Νύχτα φιλιά κοριτσιού
Μέ νυχτικό φτέρης,
Νύχτα γλυπτά σελήνης
Που κρατά αργυρή σμίλη,
Νύχτα μώλος λιμανιού
Με άλεκτα ταξίδια.
Πόσο όμορφη ήσουν
Με τ'απαλό οικόσημο στό στήθος,
Κριγμοί από ανήσυχη ρίζα,
Λύσε το Ιθακίσιο μου μαντήλι μεσοπέλαγα
Γλυκό χαμό απόψε κέρνα με καί φώς.
Η αυγή θ'αργήσει,χάθηκε,
Αγέννητο παιδί δίχως περιττές λέξεις
Ανέντιμο μου δάκρυ που κυλάς,
Στίς φυλλωσιές του αέναου κήπου.
............................................................
Night, kisses of a girl
In a night dress made of bracken,
Night,sculptures of a moon
Ηolding a silver chisel,
Night,harbor sea wall
With voyages untold.
How beautiful you were
With the soft blazon on your chest,
Shakes of a restless root,
So,untie my neckerchief from Ithaca
In the middle of the sea,
Sweet loss you treat me tonight, and light.
Dawn will be late,almost vanished,
Unborn child with no unnecessary words,
Dishonest tear of mine running
Down the leafages of the eternal garden.
Panagiotis Xourafas
Painting: "Desire" - Pino
No comments:
Post a Comment