβολο,/με αχούς μουσκέτων σε μιά γέφυρα ή καλύτερα,/Για μιά και μόνο λέξη δειλή,/Σαν αυτή,πού πρεπει να ειπωθεί θωρώντας σε,/Από έναν ματοβαμμένο άνδρα,/
που τ' όνομα του ίπταται από δέντρο σε δέντρο,/Καθώς στριφογυρνά/ανάμεσα σε εκατοντάδες χιονόπουλα./Όπου τότε ηχεί θεσπέσια,/Και όταν την λές, ολάκερη η θάλασσα κι' ο ουρανός μαζί,/διαλύονται σαν ένα σύννεφο από κοριτσόπουλα στην αυλή/ενός αυστηρού οικοτροφείου,/
Έπειτα από μιά ορθογράφηση,στην οποία
το Η καρδιά αργεί,/Πιθανώς γράφτηκε Η καρδιά αλγεί.


Poetry : Andre Breton
Greek Translation: Panagiotis Xourafas

Religion

Of all possible
sexual perversions
religion is the only one
to have ever been
scientifically systemized.
...................

Από όλες τις πιθανές

σεξουαλικές διαστροφές

η θρησκεία είναι η μόνη

που είναι επιστημονικά

συστηματοποιημένη.

Louis Aragon

L'amoureuse - In Love - Ερωτευμένος

Elle est debour sur mes paupières
Et ses cheveux sont dans les miens,
Elle a la forme de mes mains,
Elle a la couleur de mes yeux,
Elle s'engloutit dan mon ombre
Comme une pierre sur le ciel.
Elle a toujours les yeux ouverts
Et ne me laisse pas dormir.
Ses rêves en pleine lumière
Font s'évaporer les soleils,
Me font rire, pleurer et rire,
Parler sans avoir rien à dire
.............................................
She is standing on my lids
And her hair is in my hair
She has the colour of my eye
She has the body of my hand
In my shade she is engulfed
As a stone against the sky
She will never close her eyes
And she does not let me sleep
And her dreams in the bright day
Make the suns evaporate
And me laugh cry and laugh
Speak when I have nothing to say
................................................
Στέκεται στα τσίνορα μου
Καί τα μαλλιά της είναι στα μαλλιά μου
Έχει το χρώμα τών ματιών μου
Έχει το σώμα τών χεριών μου
Στή σκιά μου είναι ποντισμένη
Σάν λιθάρι προς τά ουράνια.
Δεν θα σφαλίξει τα μάτια της ποτέ
Μήτε να κοιμηθώ δεν θα μ'αφήσει
Και τα ονείρατα της στή λαμπρή τη μέρα
Τους ήλιους κάνουν να εξατμίζονται
Και γω να γελώ,να κλαίω,να γελώ
Κι' όταν δεν έχω τίποτα να πώ,
Να μιλώ...

Poetry: Paul Eluard
English Translation: Samuel Beckett
Greek Translation: Panagiotis Xourafas
Portrait Of Paul Eluard: Salvador Dali

Ta Chevelure D'oranges - Πορτοκαλένια Η Κόμη Σου - Your Hair Of Oranges

Ta chevelure d'oranges dans
le vide du monde
Dans le vide des vitres
lourdes de silence
Et d'ombre où mes mains nues
cherchent tous tes reflets.
La forme de ton cœur
est chimérique
Et ton amour ressemble
à mon désir perdu.
O soupirs d'ambre, rêves, regards.
Mais tu n'as pas toujouts
été avec moi.
Ma mémoire est encore obscurcie
de t'avoir vu venir
Et partir. Le temps se sert de mots
Comme l'amour.
.................................................................
Στού κόσμου το κενό πορτοκαλένια η κόμη σου
Στά έρημα τζάκια που τα βαραίνει η σιωπή
Καί η σκιά,τα γυμνά μου χέρια αναζητούν τα είδωλα σου.
Χιμαιρική της καρδιάς σου η μορφή
Κι' ο έρωτας σου μοιάζει με το χαμένο πόθο μου
Ώ κεχριμπαρένιοι στεναγμοί ,όνειρα, βλέμματα.
Όμως δεν ήσουν πάντοτε μαζί μου.Η μνήμη μου
Θολώνει ακόμα καθώς σε βλέπει να 'ρχεσαι
Και να φεύγεις.Ο χρόνος χρησιμοποιεί λέξεις
Όπως και ο έρωτας.
....................................................................
Into the void of the world your hair of oranges
Silence hangs heavy upon deserted fireplaces
And the shadow,my bare hands
search for your reflections.
Chimerical is the shape of your heart
And your love looks like my lost desire
Oh,amber sighs,dreams,glances.
But you were not always with me.My memory
Blurs even when it sees you coming
And leave.Time uses words
As love does too.



Poetry : Paul Eluard
Painting: Dante Gabriel Rossetti

Blue Spanish Sky

It's a big blue spanish sky,
Lay on my back and watch clouds roll by.
I've got the time to wonder why,
She left me.
It's a slow sad spanish song,
I knew the words but I sang them wrong.
The one I love has left and gone,
Without me.
Now she's gone, our world has changed.
Watchin a blue sky, thinkin of rain.
It's a slow sad spanish song,
I knew the words but I sang them wrong.
The one that I love has left and gone,
Without me.
It's a big blue spanish sky,
I lay on my back and watch clouds roll by.
I only wish I could make you cry,
Like I do...

Είναι ένας μεγάλος γαλάζιος Ισπανικός ουρανός,
Γέρνω πίσω και θωρώ τα σύννεφα να γλιστρούν.
Έχω το χρόνο να αναρωτηθώ,να βρω το γιατί
Με άφησε.
Είναι ένα αργό,θλιμμένο Ισπανικό τραγούδι,
Ήξερα τούς στίχους μα τούς είπα λάθος.
Αυτή που αγαπώ έφυγε μακριά,
Δίχως εμένα.
Τώρα που' χει φύγει, ο κόσμος μας έχει αλλάξει,
Κοιτώντας τον άλικο ουρανό,σκέφτομαι την βροχή.
Είναι ένα αργό,θλιμμένο Ισπανικό τραγούδι,
Ήξερα τούς στίχους μα τούς είπα λάθος.
Αυτή που αγαπώ έφυγε μακριά,
Δίχως εμένα.
Είναι ένας μεγάλος γαλάζιος Ισπανικός ουρανός,
Γέρνω πίσω και θωρώ τα σύννεφα να γλιστρούν.
Εύχομαι μοναχά να σε κάνω να κλάψεις,
Τόσο,όσο εγώ...

Chris Isaak

Rachel (A Poem For Rachel Claire Ward)

Can you peer through those eyes?
The radiance must be blinding.
As I gaze into them
I've come to understand
What the ancients must have felt,
Looking up toward
The shimmering night sky.
All the mysteries and wonders of life
Are clearly reflected, as is the light.
And even if I'd never be sure just
What chemicals kindle
A star's faithful burn
I would still spend every night
Dreaming up poems about
Your eyes.


Hunter Dusten