Kαι ένας ποιητής λέγει : "Άς μιλήσουμε γιά την ομορφιά."
Που θα αναζητήσετε την ομορφιά,και πως θα την ανακαλύψετε, αν δεν αποτελεί η ίδια δρόμο και οδηγό για σας;
Καί πώς θα μιλήσετε γι'αυτήν αν δεν υφαίνει αυτή το λόγο σας;
Οι θλιμμένοι καί πληγωμένοι λένε : "Η ομορφιά είναι καλή καί ευγενική. Σαν μιά νέα μητέρα που περιφέρεται ανάμεσα μας καί μισοντρέπεται γιά την προσωπική της ευτυχία"
Οι παθιασμένοι λένε : "Όχι, η ομορφιά έχει κάτι από δύναμη καί ισχύ. Σαν την καταιγίδα, δονεί την γη στά πόδια μας καί τον ουρανό πάνω μας."
Οι κουρασμένοι καί εξαντλημένοι λένε : "Η ομορφιά μιλά απαλά, ψιθυριστά, κατευθείαν στην ψυχή μας. Η φωνή της γεννά στις σιωπές μας κάτι σαν αμυδρό φως, που τρέμει φοβούμενη τις σκιές."
Οι ακούραστοι λένε : "Την έχουμε ακούσει να φωνάζει στα βουνά, καί με τις φωνές της ακολούθαγαν ήχοι οπλών, φτεροκοπήματα καί βρυχηθμοί λεόντων."
Την νύχτα οι φρουροί της πόλης λένε : "Η ομορφιά θα ανατείλει με το ξημέρωμα ανατολικά."
Το απομεσήμερο οι εργάτες και οι οδοιπόροι λένε : "Την έχουμε δεί να ξαπλώνεται σ'όλη τη γη, από τα παραθύρια του ηλιοβασιλέματος."
Τον χειμώνα οι καθαριστές του χιονιού λένε : "Θα έρθει με την άνοιξη, δρασκελώντας στούς λόφους."
Το κατακαλόκαιρο οι θεριστές λένε : "Την έχουμε δεί να χορεύει με τα φθινοπωρινά φύλλα, καί είδαμε καί λίγο χιόνι στά μαλλιά της."
(Καί ο ποιητής συνεχίζει:)
-Όλα τα έχετε πεί λοιπόν γιά την ομορφιά.
Στην πραγματικότητα όμως δεν ομιλείτε γι'αυτήν αλλά γιά ανικανοποίητες ανάγκες.
Καί η ομορφιά δεν είναι ανάγκη αλλά έκσταση.
Δεν είναι στόμα διψασμένο , μήτε καί άδειο χέρι προταγμένο,
αλλά μάλλον μιά καρδιά φλογισμένη, μιά ψυχή μαγεμένη.
Δεν είναι μιά εικόνα κοινή που βλέπεις ή ένα κοινό τραγούδι που ακούς,
αλλά μάλλον η εικόνα που βλέπεις με τα μάτια κλειστά, το τραγούδι που ακούς με τα αυτιά κλεισμένα.
Δεν είναι το σφρίγος μέσα από ένα τριχωτό γαύγισμα, ή ένα φτερό σε ένα γαμψό νύχι,
αλλά μάλλον ένας κήπος πάντα ανθισμένος, με αγγέλους συνέχεια να πετούν.
Άνθρωποι της Όρφαλεζ, η ομορφιά είναι ζωή, όταν η ζωή αποκαλύπτει κάτω από το πέπλο το ιερό της πρόσωπο.
Αλλά εσείς είστε η ζωή, εσείς καί το πέπλο.
Η ομορφιά είναι η αιωνιότητα που κοιτάζει τον εαυτό της σ'ένα καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε η αιωνιότητα, εσείς και ο καθρέφτης.
Poetry :Khalil Gibran
Greek Translation : Panagiotis Xourafas
English translation in :http://www.poemhunter.com/poem/beauty-xxv/
Που θα αναζητήσετε την ομορφιά,και πως θα την ανακαλύψετε, αν δεν αποτελεί η ίδια δρόμο και οδηγό για σας;
Καί πώς θα μιλήσετε γι'αυτήν αν δεν υφαίνει αυτή το λόγο σας;
Οι θλιμμένοι καί πληγωμένοι λένε : "Η ομορφιά είναι καλή καί ευγενική. Σαν μιά νέα μητέρα που περιφέρεται ανάμεσα μας καί μισοντρέπεται γιά την προσωπική της ευτυχία"
Οι παθιασμένοι λένε : "Όχι, η ομορφιά έχει κάτι από δύναμη καί ισχύ. Σαν την καταιγίδα, δονεί την γη στά πόδια μας καί τον ουρανό πάνω μας."
Οι κουρασμένοι καί εξαντλημένοι λένε : "Η ομορφιά μιλά απαλά, ψιθυριστά, κατευθείαν στην ψυχή μας. Η φωνή της γεννά στις σιωπές μας κάτι σαν αμυδρό φως, που τρέμει φοβούμενη τις σκιές."
Οι ακούραστοι λένε : "Την έχουμε ακούσει να φωνάζει στα βουνά, καί με τις φωνές της ακολούθαγαν ήχοι οπλών, φτεροκοπήματα καί βρυχηθμοί λεόντων."
Την νύχτα οι φρουροί της πόλης λένε : "Η ομορφιά θα ανατείλει με το ξημέρωμα ανατολικά."
Το απομεσήμερο οι εργάτες και οι οδοιπόροι λένε : "Την έχουμε δεί να ξαπλώνεται σ'όλη τη γη, από τα παραθύρια του ηλιοβασιλέματος."
Τον χειμώνα οι καθαριστές του χιονιού λένε : "Θα έρθει με την άνοιξη, δρασκελώντας στούς λόφους."
Το κατακαλόκαιρο οι θεριστές λένε : "Την έχουμε δεί να χορεύει με τα φθινοπωρινά φύλλα, καί είδαμε καί λίγο χιόνι στά μαλλιά της."
(Καί ο ποιητής συνεχίζει:)
-Όλα τα έχετε πεί λοιπόν γιά την ομορφιά.
Στην πραγματικότητα όμως δεν ομιλείτε γι'αυτήν αλλά γιά ανικανοποίητες ανάγκες.
Καί η ομορφιά δεν είναι ανάγκη αλλά έκσταση.
Δεν είναι στόμα διψασμένο , μήτε καί άδειο χέρι προταγμένο,
αλλά μάλλον μιά καρδιά φλογισμένη, μιά ψυχή μαγεμένη.
Δεν είναι μιά εικόνα κοινή που βλέπεις ή ένα κοινό τραγούδι που ακούς,
αλλά μάλλον η εικόνα που βλέπεις με τα μάτια κλειστά, το τραγούδι που ακούς με τα αυτιά κλεισμένα.
Δεν είναι το σφρίγος μέσα από ένα τριχωτό γαύγισμα, ή ένα φτερό σε ένα γαμψό νύχι,
αλλά μάλλον ένας κήπος πάντα ανθισμένος, με αγγέλους συνέχεια να πετούν.
Άνθρωποι της Όρφαλεζ, η ομορφιά είναι ζωή, όταν η ζωή αποκαλύπτει κάτω από το πέπλο το ιερό της πρόσωπο.
Αλλά εσείς είστε η ζωή, εσείς καί το πέπλο.
Η ομορφιά είναι η αιωνιότητα που κοιτάζει τον εαυτό της σ'ένα καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε η αιωνιότητα, εσείς και ο καθρέφτης.
Poetry :Khalil Gibran
Greek Translation : Panagiotis Xourafas
English translation in :http://www.poemhunter.com/poem/beauty-xxv/
No comments:
Post a Comment