άνδρα μοι έννεπε,μούσα,πολύτροπον,ός μάλα πολλά πλάγχθη, επεί Τροίης ιερόν πτολίεθρον έπερσεν·
πολλών δ' ανθρώπων ίδεν άστεα καί νόον έγνω,
πολλά δ᾽ ό γ᾽ έν πόντω πάθεν άλγεα όν κατά θυμόν,
αρνύμενος ήν τε ψυχήν καί νόστον εταίρων.
Τον άντρα τον πολύπραγο τραγούδησέ μου, ω Μούσα,
που περισσά πλανήθηκε, σαν κούρσεψε τής Τροίας
το ιερό κάστρο, και πολλών ανθρώπων είδε χώρες
κι έμαθε γνώμες, και πολλά στα πέλαα βρήκε πάθια,
για μία ζωή παλεύοντας και γυρισμό συντρόφων.
..................................
Tell me, Muse, of that man, so ready at need,
who wandered far and wide, after he had sacked
the sacred citadel of Troy, and many were the men
whose towns he saw and whose mind he learnt, yea,
and many the woes he suffered in his heart upon the deep,
striving to win his own life and the return of his company.
Homer
No comments:
Post a Comment