Στό απαλό καμπύλωμα ενός χαμόγελου
νιώθουμε παγιδευμένοι σε μιά δίνη
από βλαστάρια τού πόθου.
Μάς τρυγάει ο ήλιος.
Κλείνουμε τα μάτια
γιά να δούμε άπειρες υποσχέσεις
να κολυμπανε σε μιά λίμνη,
Συνερχόμαστε γιά να σημαδέψουμε τη γή
με τούτο το κορμί
πού τώρα περίσσια μας βαραίνει.
.........................................................
In a smooth curve of a smile,
we feel trapped inside a vortex
with shoots of passion.
The sun vintages us.
We close our eyes
to see infinite promises
swimming on a lake,
We recover to mark the earth
with this body
that now seems so heavy.
.......................................................
Nel molle giro di un sorriso
ci sentiamo legare da un turbine
di germogli di desiderio.
Ci vendemmia il sole.
Chiudiamo gli occhi
per vedere nuotare in un lago
infinite promesse,
Ci rinveniamo a marcare la terra
con questo corpo
che ora troppo ci pesa.
Giuseppe Ungaretti
No comments:
Post a Comment