Tuesday, 29 September 2009
Cadenza - Πτώση
I heard two old men saying:
"This world will soon come to its end"
This world will not end.
In the end, the end will give in.
The apple will live beyond the fall
without decaying.
The snake will leave the tree.
The tree deeply will ramble.
On the chest, in a grey shroud
Time will melt.
Nasos Vagenas
Saturday, 26 September 2009
Marina
Μαγευτική, μαγική
Απεριόριστη,
Η μικρή μου κόρη είναι
Ο ήλιος
Πάνω στο χαλάκι
Έξω απ' την πόρτα
Που κόβει ένα λουλούδι, χα!
Ένας γέρος άνδρας
Μπαρουτοκαπνισμένο ερείπιο,
Σηκώνεται
Απ' την καρέκλα του,
Αυτή με κοιτάζει
Και το μόνο που βλέπει
Είναι η αγάπη,
Χα! Και γίνομαι
Ταχύς με τον κόσμο
Και της γυρνώ την αγάπη,
Έτσι όπως αρμόζει να κάμω.
majestic, majic
infinite
my little girl is
sun
on the carpet-out the door
picking a flower, ha!
an old man,
battle-wrecked,
emerges from his chair
and she looks at me
but only sees
love,ha!,
and I become
quick with the world
and love right back
just like I was meant
to do.
Poetry: Charles Bukowski
Pics : Charles & daughter Marina Bukowski
Thursday, 24 September 2009
Η Μαρίνα των Βράχων - Marina Of The Rocks
Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
- Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας
και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου
πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές
τα δυοσμαρίνια
- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του
μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα που γύριζες
Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς
τους κόλπους με τα βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά
ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου
λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα
ως τη διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.
Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκκαλο άλλο
καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.
...............................
You have a taste of tempest on the lips -But where have you been?
All day long on the tough reverie of stone and sea
An eagle carrying wind uncased the hills
Uncased your desire to the bone
And the pupils of your eyes took the baton of Chimera
Quivering the memory with foam!
Where is the usual acclivity of short September
On the red soil you played gazing down
the deep broad bean fields of the other girls
The corners where your friends laid armfuls of rosemaries
-But where have you been?
All night long the tough reverie of stone and sea
I told you in the naked water to count up its radiant days
Laying supinely to take delight in the aurora of things
Or then again, to stroll on yellow plains
With a clover of light on your chest, an iambus heroine.
You have a taste of tempest on the lips
And a dress red as blood
Deep in the gold of the summer
And perfume of jacinth-But where have you been?
Going down the seasides the coasts full of pebbles
A cold and salty seaweed was there,
But deeper, a human emotion bleeding
And you opened your arms surprised, saying his name
Going up slightly to the clarity of the depths
Where your own starfish floated.
Listen, speech is old age's wisdom
And time fiery sculptor of men
And the sun hanging over as a beast of hope
And you, closer to it ,tighten some love
Having a bitter taste of tempest on the lips.
It isn't for you -azurre to the bone- to think of another summer
For rivers to change flume
And take you back to their mother,
To kiss again other cherry trees
Or go riding the mistral wind
Standing on the rocks with no yesterday and no tomorrow,
On the rocks dangers by the storm's comb
You will take farewell of your riddle.
Odysseas Elytis
Saturday, 19 September 2009
Delicate (Terence Trent D'Arby)
Delicate like rain
Delicate like snow
Delicate like birds
Delicate just so
Delicate like air
Delicate like breeze
Delicate like you and me
A delicate advance
A delicate retreat
Delicately planned
Delicate like peace
Delicate like a touch
That's delicately brief
Delicate like you and me
Delicate like trinkets on her bracelet
(Like trinkets on her bracelet)
Delicate like a bracelet on your arm
(Like a bracelet on your arm)
Delicate like sweet arms around me
(Your sweet arms around me)
Delicate like me on top of you
Delicate like words
Delicate how time
So delicately runs
Then delicately dies
Delicate how eyes
So delicately breathe
Delicate like you my dear
Delicate like me my love
Delicate like you and
Delicate like me and
Delicate like
Delicate like you and me
http://www.youtube.com/watch?v=1n5sd94XIRE
Terence Trent D'Arby
Thursday, 17 September 2009
Θλιμμένο Φυτό - The Sorrowful Tree
που λέγεται "Θλιμμένο φυτό". Γέρνει σαν άρρωστο την ημέρα,
την νύχτα όμως ξαναγίνεται ακμαίο και λαμπερό.
Τότε τα όμορφα άνθη του ανοίγουν αναδεύοντας αρωμα μεθυστικό,
μέχρι το πρωί, οπότε κλείνουν καί μαραζώνουν πάλι.
Ένα μήνυμα που ποτέ δεν έστειλα
Γιασεμί νυχτερινό θλιμμένο
με προορισμό δυό μάτια,
Γολέτα επίτακτη ίσαλων σπαραγμών
μ' ένα πεφτάστερο γιατί δεμένων
Χορεύοντας τις λέξεις παθιασμένα
Ο Έρωτας,
Που γεννιέται στα τριφύλλια μοναχός
Για ν' ανδρωθεί στους αμπελώνες
Σαν το ξανθό κρασί πού άπιωτο αφήσαμε
πάνω στο καρό τραπεζομάντηλο.
Ένα μήνυμα που ποτέ δεν έστειλα
Είναι η άμμος της ερήμου καθώς κρούει
την ασπρόμαυρη ξύλινη ξώπορτα
Δυό χείλη από ξηρασμένα ρόδα
Που τη σπαργή τη δροσερή τους
κάπου φυλακισμένη την κρατούν,
Ανυποψίαστος καθ' ότι εγώ.
Ένα μήνυμα που ποτέ δεν έστειλα
Είναι τα όνειρα μου,τα όνειρα,τα όνειρα,
Τα ακροδάκτυλα που απαλά χτυπούν
Τις χορδές της λύρας τ'ουρανού
Ανάσεμα θαμπό, γυαλί ψημένο
στην υπερακμή του Ήλιου,
Μήτε ανασάλεμα μα μήτε ακαμψία,
Η παρουσία εκείνη μοναχά
Μιάς αέναης απουσίας.
...............................
In a far Eastern country there is a kind of jasmine called the "sorrowful tree."
It droops as if sick in the daytime, and at night grows fresh and bright.
It opens its lovely flowers with a very pleasant odor till morning,
and then wilts and looks wretched again.
A message I never sent
Sorrowful jasmine of the night
destined for two eyes,
A requisitioned schooner of naval wrings
Tied to a shooting star's why
Dancing passionately with words
Love,
Born alone,over the clover leaves
To grow up in the vineyards
Like blond wine we left undrunk
On the plaid like tablecloth.
A message I never sent
Is the desert sand beating up
the black and white outer door
Two lips of dried roses
That their moist strain
Is kept some place imprisoned,
Unwitting as I am.
A message I never sent
Is dreams, dreams, my dreams,
My fingertips softly smiting
the strings of the sky lyre,
A dim breath, glass baked
in the climax of the sun,
Neither heave nor stiffness,
But only that presence
Of eternal absence.
Panagiotis Xourafas
Tuesday, 15 September 2009
Unchained Melody - A Tribute To Patrick
Γοήτευσε με τον εκπληκτικό χορό του στην εξέχαστη ταινία ''Dirty Dancing'', έκανε πολλά μάτια να δακρύσουν στον ''Αόρατο εραστή'', στην χώρα μας έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από την άκρως επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά "Βόρειοι και Νότιοι". O Patrick Swayze που από χορευτής στο Broadway εξελίχθηκε σε μεγάλο πρωταγωνιστή του Hollywood άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 57 ετών το βράδυ της Δευτέρας.
Ο αγαπημένος ηθοποιός με υπομονή, κουράγιο και αισιοδοξία προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να αντισταθεί στις διαθέσεις της επάρατης νόσου, αλλά η σοβαρότητα και το μη αναστρέψιμο της κλινικής του εικόνας, έφεραν το αναπόφευκτο. ''Θέλω να έρθει μία μέρα που η λέξη "θεραπεία" δεν θα συνοδεύεται από τις λέξεις "είναι αδύνατον", είχε δηλώσει ο ίδιος πριν από λίγους μήνες, συντάσσοντας μια ευχή καθολικού χαρακτήρα.
To τραγούδι "Unchained Melody",αυτή η υπέροχη μελωδία των Righteous Brothers, παραθέτεται πιό κατω.Ένα τραγούδι που έντυσε μουσικά το φιλμ "Ghost" και μαζί καί τις αναμνήσεις μας με ένα γλυκό συναίσθημα.
Καλό Ταξίδι Πάτρικ...
Whoa! My love, my darling,
I hunger for your touch,
Alone. Lonely time.
And time goes by, so slowly,
And time can do so much,
Are you still mine?
I need your love.
I need your love.
God speed your love to me.
Lonely rivers flow
to the sea,to the sea,
To the open arms
of the sea.
Lonely rivers sigh,
wait for me,wait for me,
I'll be coming home, wait for me.
Whoa! My love, my darling,
I hunger, hunger!, for your love,
For love. Lonely time.
And time goes by, so slowly,
And time can do so much,
Are you still mine?
I need your love.
I need your love.
God speed your love to me...
Music/Lyrics :
Righteous Brothers
Unchained Melody Video from "Ghost":
http://www.youtube.com/watch?v=h-drCNa0rZE
Video from "North & South":
http://www.youtube.com/watch?v=xnUQQF9yOQI
Video from "Dirty Dancing":
http://www.youtube.com/watch?v=qVNTPJKuVQg
O Captain, My Captain!
O Captain my Captain! our fearful trip is done,
The ship has weathered every rack, the prize we sought is won,
The port is near, the bells I hear, the people all exulting,
While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring;
But O heart! heart! heart!
O the bleeding drops of red,
Where on the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;
Rise up--for you the flag is flung for you the bugle trills,
For you bouquets and ribboned wreaths for you the shores a-crowding,
For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;
Here Captain! dear father!
This arm beneath your head!
It is some dream that on the deck,
You've fallen cold and dead.
My Captain does not answer, his lips are pale and still;
My father does not feel my arm, he has no pulse nor will;
The ship is anchored safe and sound, its voyage closed and done;
From fearful trip the victor ship comes in with object won;
Exult O shores, and ring O bells!
But I, with mournful tread,
Walk the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
Καπετάνιε! Ω Καπετάνιε μου!
Το φοβερό μας το ταξίδι έχει τελειώσει.
Το πλοίο μας ξεπέρασε τη κάθε αναποδιά
κι η δάφνη που ζητούσαμε κερδήθηκε.
Φτάσαμε στο λιμάνι.
Ακουώ καμπάνες να χτυπούν,
λαό που αναγαλλιάζει,
Κι όλων τα μάτια στρέψανε στ' ακλόνητο σκαρί,
στ' ατρόμητο και βλοσυρό καράβι.
Μα, συ ω καρδιά! καρδιά! καρδιά!
Ώ άλικες, αιμάτινες, κόκκινες σταλαξιές,
Εκεί στη γέφυρα του πλοίου, ο Καπετάνιος μου πεσμένος
κοιμάται κρύος... νεκρός... χαμένος...
Καπετάνιε! Ω Καπετάνιε μου! Σήκω!
τα σήμαντρα ν' ακούσεις που χτυπούνε.
Σήκω! για σενα λάβαρα λυτά ψυχανεμούνε,
για σένα σάλπιγγες, κλαγγές, αχολογούνε,
Για σένα τ' ανθοστόλιστα, τα πλουμιστά στεφάνια,
Για σένα στην ακρογιαλιά συνάχτηκε το πλήθος,
Εσένα πεθυμά ο χοχλασμός ολάκερου λαού
και σε γυρεύει μ' όψη φουντωμένη.
Έλα, έλα, Καπετάνιε μου! Πατέρα αγαπημένε!
Γείρε πάνω στο μπράτσο μου το έρημο κεφάλι.
Σαν όνειρο μου φαίνεται στη γέφυρα πεσμένος,
Και να 'σαι κρύος... νεκρός... χαμένος....
Μα ο Καπετάνιος μου δεν απαντά,
τ' αχείλι του είν' αμίλητο, χλωμό,
πατέρα μου το μπράτσο μου δε νιώθεις
κι ούτε έχεις πια τη θέληση, δεν έχεις πια σφυγμό
Το πλοίο έριξ' άγκυρα ολάγερο, βουβό
κι έχει τελειώσει το ταξίδι το στερνό,
Από το φοβερό του το ξαρμένισμα,
της νίκης το καράβι ξαναγύρισε,
με κερδεμένο τον σκοπό.
Ευφράνου ακρογιαλιά, καμπάνα χτύπα!
Μα 'γω το πένθιμό μου σέρνω βήμα
Στη γέφυρα, που ο Καπετάνιος μου πεσμένος
Κοιμάται κρύος... νεκρός... χαμένος...
Walt Whitman
Saturday, 12 September 2009
Green Is The Colour (Pink Floyd)
Heavy hung the canopy of blue
Shade my eyes and I can see you
White is the light that shines
through the dress that you wore
She lay in the shadow of a wave
Hazy were the visions of her playing
Sunlight on her eyes but moonshine
beat her blind everytime
Green is the colour of her kind
Quickness of the eye deceives the mind
Envy is the bond between the hopeful and the damned.
.............................................
Βαριά κρεμόταν ο γαλάζιος θόλος
Κάλυψε τα μάτια μου γιά να σε δω
Λευκό είναι το φως που λάμπει,
μέσα από το ένδυμα που φορούσες.
Κρύφτηκε στην σκιά ενός κύματος
Θολά ήσαν τα οράματα μ'αυτή να παίζει,
Το φως του ήλιου ήταν στα μάτια της
αλλά την τύφλωνε το φως του φεγγαριού
κάθε στιγμή.
Πράσινο είναι το χρώμα που της ταιριάζει
Η ταχύτητα του ματιού παραπλανά τη λογική
Ο Φθόνος είναι αυτό που συνδέει
την Ελπίδα με την Τιμωρία.
Pink Floyd
Video : http://www.youtube.com/watch?v=mJUfmt9aDqI
The Sky Is Crying
The sky is crying,
look at the tears
roll down the street
The sky is crying,
look at the tears
roll down the street
I'm waiting in tears
for my baby,
and I wonder
where can she be?
I saw my baby one morning,
and she was walking
down the street
I saw my baby one morning,
yes she walking on
down the street
Make me feel so good
until my poor heart
would skip a beat
I got a bad feeling,my baby,
my baby don't love me no more
I got a bad feeling, my baby
don't love me no more
Now the sky been crying,
the tears rolling down my door.
Lyrics/Music/Vocals : Elmore James
Video : http://www.youtube.com/watch?v=hKEdlSTHjtU
Elmore James History : http://en.wikipedia.org/wiki/Elmore_James
Thursday, 10 September 2009
Ώσις - Impulse
απλώνεται στα χόρτα
Ουδέποτε τ' ανασαλέματα
δεν παύουν,
Αυτά μας ζουν
και ζούμε εμείς εντός τους,
Τα πρώτα ανασαλέματα
τα πρώτα αρχέτυπα
Της ίδιας άλικης ορμής
που προωθεί τις ώσεις,
Σπαθάτα χελιδόνια
μέσ' στον ήλιο
Και πουπουλένια νυχτοπούλια
μέσ' στο σκότος,
Θαρθούν τ' ανασαλέματα
θαρθούν τα ρίγη ,
Κι' όταν ακόμα ακινητούν τ' αστέρια
Στους βελουδένιους των βυθούς.
...........................
Even if serenity
Spreads on the grass
Lashes never cease
They maintain us and we
Live maintained inside them,
First lashes, first archetypes
Of the same scarlet impetus that
Boosts impulses,
Lithe swallows in the sun
And feathery nightbirds in the dark,
Lashes will come,quivers will come
And even when the stars are still
in their velvet depths.
Andreas Empeirikos
Tuesday, 8 September 2009
Esperanza
Μαύρη αράχνη τού λυκόφωτος.
Τα ζευγάρια σου
όχι μακριά από το σώμα μου
το εγκατελειμένο, βαδίζεις
γύρω μου,
πλέκοντας ταχύτατα
ασταθείς αόρατες κλωστές,
με πλευρίζεις επίμονα,
σχεδόν μ' αγκαλιάζεις
με το φως καί την βαριά σκιά σου
την ίδια ακριβώς στιγμή.
...................
Esperanza,
araña negra del atardecer.
Tu paras
no lejos de mi cuerpo
abandonado, andas
en torno a mí,
tejiendo, rápida,
inconsistentes hilos invisibles,
te acercas, obstinada,
y me acaricias casi
con tu sombra pesada
y leve a un tiempo.
...............
Hope,
black spider of the dusk.
Your pairs
not far from my body
abandoned, you walk
around me,
weaving, fast,
unstable invisible threads,
approach, stubborn,
and caress me almost
with your light and heavy shadow
at the same time.
Angel Gonzalez
Μινοράκι - Minor Key Song
Σ' ένα μινοράκι σ' έβαλα κρυφά
πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα
γιατί σε θέλω
Της ψυχής μου ο ήχος είν' αυτός που ακούς
σε παραπλανώ με στίχους ψεύτικους
γιατί σε θέλω
Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου
σε γνωρίζει ο πόνος κι έρχεται κοντά σου
ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου
κι έτσι κάνεις κουράγιο
και τραγούδι άγιο
Το τραγούδι μου γλυκό λυπητερό
καρυάτιδα να γίνω δεν μπορώ
για να με θέλεις
Μια φωτογραφία μου παλιά κρατάς
δεν της μοιάζω πια γι' αυτό δε μ' αγαπάς
αχ...δε με θέλεις
Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια...
Χίλιες νύχτες κι άλλες τόσες σ' αγαπώ
με θυμό με τρέλα με παράπονο
πόσο σε θέλω
Μέσ' στο μινοράκι κρύφτηκα κι εγώ
στης μειοψηφίας το μικρόκοσμο
γιατί σε θέλω
Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια...
Video :
http://www.youtube.com/watch?v=avMNMT793rQ
In a little minor key song I hid you
Music once again will do miracles,
because I want you.
The sound you hear is the sound of my soul
and I fool you with fake lyrics,
because I want you.
That's how songs are born, my dear
Pain knows you and comes by you,
and touches your hair with its hand
so you gain courage
and a holy song.
My song is sweet but sad,
I can't be a caryatid you know,
for you to want me.
An old photo of mine you keep,
kind of not looking like this any more
so you don't love me..
Ah, you don't want me!
That's how songs are born my dear...
A thousand nights
and another thousand I love you
with rage, madness and grievance,
Oh, how much I want you!
Inside this little minor key song
I hid myself too,
in this minor world of minority,
because I want you.
That's how songs are born...
Lyrics / Music / Vocals : Harris Alexiou
Vocals : Alkinoos Ioannidis
Monday, 7 September 2009
The Arrows - Τα Βέλη
Ένα κορίτσι σ' ένα κήπο
Δυό γυναίκες σε μιά γλάστρα
Τρία κορίτσια στην καρδιά μου
Άνευ ορίων άνευ όρων.
Μιά παλάμη σ' ένα τζάμι
Μιά παλάμη σ' ένα στήθος
Ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
Ένα βυζί που αποκαλύπτεται
Ενώ ο τοξότης με τα βέλη
Λάμπει ψηλά στον ουρανό
Άνευ ορίων άνευ όρων.
..............................
A girl in a garden
Two women in a flower pot
Three girls in my heart
With no boundaries, no conditions.
A palm on a pane
A palm on a breast
A button been unbuttoned
A tit been uncovered
While the archer with the arrows
Shines bright high in the sky
With no boundaries, no conditions.
Andreas Empeirikos
Thursday, 3 September 2009
Smile...(Charles Chaplin)
Παρόλο που η καρδιά σου πονάει
Χαμογέλασε
Παρόλο που η καρδιά σου ραγίζει
Όταν έχει σύννεφα ο ουρανός
Θα τα καταφέρεις,
Άν μόνο
Χαμογελάσεις,
Μέσα από τό φόβο και τη θλίψη,
Χαμογέλασε
Και ίσως αύριο,
Θα δείς να λάμπει ο ήλιος στον ουρανό
Γιά σένα.
Άπλωσε στό πρόσωπο σου τη χαρά
Κάλυψε κάθε ίχνος θλίψης,
Κι' αν νιώθεις ένα δάκρυ να πλησιάζει
Τότε είναι που συνέχισε να προσπαθείς,
Χαμογέλασε
Σε τι ωφελεί το κλάμα
Θα δείς πως την ζωή αξίζει ακόμη να τη ζείς
Άν μονάχα
Χαμογελάσεις...
Smile
though your heart is aching,
Smile
Even though it's breaking,
When there are clouds in the sky
You'll get by,
If you
Smile
Through your fear and sorrow,
Smile
And maybe tomorrow
You'll see the sun come shining through
For you.
Light up your face with gladness,
Hide every trace of sadness,
Although a tear may be ever so near,
That's the time you must keep on trying,
Smile
What's the use of crying,
You'll find that life is still worthwhile,
If you just
Smile...
Lyrics : John Turner
Music : Charles Chaplin
(From "Modern Times", see the link:
http://www.youtube.com/watch?v=Ps6ck1ejoAw)
Vocals/Video (My Best Choice) :
Michael Bolton: http://www.youtube.com/watch?v=KtiAUBmcmV8
Other Great Video Links :
Michael Jackson : http://www.youtube.com/watch?v=iu-rLA4POkI
Nat King Cole : http://www.youtube.com/watch?v=EXeLmR993KI
Robert Downey Jr. : http://www.youtube.com/watch?v=cDR5z3ebcC8
History of "Smile" :
http://en.wikipedia.org/wiki/Smile_%28Charlie_Chaplin_song%29
My Song - Το Τραγούδι μου
Η στεριά καί η ακτή
Mιά ουράνια αντανάκλαση,
Της σύμπασας νήσου μου
Που γνέθει τις γραμμές τούτες,
Το κυκλικό χάδι
Μεταξύ ουρανού και θάλασσας.
Μοιάζεις με βιαστικό φιλί,
Μιά θαμμένη ανάμνηση
Του χαμένου μου ονείρου...
Eίσαι κάθε λέξη
Αληθινή ή ψεύτικη,
Η σημαδιακή μνήμη
Ενός επαναλαμβανόμενου ήχου,
H φωνή που ξεδιπλώνεται
Kαι φουσκώνει δυνατή,
Η ηχώ του πλήθους,
Το άρωμα της άνοιξης
Που διαχέει τις σκέψεις μας,
Όταν πάλι ανταμώνουμε...
You are every moment of the day
The land and the shore
A celestial reflection
Of my island-universe
That weaves these lines
The round caress
Between the sky and sea
A quick kiss you seem
A buried memory
Of my lost dream . . .
You are every word
True or false
The sign memory
Of a recurring sound
The unfurled voice
That always swells aloud
The echo of the crowd
The scent of Spring
Expressing our minds
When we meet again . . .
Patrizia Gattaceca
Tuesday, 1 September 2009
If There Is... ( A Poem By Vera Pavlova)
θα υπάρχει κάτι που μετανιώνεις.
Άν υπάρχει κάτι που μετανιώνεις,
θα υπάρχει κάτι που θυμάσαι.
Αν υπάρχει κάτι που θυμάσαι,
δεν υπήρξε κάτι που να μετανιώνεις.
Άν δεν υπήρξε κάτι που να μετανιώνεις,
δεν υπήρξε τίποτε που να πόθησες. .......................................
If there is something to desire,
there will be something to regret.
If there is something to regret,
there will be something to recall.
If there is something to recall,
there was nothing to regret.
If there was nothing to regret,
there was nothing to desire.
Vera Pavlova