Bosque Del Pino - Πευκοδάσος

Ahora entremos el bosque.
Los árboles pasarán por su cara,
y les le pararé y ofreceré,
pero no pueden doblarse abajo.
Los relojes de la noche
sobre sus criaturas,
a excepción de los árboles del pino
que nunca cambian: los viejos resortes
heridos que sueltan bendijeron la goma,
tardes eternas.
Si podrían, los árboles le levantarían y
le llevarían del valle al valle,
y usted pasaría del brazo al brazo,
niño que funciona de padre al padre.
...................................................
Let us go now into the forest./Trees will pass by your face, / and I will stop and offer you to them,/but they cannot bend down./The night watches over its creatures,/except for the pine trees /that never change: /the old wounded springs that spring / blessed gum, eternal afternoons. /If they could,
the trees would lift you /and carry you from valley to valley,/and you
would pass from arm to arm,/a child running from father to father.
...................................................
Άς πάμε τώρα στο πευκοδάσος./
Τα δέντρα θα περνάν δίπλα απ' το πρόσωπό σου,/καί γώ θα σταματώ
καί σ'αυτά θα σε προσφέρω,/μα αυτά δέν θα μπορούν να σκύψουν./Η νύχτα στέργει τα πλάσματά της,/εκτός από τα πεύκα / που ποτέ δεν αλλάζουν: /οι παλιές πληγιασμένες πηγές που σκορπάνε / ευλογημένη ρητίνη,παντοτινά απογέματα. /Άν μπορούσαν, τα δέντρα θα σε σήκωναν / θα σέ ταξίδευαν από κοιλάδα σε κοιλάδα,/από μπράτσο σε μπράτσο θα σε γυρόφερναν,/σάν παιδί τρέχοντας από πατέρα σε πατέρα.



Gabriela Mistral

Gabriela Mistral
Gabriela Mistral