Oblivion - Λησμονιά

For all you hold,
You are a question,
And your answer
Would sit after
Waiting onto the light,
Having been the bend,
And core and rind.
They (bittersweet) would hide
In their rustling cages,
Full of endearing laughs
And millions of years
Behind them.
As they shake,
They throw their sense
Into oblivion, and as they stretch,
Their oblivion is thrown into sense.
They hide and laugh, unwaiting,
Seeking those who seek.
........................................
Γιά όλα αυτά που μοιάζεις,
Είσαι ένα ερώτημα,
Κι' η απάντηση σου
Θα ακολουθούσε,
Αναμένοντας στό φώς
Έχοντας γενεί η καμπή,
Ο πυρήνας κι' ο φλοιός.
(Γλυκόπικρα) θα κρύβονταν
Στα θροίζοντα κλουβιά τους,
γεμάτοι χαρούμενα γέλια,
Και εκατομμύρια χρόνια πίσω τους.
Καθώς κινούνται,αφήνουν το συναίσθημα τους
Στην λησμονιά, κι' όπως τεντώνονται,
Λησμονιά ποτίζει το συναίσθημα τους.
Κρύβονται καί γελούν,δίχως να προσμένουν,
Ψάχνοντας αυτούς που ψάχνουν.

Jon Paul Vaerini
Painting : Monet