A Light Exists In Spring - Το Φως Της Ανοιξης

A light exists in spring
Not present on the year
At any other period.
When March is scarcely here
A color stands abroad
On solitary hills
That science cannot overtake,
But human nature feels.
It waits upon the lawn;
It shows the furthest tree
Upon the furthest slope we know;
It almost speaks to me.
Then, as horizons step,
Or noons report away,
Without the formula of sound,
It passes, and we stay:
A quality of loss
Affecting our content,
As trade had suddenly encroached
Upon a sacrament.
....................................................
Έχει η άνοιξη ένα φως
Που δεν φωτίζει έτσι ποτέ
Καμμιά εποχή του χρόνου.
Δειλά σαν έρθει Μάρτιος
Ένα χρώμα στέκει μακριά
Πάνω στους μοναχικούς λόφους
Που η επιστήμη δεν κατανοεί,
Αλλά η ανθρώπινη ύπαρξη νιώθει.
Περιμένει πάνω στό γρασίδι,
δείχνει το πιό απόμακρο δέντρο
Στην πιό απόμακρη πλαγιά που ξέρουμε,
Σχεδόν μου μιλάει.
Κι' όπως οι ορίζοντες βηματίζουν,
Τα μεσημέρια χάνονται μακριά
Χωρίς το σχήμα του ήχου,
Περνάει αυτό,κι' εμείς μένουμε:
Μιά ποιότητα απώλειας
Kαταλύτης ευχαρίστησης,
Που το αντάλλαγμα ξάφνου είχε καταχρασθεί
Πάνω σ' ένα μυστήριο άχραντο.



Emily Dickinson