Ανδριάνα - Andriana

Τα ηλεκτρικά καλώδια
Νευρίτες μιάς πόλης σκιών
Απόκαμαν
Να οριοθετούν τ' αστέρια.
Λικνίζονται οι λάμψεις
Σε μιά μαρμαρυγή ουράνια,
Πίσω απ' τίς βαριές πόρτες
Αργοσιωπάν οι πόθοι,
Προσκυνώ σε Διόνυσε
Με σπαραγμό γυάλινο.
Τσιγάρο το τσιγάρο
Στά χρυσά μαλλιά
Ανθίζουν βλοσυρά οι νάρκισσοι,
Μα η νύχτα είναι εκεί:
Αλήθεια φεγγαρόψυχη, γλαυκή
Στά μουσκεμένα ρείθρα αποπλένεσαι
Τής ασημένιας νιότης.
............................................
The electrical wires
Neurites of a city of shadows
Got weary trying to
Set boundaries to the stars.
Shinings sway
In a celestial fibrillation,
Behind the heavy doors
Lusts slowly hush,
I worship you Dionysus
with a lament of glass.
Cigarette after cigarette
On golden hair
narcissus flowers bloom grimly,
but the night is there:
Azzure truth,with the moon in your soul,
You wash away on the wet curbs
Of silver juvenility.


Panagiotis Xourafas

Breathless - Ξέπνοος

Κυνηγώ σκιές στό σκοτάδι
σε αχνιστές ζούγκλες τού κόσμου,
γιά να σκοτώσω ή να σκοτωθώ,
από πλάσματα άγνωστα,δίχως όνομα.
Κάνω ψηλά ευχές στ' αστέρια,
τούς λαμπρούς δορυφόρους τού χρόνου
πού κύκλους φέρουν πάνω απ' το μέτωπό μου,
πρός ένα μέλλον όπου η αγάπη σου θα 'ναι δική μου.
Μα ήσουν πάντα τόσο ριψοκίνδυνη με την αγάπη σου
έλα με τον ήλιο κι' άσε την ακαταπόνητη σαν φύγει.
Κι' όταν θα φύγεις θα μ' αφήσεις ξέπνοο καί μόνο
θα μ' αφήσεις ξέπνοο,κι' όταν την πόρτα κλείσεις,
θα 'ναι σαν να πήρες τον αέρα απ' το δωμάτιο μαζί σου.
Η φωνή σου ηχεί καί πάλι
μες απ' τις κατακόμβες τού μυαλού μου
καί γω ονειρεύομαι μιά εκδίκηση:
Να σε κάνω να μ' αγαπήσεις πιότερο απ' όσο μπορείς να δοκιμάσεις.
Όλες οι λέξεις συγκλίνουν πρός το μέρος σου
κι'αν τίς ακολουθήσω κάπου σίγουρα θα με βγάλει.
Λείπει το άλογο κι' η φωτιά είναι ακόμα ζεστή,
κι' εσύ έχεις φύγει μιά ώρα ενωρίτερα,
Τόσο σ'αρέσει να μέ κρατάς,πάντα, μιά ανάσα πίσω σου..
...........................................................................
I'm hunting shadows in the dark
In steaming jungles of the world
Either to kill or to be killed
By creatures never named or heard
I'm lifting wishes to the stars
The gleaming satellites of time
Orbiting circles overhead
To futures when your love is mine
But you were always
pretty reckless with your love
Come with the sun and
get it restless when it's gone
And when you go you'll leave me
breathless and alone
You leave me breathless,
when you close the door
It feels just like you took the air
out of the room with you
Your voice is echoing again
Through catacombs inside my mind
And I've been dreaming of revenge
To make you love me more than even you can try
All words converge to where you are
And if I follow I would surely find
The horse is gone, the fire's still warm
And you've moved on an hour before
You like to keep me just one step behind..


Dan Wilson

Μονάχα Γιατί Πέρασες - For You Passed Only

For you passed only like a dream
as a sweet deceiving illusion
only just for this,
I came unconsciously
and I await on this pathway.
I look deep through the trees where you were lost
in case you show up
like the night star
in case this full of yearning call
drives you back on this trail again.
And awaiting,
a shadow in the dusk,
I librate to the lush of this fraud,
so crazy to believing
you come running back,
and soon you 'll be arriving.


Rita Mpoumi Pappa

Ritorno - Επιστροφή - Return

Trinano le cose un'estesa
monotonia di assenze
Ora e un pallido involucro
L' azzuro scuro
delle profondita si e franto
Ora e un arido manto.
...............................
Τά πράγματα κεντούν μιά διάχυτη μονοτονία απουσιών
Τώρα ένα ξέθωρο κέλυφος
Το βαθυγάλανο τών βυθών συντρίφτηκε
Τώρα ένας ξηρός μανδύας.
...............................
Things embroider a diffused monotony of absences
Now a fainted shell
The dark blue of the deeps collapsed
Now an arid cloak.

Giuseppe Ungaretti

United Fruit Company - A Poem From "Canto General"

Cuando sono la trompeta, estuvo
todo preparado en la tierra,
y Jehova repartio el mundo
a Coca-Cola Inc., Anaconda,
Ford Motors, y otras entidades:
la Compania Frutera Inc.
se reservo lo mas jugoso,
la costa central de mi tierra,
la dulce cintura de America.
Bautizo de nuevo sus tierras
como "Republicas Bananas,"
y sobre los muertos dormidos,
sobre los heroes inquietos
que conquistaron la grandeza,
la libertad y las banderas
establecio la Opera Bufa.


Όταν ήχησαν οι σάλπιγγες, όλα
είχαν ετοιμαστει πάνω στην γη
κι ο Ιεχωβά μοίρασε τον κόσμο
σε Coca Cola Inc
Anaconda,Ford Motors
και σε άλλες μονάδες

Η Εταιρία Φρούτων Inc

κράτησε γι αυτήν το πιο ζουμερό:

το κεντρικό παράλιο της γης μου,

τη γλυκιά μέση της Αμερικής

Της ξαναβάφτισε τα χώματά της,

«Δημοκρατίες της Μπανάνας»,

και πάνω στους ξεχασμένους νεκρούς,

πάνω στους ταραγμένους ήρωες

που καταχτήσανε το μεγαλείο,

την λευτεριά και τις σημαίες,

ίδρυσε την Όπερα Μπούφα της.


Poetry: Pablo Neruda
Greek Translation: Danai Stratigopoulou
Composer: Mikis Theodorakis

A Tribute To Danai

Τι είναι αυτό
που το λένε αγάπη

τι είναι αυτό, τι είναι αυτό

που κρυφά τις καρδιές οδηγεί

κι όποιος το ’νοιωσε το νοσταλγεί.

Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη

τι είναι αυτό, τι είναι αυτό

γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή

της ζωής μας και τέλος κι αρχή.

Ποτέ, ποτέ κανένα στόμα

δεν το ’βρε και δεν το ’πε ακόμα

Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη
τι είναι αυτό,τι είναι αυτό

που σε κάνει να λες στο σκοπό

σ ’αγαπώ, σ ’αγαπώ, σ ’αγαπώ
..........................................
What is this thing called love,
what is this,what is this,
that secretly drives our hearts,
and whoever felt is nostalgic for it.
What is this thing called love,
What is this,what is this
laughter,tear,sunshine,rain,
our life's beginning and end.
Never,never a single mouth,
has found or said it yet.
What is this thing called love,
what is this,what is this,
that makes you sing in this tune:
I love you,I love you,I love you...


Lyrics: Giannis Fermanoglou
Music : Takis Morakis
Vocals : Danai Stratigopoulou
(1913 - 2009)
Photo #2 : Danai with Pablo Neruda

Homecoming - Επαναπατρισμός

Snowfall,denser and denser,
dove-coloured as yesterday,
snowfall,as if even
now you were sleeping.
White,stacked into distance.
Above it,endless,
the sleigh track of the lost.
Below, hidden,presses up
what so hurts the eyes,
hill upon hill,invisible.
On each,
fetched home into its today,
an I slipped away
into dumbness:
Wooden,a post.

There:a feeling,
blown across by the ice wind
attaching its dove,
its snow-coloured cloth
as a flag.
...............................

Η χιονόπτωση,όλο και πιό πυκνή,
περιστεριού λευκή,όπως εχτές,
η χιονόπτωση,ακόμα κι' όταν εσύ κοιμόσουν.
Λευκότητα σωρευμένη,πού χάνεται μακριά.
Κι'από πάνω της,ατέλειωγo,το χάραγμα τού
έλκηθρου,το ίχνος τού χαμένου.
Χαμηλά κρυμμένο,πιέζει,
αυτό που τόσο πονά τα μάτια
λόφο στό λόφο,αόρατο.
Σε κάθένα,που έφερε σπίτι στό σήμερα του,
ενώ ξεγλιστρώ στήν αλαλία:
ένα πόστο,καμωμένο από ξύλο.
Εκεί,ένα συναίσθημα,που το διαπερνά ο
παγωμένος αγέρας,κυματίζει το περιστέρι του,
το χιονάτο ένδυμα του,σαν μπαντιέρα.


Paul Celan

In Chains - Με Αλυσσίδες

It is often safer
to be in chains
than to be free.
.......................

Είναι συχνά πιό ασφαλές
να είσαι με αλυσσίδες
παρά να είσαι ελεύθερος.




Franz Kafka

Αναμονή - Wait

Μιά μάταιη-πάντα-αναμονή
καί μιά θλιμμένη νοσταλγία:
στή θάλασσα τη γαλανή
περνάν-καί χάνονται τα πλοία...

Τι καρτερώ πού τόσο αργεί,
τι που δεν φέρνουν τόσα χρόνια;
-Κάποιος γιά μένα οδοιπορεί,
που σαν να χάθηκε στά χιόνια...
..........................................
A futile-always-wait
and a sorrowful nostalgia:
On the seas of blue
ships pass and vanish...

What do I expect for so long,
that so many years don't bring?
-Someone hikes for me,
but seems lost out in the snow...


Costas Ouranis

Cherries & Strawberries - Κεράσια καί Φράουλες

One
must ask
children
and birds
how cherries
and strawberries
taste.
...................................................
Κάποιος πρέπει να ρωτήσει
τα παιδιά καί τα πουλιά
γιά τη γεύση που έχουν
τα κεράσια καί οι φράουλες.

Goethe

Ανατολίτικη Φάση - Oriental State - Fase D'Oriente

Στό απαλό καμπύλωμα ενός χαμόγελου
νιώθουμε παγιδευμένοι σε μιά δίνη
από βλαστάρια τού πόθου.
Μάς τρυγάει ο ήλιος.
Κλείνουμε τα μάτια
γιά να δούμε άπειρες υποσχέσεις
να κολυμπανε σε μιά λίμνη,
Συνερχόμαστε γιά να σημαδέψουμε τη γή
με τούτο το κορμί
πού τώρα περίσσια μας βαραίνει.
.........................................................
In a smooth curve of a smile,
we feel trapped inside a vortex
with shoots of passion.
The sun vintages us.
We close our eyes
to see infinite promises
swimming on a lake,
We recover to mark the earth
with this body
that now seems so heavy.
.......................................................
Nel molle giro di un sorriso
ci sentiamo legare da un turbine
di germogli di desiderio.
Ci vendemmia il sole.
Chiudiamo gli occhi
per vedere nuotare in un lago
infinite promesse,
Ci rinveniamo a marcare la terra
con questo corpo
che ora troppo ci pesa.


Giuseppe Ungaretti

Αποχαιρετισμός - Farewell - Commiato

Ευγενικέ
Εττόρε Σέρρα
Ποίηση
Είναι ο κόσμος,η ανθρωπότητα
Η ίδια μας η ζωή
Ανθισμένα απ' το λόγο,
Το καθάριο θαύμα
Ενός πυρετικού αναβρασμού.
Όταν βρίσκω
Στή σιωπή μου ετούτη
Μιά λέξη
Είναι σκαμμένη στή ζωή μου
Σαν άβυσσος.
...........................................
Gentle
Ettore Serra,
Poetry
Is the world, humanity,
Our own life
Bloomed by the speech,
The clear miracle
Of a pyretic agitation.
When I find
In this silence of mine
One word is hollow in my life
Like an abyss.
............................................
Gentile
Ettore Serra
Poesia
E il mondo, l'umanita
La propria vita
Fioriti dalla parola
La limpida meraviglia
Di un delirante fermento.
Quando trovo
In questo mio silenzio
Una parola
Scavata e nella mia vita,
Come un abisso.


Giuseppe Ungaretti

Στό Κοχύλι - Inside A Shell

Μέσα στο κοχύλι κλείνω
Φλάουτα και βιολιά·
Τήν ψυχή μου παραδίνω
Σ' άυλη αγκαλιά.

Ω! δεν ξάνοιξαν τα μάτια,
Μήτε ο πλάνος νους,
Τ' αθεμελίωτα παλάτια
Στους ωκεανούς!

Ρίχνω σίδερα, αλυσίδες
Τρίγυρες, βαρειές,
Τις παλιές μου τις φροντίδες,
Τις απελπισιές.

Κι όπως ζω στιγμές τις ώρες,
Ώρες τους καιρούς,
Δρέπω και στις άγριες μπόρες,
Ρόδα τους αφρούς.

Έξω από τον ίδιο εμένα,
Πρώτη μου φορά,
Με τού γλάρου τ'ανοιγμένα
Πέτομαι φτερά.

Καί βυθώ με το δελφίνι
Πού άστραψε με μιάς,
Μες στην απεραντοσύνη
Της αλησμονιάς...

Στό κοχύλι μέσα κλείνω
Φλάουτα και βιολιά...
.....................................
Inside the shell I close / Flutes and violins;/ I deliver my soul / To a non material hug.//
Oh! The eyes were not opened / And deceiving mind too,/ By the unbased palaces
Down the oceans! // I throw ironware and chains / Of three rings and heavy, /
My old cares and concerns, / My despairs. // And as I live the moments
that turn into hours and days / I harvest at the wild storms / Roses of the sea froth.
Out and away of myself, / And for the first time / With the sea-gull's οpen wings, I fly.//
And I sink with the dolphin / shining at once,/ In the infinity οf οblivion.//
Inside the shell I close / Flutes and violins.


Miltiades Malakasis

A Dream Lies Dead - Ένα Όνειρο Κείται Νεκρό

A dream lies dead here. May you softly go
Before this place, and turn away your eyes,
Nor seek to know the look of that which dies Importuning Life for life. Walk not in woe,
But, for a little, let your step be slow.
And, of your mercy, be not sweetly wise
With words of hope and Spring
and tenderer skies. A dream lies dead;
and this all mourners know:
Whenever one drifted petal leaves the tree-
Though white of bloom as it had been before
And proudly waitful of fecundity-
One little loveliness can be no more;
And so must Beauty bow her imperfect head
Because a dream has joined the wistful dead! ......................................................................
Ένα όνειρο κείται νεκρό εδώ. /Μη φύγεις άξαφνα, μακριά από το μέρος αυτό,/γυρίζοντας αλλού τα μάτια,/ ούτε να ψάξεις να κοιτάξεις τη μορφή αυτού πού χάθηκε /ενοχλώντας την ζωή γιά την ζωή. /Βάδισε δίχως να κλαίς, αλλά,έστω γιά μιά στιγμή,/κόντυνε το βήμα σου. /Κι' από τον οίκτο σου, γλυκά σοφός μή γίνεις, /με λόγια ελπίδας κι' Άνοιξης καί ουρανούς φιλντισένιους. /Ένα όνειρο κείται νεκρό./Καί όλοι οι θρηνούντες ξέρουν πως: //Όταν ένα πέταλο πέφτει από το δέντρο,/ λευκάνθιστο όπως καί πρίν, /με περηφάνεια την καρποφορία αναμένοντας,/ το κάλλος γραφτό τού είναι σε λίγο να χαθεί. /Καί έτσι πρέπει η Ομορφιά να σκύψει το ατελές κεφάλι της, /Γιατί ένα όνειρο νοσταλγικά αντάμωσε το θάνατο.

Dorothy Parker

Locomotive Breath - No Way To Slow Down?

In the shuffling madness
Of the locomotive breath,
Runs the all-time loser,
Headlong to his death.
He feels the piston scraping
Steam breaking on his brow
Old Charlie stole the handle and
The train won't stop going
No way to slow down.
He sees his children jumping off
At the stations,one by one.
His woman and his best friend
In bed and having fun.
He's crawling down the corridor
On his hands and knees
Old Charlie stole the handle and
The train won't stop going
No way to slow down.
He hears the silence howling
Catches angels as they fall.
And the all-time winner
Has got him by the balls.
He picks up Gideon's Bible
Open at Page One
Old Charlie stole the handle and
The train won't stop going
No way to slow down...
..........................................
Στήν παράνοια που σύρεται
Απ' την ανάσα της ατμομηχανής
Τρέχει ο Αιώνια Χαμένος,
Κατ'ευθείαν στό Θάνατό του.
Νιώθει το συριγμό τού πιστονιού
Τον ατμό να απλώνεται στά τσίνορα του
Ο Γερο-Τσάρλυ έκλεψε το χειρόφρενο καί
Το τρένο δεν θα σταματήσει,
Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει.
Βλέπει τα Παιδιά του να πηδούν
Απ' τούς σταθμούς,ένα προς ένα,
Η γυναίκα κι' ο καλύτερος φίλος του
περνούν καλά στο κρεβάτι.
Έρπει κάτω στον διάδρομο,
στα χέρια καί στα γόνατα,
Ο Γερο-Τσάρλυ έκλεψε το χειρόφρενο και
Το τρένο δεν θα σταματήσει,
Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει.
Ακούει το ουρλιαχτό της σιωπής,
Πιάνει αγγέλους όπως πέφτουν
Καί ο Αιώνια Κερδισμένος
Τον έχει απλά στο χέρι.
Αρπάζει τού Γεδεών την Βίβλο
Την ανοίγει στην Σελίδα Ένα,
Ο Γερο-Τσάρλυ έκλεψε το χειρόφρενο καί
Το τρένο δεν θα σταματήσει,
Δεν υπάρχει τρόπος να επιβραδύνει.






Jethro Tull

New Year's Day - Πρωτοχρονιά

All is quiet on New Year's Day.
A world in white gets underway.
I want to be with you,
be with you night and day.
Nothing changes on New Year's Day.
On New Year's Day.
I will be with you again.
I will be with you again.
Under a blood-red sky
A crowd has gathered,
in black and white
Arms entwined, the chosen few
The newspaper says, says
Say it's true, it's true...
And we can break through
though torn in two
we can be one.
I will begin again ,I will begin again.
Oh,maybe the time is right.
Oh, maybe tonight.
I will be with you again. I will be with you again.
And so we are told this is the golden age
And gold is the reason for the wars we wage
Though I want to be with you, be with you night and day
Nothing changes On New Year's Day...
..................................................
Όλα είναι ήσυχα την Πρωτοχρονιά / Ένας κόσμος στά λευκά ξεκινάει
Θέλω να είμαι μαζί σου / Να είμαι μαζί σου μέρα νύχτα,
Τίποτα δεν αλλάζει την Πρωτοχρονιά / Την Πρωτοχρονιά.
Θα είμαστε ξανά μαζί / Θα είμαστε ξανά μαζί.
Κάτω από έναν κόκκινο σαν αίμα ουρανό / Ένα πλήθος έχει μαζευτεί
στό λευκό καί στό μάυρο./ Mέ μπράτσα ενωμένα / οι λίγοι εκλεκτοί
Οι εφημερίδες λένε / λένε πως είναι αλήθεια./ Καί όμως μπορούμε τον
κλοιό να σπάσουμε / αν καί στά δυό κομμένοι / καί να γίνουμε Ένα.
Θ'αρχίσω ξανά / ναί θ'αρχίσω ξανά / Ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή
Ίσως απόψε / θά είμαστε ξανά μαζί / θα είμαστε ξανά μαζί.
Καί έτσι μας έχουν πεί πως είναι η Χρυσή εποχή / καί ο χρυσός
είναι η αιτία για τούς πολέμους πού χρηματοδοτούμε.
Παρά το ότι θέλω τόσο να είμαι μαζί σου / ναί να είμαι μαζί σου
μέρα νύχτα / Τίποτα δεν αλλάζει την Πρωτοχρονιά...

U2