Tuesday, 10 February 2009
Toutes Les Ecolières Ensemble - Όλα Τα Κοριτσόπουλα Μαζί - All The School Girls Together
Souvent to dis marquant
la terre du talon
comme éclôt dans
un buisson l’églantine
Sauvage qui n’a l’air faite
que do rosée
Tu dis Toute la mer
et tout le ciel pour une seule
Victoire d’enfance dans le pays
de la danse ou mieux
pour une seule
Etreinte dans le couloir d’un train
Qui va au diable avec les coups de fusil sur on pont ou mieux
Encore pour une seule farouche parole
Telle qu’en doit dire en vous regardant
Un homme sanglant don’t le nom va très loin d’arbre en arbre
Qui ne fait qu’entrer et sortir parmi cent oiseaux de niege
Où done est-ce bien
Et quand tu dis cela toute la mer et tout le ciel
S’éparpillent comme une nuée de petites filles dans la cour
d’un pensionnat sévère
Après une dictée où Le cœur m’en dit
S’écrivait peut-être Le cœur mendie.
.....................................
Often you say /making a mark in the earth with your heel /at the wild rose blooms in a bush,/Wild one /seemingly made only of dew/.You say /The whole sea and the whole sky for a single/Victory of childhood in the country of dance /or better for a single/Embrace in a train corridor/Going to the devil /with rifle shots on a bridge or better/Yet for a single timorous word/
Such as must be said while gazing at you/By a blood-stained man /whose name goes far /from tree to tree/Who keeps going in and out /among a hundred birds of snow/Where then it is nice,/And when you say it the whole sea and the whole sky/Scatter like a cloud of little girls in the yard/ of a strict boarding school,/After a dictation in which The heart takes/Was perhaps written The heart aches.
................................................
Συχνά λες/κάνοντας ένα σημάδι στή γης, με το τακούνι σου/στο άγριο ρόδο που ανθίζει μέσα σ' ένα θάμνο,/Άγριο,καμωμένο φανερά μόνο από δροσιά./Λες πως/Ολάκερη η θάλασσα κι' ο ουρανός μαζί, γιά μιά και μόνο/Νίκη της παιδικότητας στην χώρα τού χορού,/ή καλύτερα, για μιά καί μόνο/Αγκαλιά σε ένα διάδρομο τραίνου/Καθ'οδόν προς το διάβολο,/με αχούς μουσκέτων σε μιά γέφυρα ή καλύτερα,/Για μιά και μόνο λέξη δειλή,/Σαν αυτή,πού πρεπει να ειπωθεί θωρώντας σε,/Από έναν ματοβαμμένο άνδρα,/
που τ' όνομα του ίπταται από δέντρο σε δέντρο,/Καθώς στριφογυρνά/ανάμεσα σε εκατοντάδες χιονόπουλα./Όπου τότε ηχεί θεσπέσια,/Και όταν την λές, ολάκερη η θάλασσα κι' ο ουρανός μαζί,/διαλύονται σαν ένα σύννεφο από κοριτσόπουλα στην αυλή/ενός αυστηρού οικοτροφείου,/
Έπειτα από μιά ορθογράφηση,στην οποία
το Η καρδιά αργεί,/Πιθανώς γράφτηκε Η καρδιά αλγεί.
Poetry : Andre Breton
Greek Translation: Panagiotis Xourafas
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment