Ιλιάδα.Η Αρχή - Iliad.First Verses

Μήνιν άειδε θεά Πηληϊάδεω Αχιλήος
ουλομένην, ή μυρί Αχαιοίς άλγε έθηκε,
πολλάς δ'ιφθίμους ψυχάς Αϊδι προίαψεν
ηρώων,αυτούς δέ ελώρια τεύχε κύνεσσιν
οιωνοίσι τε πάσι·Διός δ'ετελείετο βουλή,
εξ ού δή τά πρώτα διαστήτην ερίσαντε
Ατρείδης τε άναξ ανδρών καί δίος Αχιλλεύς.

Τη μάνητα, θεά, τραγούδα μας του ξακουστού Αχιλλέα,
ανάθεμά τη, πίκρες πού 'δωκε στους Αχαιούς περίσσιες
και πλήθος αντρειωμένες έστειλε ψυχές στον Άδη κάτω
παλικαριών, στους σκύλους ρίχνοντας να φάνε τα κορμιά τους
και στα όρνια ολούθε ―έτσι το θέλησε να γίνει τότε ο Δίας―
απ' τη στιγμή που πρωτοπιάστηκαν και χώρισαν οι δυό τους,
του Ατρέα ο γιος ο στρατοκράτορας κι ο μέγας Αχιλλέας.

.....................................................

The wrath do thou sing, O goddess, of Peleus' son, Achilles,

that baneful wrath whichbrought countless woes upon the Achaeans,

and sent forth to Hades many valiant souls of warriors,

and made themselves to be a spoil for dogs and all manner of birds;

and thus the will of Zeus was being brought to fulfilment;

O sing thou thereof from the time when at the first there parted

in strife Atreus' son, king of men, and goodly Achilles.


Homer