Υπόγειο / Basement

Τους ήλιους δεν εμέτρησες /που σε ζητήσαν τόσα χρόνια
πού 'σαι γυναίκα /με τα γαλάζια τσίνορα//
Σ' έκρυψε στο φουστάνι της /η μαραμένη κοπέλα
πέντε χειμώνες σ' έθαψαν /σε χιόνι λασπερό.//
Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται /απ' τη νιότη σου
γι' αυτό νωρίς βραδιάζει /πριν χορτάσεις
το μεσημέρι καίει /στα ψηλά τα δώματα
το κύμα του ξανθό /λούζει τους δρόμους.//
Πεθαίνεις με τους ποιητές /κάθε ηλιοβασίλεμα
τα χέρια σου μυρίζουν /απ' τα μαλλιά τους
χτυπάει η καμπάνα /που δεν πιστεύεις πια
σε ξένη αυλή συνομιλείς /με το φεγγάρι.//
Σου 'φερε ο Μυλόζ /φέτος την άνοιξη
την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί
φουρτούνιασε τη γειτονιά /το φιλντισένιο αμάξι του
γίνου όμορφη, γίνου όμορφη, /στα περιβόλια θα σε δείξει.//
Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια
ψαράδες Σικελοί /στο ταίριαξαν να το φοράς
ψάξε και βρες το /πριν σε κλείσει η νύχτα

You haven't counted up the suns / they asked for you so many years,
you lady with the azure eyelids.//
You were hidden inside her skirt / by the sickly girl
five winters buried you / down muddy snow.//
A huge bat is fed / from your youth
that's why night comes earlier / before you're filled
noon burns / onto high rooms
its wave is blond / and floodlights the streets.//
You die with the poets / every single sunset
your hands smell perfumes / from their hair,
bell tolls / the one you don't believe no more
in an alien courtyard / you speak with the moon.//
Milosz brought up spring to you this year,
who else would care about your hunger,
his eburnean car / thrilled the neighborhood
so,be beautiful,beautiful / he'll show you in the gardens.//
You have a pearly smile,
Sicilian fishermen / fitted this for you to wear it ,
seek and find it / before night locks you down
a basement deeper / than this one.

Poetry : Rita Pappa
Music : Harris & Panos Katsimihas
Vocals : Panos Katsimihas & Giorgos Dalaras