When your face came rising
above my crumpled life,
the only thing I understood at first
was how meager were all my possessions.
But your face cast a peculiar glow
on forests, seas, and rivers,
initiating into the colors of the world
uninitiated me.
I’m so afraid, I’m so afraid,
the unexpected dawn might end,
ending the discoveries, tears, and raptures,
but I refuse to fight this fear.
This fear-I understand-
is love itself. I cherish this fear,
not knowing how to cherish,
I, careless guardian of my love.
This fear has ringed me tightly.
These moments are so brief, I know,
and, for me, the colors will disappear
when once your face has set...
..................................................................
Όταν ανέτειλλε το πρόσωπο σου
πάνω απ' την γκρεμισμένη μου ζωή
Το μόνο που κατάλαβα αμέσως ήταν
πόσο πενιχρά ήσαν όλα τα υπάρχοντα μου.
Αλλά το πρόσωπο σου
έριχνε μιά ιδιάζουσα λάμψη
Πάνω στα ποτάμια,
στις θάλασσες ,στα δάση
κατηχώντας με στά χρώματα ενός κόσμου
Που με αποκατήχησε.
Είμαι τόσο φοβισμένος, φοβισμένος πως
η απροσδόκητη αυγή ίσως τελειώσει,
Παύοντας τις ανακαλύψεις,
τα δάκρυα,την έκσταση,
αλλά αρνούμαι να παλέψω το φόβο αυτό.
Αυτός ο φόβος -νοιώθω-πως είναι
η Αγάπη η ίδια. Τον εκτιμώ αυτό το φόβο
μην ξέροντας πως να τον εκτιμήσω, εγώ
Ο απρόσεχτος φρουρός τής αγάπης μου.
Αυτός ο φόβος μ' έχει κουδουνίσει δυνατά.
Ετούτες οι στιγμές είναι τόσο σύντομες,το ξέρω,
και γιά μένα τα χρώματα θα χαθούν,
όταν το πρόσωπο σου έχει στεριώσει.
Poetry : Yevgeny YevtushenkoEnglish Translation: George Reavey
Greek Translation : Panagiotis Xourafas
Photos : Eva Alexandri
above my crumpled life,
the only thing I understood at first
was how meager were all my possessions.
But your face cast a peculiar glow
on forests, seas, and rivers,
initiating into the colors of the world
uninitiated me.
I’m so afraid, I’m so afraid,
the unexpected dawn might end,
ending the discoveries, tears, and raptures,
but I refuse to fight this fear.
This fear-I understand-
is love itself. I cherish this fear,
not knowing how to cherish,
I, careless guardian of my love.
This fear has ringed me tightly.
These moments are so brief, I know,
and, for me, the colors will disappear
when once your face has set...
..................................................................
Όταν ανέτειλλε το πρόσωπο σου
πάνω απ' την γκρεμισμένη μου ζωή
Το μόνο που κατάλαβα αμέσως ήταν
πόσο πενιχρά ήσαν όλα τα υπάρχοντα μου.
Αλλά το πρόσωπο σου
έριχνε μιά ιδιάζουσα λάμψη
Πάνω στα ποτάμια,
στις θάλασσες ,στα δάση
κατηχώντας με στά χρώματα ενός κόσμου
Που με αποκατήχησε.
Είμαι τόσο φοβισμένος, φοβισμένος πως
η απροσδόκητη αυγή ίσως τελειώσει,
Παύοντας τις ανακαλύψεις,
τα δάκρυα,την έκσταση,
αλλά αρνούμαι να παλέψω το φόβο αυτό.
Αυτός ο φόβος -νοιώθω-πως είναι
η Αγάπη η ίδια. Τον εκτιμώ αυτό το φόβο
μην ξέροντας πως να τον εκτιμήσω, εγώ
Ο απρόσεχτος φρουρός τής αγάπης μου.
Αυτός ο φόβος μ' έχει κουδουνίσει δυνατά.
Ετούτες οι στιγμές είναι τόσο σύντομες,το ξέρω,
και γιά μένα τα χρώματα θα χαθούν,
όταν το πρόσωπο σου έχει στεριώσει.
Poetry : Yevgeny YevtushenkoEnglish Translation: George Reavey
Greek Translation : Panagiotis Xourafas
Photos : Eva Alexandri
No comments:
Post a Comment