My Song - Το Τραγούδι μου

Είσαι κάθε στιγμή τής μέρας
Η στεριά καί η ακτή
Mιά ουράνια αντανάκλαση,
Της σύμπασας νήσου μου
Που γνέθει τις γραμμές τούτες,
Το κυκλικό χάδι
Μεταξύ ουρανού και θάλασσας.
Μοιάζεις με βιαστικό φιλί,
Μιά θαμμένη ανάμνηση
Του χαμένου μου ονείρου...

Eίσαι κάθε λέξη
Αληθινή ή ψεύτικη,
Η σημαδιακή μνήμη
Ενός επαναλαμβανόμενου ήχου,
H φωνή που ξεδιπλώνεται
Kαι φουσκώνει δυνατή,
Η ηχώ του πλήθους,
Το άρωμα της άνοιξης
Που διαχέει τις σκέψεις μας,
Όταν πάλι ανταμώνουμε...

.......................

You are every moment of the day
The land and the shore
A celestial reflection
Of my island-universe
That weaves these lines
The round caress
Between the sky and sea
A quick kiss you seem
A buried memory
Of my lost dream . . .

You are every word
True or false
The sign memory
Of a recurring sound
The unfurled voice
That always swells aloud
The echo of the crowd
The scent of Spring
Expressing our minds
When we meet again . . .


Patrizia Gattaceca