Είν' η ψυχή μου εν τω μέσω της νυκτός
συγκεχυμένη και παράλυτος. Εκτός,
εκτός αυτής γίνεται η ζωή της.
Και περιμένει την απίθανον ηώ.
Και περιμένω, φθείρωμαι, και ανιώ
κ' εγώ εντός της ή μαζύ της.
......................
My soul in the middle of the night
is confused and paralysed. Out,
out of this, its life goes on.
And waits for the incredible Eos.
And I wait, wear away and feel bored
myself, inside or together with her.
Constantin Cavafy
No comments:
Post a Comment