Thursday, 28 May 2009

13 Παύσεις Καί Μία Πρόσκληση - 13 Pauses And An Invitation

Μιά Στιγμή
Μιά Στάλα
Μιά Πνοή,
Μιά Μαργαρίτα
Το Κόκκινο
Καί το Μπλεδί,
Ένα Κύμα
Μιά Σουσουράδα,
Ένας καθρέφτης Dodge,
Η Άνοιξη
Το Θέρος
Ένα ατόφιο Δάκρυ,
Η ίδια Στιγμή
-μα πιό στυγνή-

Μιά Σιωπή γυμνή,
Έλα μαζί μου...

...........................
One Moment
One Drop of rain
One Breath,
Οne Daisy
Colour Red
And colour Blue,
One Wave
One Wagtail
One Dodge Mirror,
The Spring
The Summer
One crystal Tear,
The same moment but cruel
One Silence so naked,
Come with me...

Panagiotis Xourafas

Friday, 22 May 2009

Young Poets - Νέοι Ποιητές

Write as you will
In whatever style you like
Too much blood has run

under the bridge,
To go on believing
That only one road is right.
In poetry everything is permitted.
With only this condition of course,

You have to improve the blank page.
..........................................
Γράψε όπως ποθείς
Σέ όποιο μοτίβο επιθυμείς
Έχει ρεύσει πολύ αίμα
κάτω απ' την γέφυρα,
Στην εμμονή της πίστης
Πως ορθός δρόμος είναι μόνον ένας.
Στην ποίηση τα πάντα επιτρέπονται.
Βέβαια με μοναδική συνθήκη αυτή,
Πρέπει να βελτιώσεις μετά
Την λευκή σελίδα.

Nicanor Parra

Tuesday, 19 May 2009

Άτιτλο - Untitled

Ένα φιλί
στην κόγχη του ακροκέραμου

δηλώνει την αρχή
της ακροβασίας μου στο παράλογο.

Σε ψάχνουν οι αισθήσεις,
οι πέντε τσακισμένες
κυπαρισσοκορφές
που σημαδεύουν τον ορίζοντα...

Νιώθω πρόσφυγας
σε νότες ακατέργαστες,

στον αργό και οξύ ήχο μιας τραυματισμένης τρομπέτας,
σ’ έναν ήχο που προεκτείνεται
μέχρι να σπάσει,

που χαμηλώνει φυλλορροώντας
και σέρνεται στις ακρογιαλιές
που σε λάτρεψαν.

Μη σε πληγώνει η μουσική...
Μη σε πληγώνουν οι δικές μου ομολογίες...
.......................................................
A kiss on the tile roof edge
marks the start of my acrobatism on the absurd.
Senses look out for you,
those five slashed cypress tops
aiming at the horizon...
I feel like a refugee in crude notes,
to the slow an' sharp sound of a wounded trumpet,
a sound extending until it breaks,
coming down and collapsing
and crawls on the seasides which adored you.
Don't let the music hurt you...
Don't let my confessions hurt you...


Aggelos Petroulakis

Sunday, 17 May 2009

Πιάστηκα Σκοινί Κορδόνι - I Can't Help It

Θα σου δώκω μαξιλάρι
Να πλαγιάζεις στο σκοτάδι
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Θα σου πλέξω αρρεβώνα
Να τον έχεις το χειμώνα
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Φεύγω για τα ξένα
Βούτηξα στο μακαρόνι
Αλοίμονο σε μένα.
Ανασαίνω κι είμαι μοναχός
Κι ο ξενιτεμένος είναι άνθρωπος.
Θα σου έχω στ’ αεροπλάνο
Μπακλαβά απ’ το Μιλάνο
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Θα σου στείλω με πατίνι
Τον Πελέ στην Nέα Κρήνη
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Για να ‘ρθω σε σένα
Όλα τα μπορεί ‘μα θες
Ο άνθρωπος στα ξένα.
Ανασαίνω κι είμαι μοναχός
Κι ο ξενιτεμένος είναι άνθρωπος.
Δέξου στο ταχυδρομείο
Της σχολής μου το πτυχίο
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Να κρεμάσεις μια κορνίζα
Στο πλευρό της Μόνα Λίζα
Πω, πω, πω…πόσο σ’ αγαπώ.
Πιάστηκα σκοινί κορδόνι
Έμπλεξα στα ξένα
Άνοιξα σπαγγετερία
Δε γυρνώ σε σένα.
Άνοιξα σπαγγετερία
Πλούτισα στα ξένα
Βούτηξα στο μακαρόνι
Αλοίμονο σε μένα!!

..................................
I'll give you a pillow / To sleep in the dark / Oh, god how much I love you!
I'll weave an engagement cloth for you / To have it in the winter time / Oh, god how much I love you! // I can't help thinking about it / I'm leaving abroad
I fell into macaroni / What a shame for me. / I breathe and I am lonely / Though far away I'm still human. / I'll send you on the plane / Baklava from Milano / Oh, god how much I love you! / I'll send you on a skateboard / Pele, right in Nea Krini / Oh, god how much I love you! / I can't help thinking about it / Coming close to you / You know a man abroad / Can really do anything. / I breathe and I am lonely / Though far away I'm still human. /Accept in your post box from me / My precious college degree / Oh, god how much I love you! / To hang it on the wall / Beside Mona Lisa's picture / Oh, god how much I love you! // I can't help thinking about it / Tied up in trouble abroad /I opened up a spaghettti restaurant / I'm not coming back to you. / I opened up a spaghetti restaurant / And now I am a rich man abroad / Got money earned from macaroni / What a shame for me!



Nicolas Asimos






Thursday, 14 May 2009

Parisienne Walkways

I remember Paris in '49,
The Champs Elysee,
San Michelle,
And old Beaujolais wine.
And I recall that you were mine

In those Parisienne days.

Looking back at the photographs,

Those summer days spent
outside corner cafes.

Oh, I could write you paragraphs

About my old Parisienne days.






Music & Lyrics : Phil Lynott
Painting :
"Champs Elysee" by Janine Wesselmann

Tuesday, 12 May 2009

The Last Toast - Η Τελευταία Πρόποση

Whether we like it or not,
We have only three choices:
Yesterday, today and tomorrow.
And not even three
Because as the philosopher says
Yesterday is yesterday
It belongs to us only in memory:
From the rose already plucked
No more petals can be drawn.
The cards to play
Are only two:
The present and the future.
And there aren't even two
Because it's a known fact
The present doesn't exist
Except as it edges past
And is consumed...,like youth.
In the end,
We are only left with tomorrow.
I raise my glass
To the day that never arrives.
But that is all we have at our disposal.
..............................................
Είτε μας αρέσει,είτε όχι / Έχουμε μόνον τρείς επιλογές: / Το χθες,το σήμερα καί το αύριο. / Καί ούτε καν τρείς,/ Γιατί όπως λέγει ο φιλόσοφος, / Το χθες είναι χθες , / μας ανήκει μόνον σαν ανάμνηση: / Απ' το ήδη μαδημένο ρόδο /Άλλα πέταλα δεν μπορούν να αποσπαστούν. // Οι κάρτες τού παιχνιδιού / Είναι μόνον δύο: / Το παρόν καί το μέλλον. / Και δεν είναι ούτε καν δύο: / Γιατί είναι γεγονός γνωστό / Πως δεν υπάρχει παρόν / Παρ' όταν ξεμακραίνει στο παρελθόν, / Καί χάνεται..., / Σαν την νιότη.// Στο τέλος / Ότι μας απομένει είναι το αύριο. / Σηκώνω ψηλά το ποτήρι μου / Στην μέρα που ποτέ δεν φθάνει.

Nicanor Parra

Ποταμός - The River


Δις εις τον αυτόν ποταμόν
ουκ αν εμβαίης

.......................
Κανείς δεν μπορεί να μπεί
στο ίδιο ποτάμι δύο φορές,
γιατί δεν είναι το ίδιο ποτάμι
κι'αυτός δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος.
......................................
No man ever steps in
the same river twice,
for it's not the same river
and he's not the same man.

Heraclitus

Monday, 11 May 2009

Lady Grinning Soul


She'll come, she'll go.
She'll lay belief on you

Skin sweet with musky oil,

The lady from another grinning soul.

Cologne she'll wear,

Silver and Americard

She'll drive a beetle car,

And beat you down at cool Canasta.

And when the clothes are strewn,

don't be afraid of the room

Touch the fullness of her breast,

Feel the love of her caress,

She will be your living end.

She'll come, she'll go.

She'll lay belief on you,

But she won't stake her life on you,

How can life become her point of view?

And when the clothes are strewn,

don't be afraid of the room

Touch the fullness of her breast,

Feel the love of her caress,

She will be your living end...



David Bowie

Friday, 8 May 2009

For Anastasia - Γιά Την Αναστασία

There was not one piece
of your beauty that God failed in-

as if you were put here
for no purpose-but proof.

I misused so many moments
of our November

when you asked me

to be more than a boy

but I was a boy,
a quite a boy.
Fearless and Cunning and Kingly.

I'm sure your curves have changed
this many year gone,

and I'm not that fearless anymore,

but I still look for the arch of your brow
in every woman that passes-

I Do...
................................................
Δεν υπήρξε ούτε σε ένα κομμάτι
της ομορφιάς σου που να απέτυχε ο Θεός-
σαν να σε έπλασε κάτω εδώ
όχι με σκοπό-μα γιά απόδειξη.
Παρεξήγησα τόσα πολλά πράγματα
απ' το δικό μας Νοέμβρη,
όταν μού ζήτησες
να είμαι κάτι περισσότερο από παιδί,
αλλά ήμουνα παιδί, τόσο παιδί.
Ατρόμητος και δεξιοτέχνης και μεγαλοπρεπής.
Είμαι σίγουρος πως οι καμπύλες σου
έχουν αλλάξει από τότε παλιά,
και δεν είμαι τόσο ατρόμητος πιά,
αλλά ακόμα ψάχνω γιά τη σαίτα του τόξου σου,
σε κάθε γυναίκα που περνά-
Την ψάχνω...


Greg Young

Thursday, 7 May 2009

Mέρα Μαγιού - May Day

2009 : Giannis Ritsos poetic year.
100 years from his birth.



Μέρα Μαγιού μού μίσεψες,
μέρα Μαγιού σε χάνω,

άνοιξη, γιε, που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω.

Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις

άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης.
....................................

On a May day you left,
on a May day I lost you,
on spring, my son, that you loved
so much to go upstairs.
To the sunny room and gazed on
without getting any fill at all,
you milked with your eyes
the light of the cosmos.



Giannis Ritsos
(Excerpt from his poem "Epitaph")

Tuesday, 5 May 2009

Ode IV - Part XII

Καθώς προτού νυκτώση
μέσα εις τον κυανόχροον αιθέρα

μόνος φαίνεται λάμπων γλυκύς
ο αστέρας της Αφροδίτης.
................................................

Just before the night comes
in the blue coloured air

seems shining alone and sweet

the star known as Aphroditi.





Andreas Kalvos

All' Αnima Μia

Dell'inesausta tua miseria godi.
Tanto ti valga, anima mia, sapere;
sì che il tuo male, null'altro, ti giovi.
O forse avventurato è chi s'inganna?
né a se stesso scoprirsi ha in suo potere,
né mai la sua sentenza lo condanna?
Magnanima sei pure, anima nostra;
ma per quali non tuoi casi t'esalti,
sì che un bacio mentito indi ti prostra.
A me la mia miseria è un chiaro giorno
d'estate, quand'ogni aspetto dagli alti
luoghi discopro in ogni suo contomo.
Nulla m'è occulto; tutto è sì vicino
dove l'occhio o il pensiero mi conduce.
Triste ma sollegiato è il mio cammino;
e tutto in esso, fino l'ombra, è in luce.
....................................................................
You delight in your unending misery./ Such, my soul, should be the worth of knowledge, / that your suffering alone should do you good.//Or is the self-deceived the lucky one? / He who cannot ever know himself / or the sentence of his condemnation? / Still, my soul, you are magnaminous;/ yet how you thrill to phantom opportunities, / and so are brought down by a faithless kiss.//To me my misery is a bright summer day,/ where from high up I can make out /every facet, every detail of the world below./ Nothing is obscure to me; it's all right there,/ wherever my eye or my mind leads me.// My road is sad but brightened by the sun;/ and everything on it, even shadow, is in light.
.................................................
Χαίρεσαι στην ατέλειωγη δυστυχία σου./ Αυτό ψυχή μου,θα πρεπε να είναι το αντίτιμο της γνώσης,/ Που ο πόνος σου από μόνος θα σου 'κανε καλό/ Ή τάχα είναι τυχερός ο που αυταπατάται;/ Αυτός που αδυνατεί να γνωρίσει τον εαυτό του /Ή την ποινή της καταδίκης του;// Ακόμα ψυχή μου είσαι μεγαλόψυχη,/Aκόμα συγκινείσαι να πλάθεις ευκαιρίες, / Κι' έτσι σε θλίβει ακόμα,ένα άπιστο φιλί.// Για μένα,η δυστυχία μου είναι μία
λαμπρή καλοκαιρινή μέρα,/ Όπου από ψηλά, να διακρίνω μπορώ / Kάθε άποψη, κάθε λεπτομέρεια τού κόσμου κάτω.//Τίποτα δεν μου είναι σκοτεινό,είναι όμορφα εκεί,/ Όπου το βλέμμα ή το μυαλό με οδηγούν./ Ο δρόμος μου είναι στενάχωρος, μα τον φωτίζει ο ήλιος,/Καί όλα σ' αυτόν, ακόμα κι' η σκιά, είναι ολόφωτη.

Umberto Saba

All I Have To Do Is Dream


When I want you in my arms
When I want you and all your charms
Whenever I want you, all I have to do is
Dream.
When I feel blue in the night
And I need you to hold me tight
Whenever I want you, all I have to do is
Dream.
I can make you mine, taste your lips of wine
Anytime night or day
Only trouble is, gee whiz
I'm dreamin' my life away
I need you so that I could die
I love you so and that is why
Whenever I want you, all I have to do is
Dream.

Lyrics & Music : Felice & Boudleaux Bryant (1958)
Vocals : Roy Orbison

Sunday, 3 May 2009

Θα 'ρθείς - You Will Come

Θα ρθείς
Ξανά με την νύχτα

Και με τίς αλήθειες της

Που ναι από πάντα χαραγμένες

Mε αίμα καί λεβάντα,

Mε το στάγμα νηρηίδος
στα χείλη

Kαί το ριπιδωτό όστρακο
στα πόδια,

Mιά Αφροδίτη
Ή τάχα αδελφή θλιμμένη
,
Κάποιου Αλέξανδρου χρόνια χαμένου
Ανατολικά, πάντα ανατολικά.

Θα ρθείς

Πάντα από την δύση

Πάντα απ' το θάνατο θ'ανθίσεις

Κι' αν έχει άργητα η χαρά δεν το ξεχνά,

Δυό μερόνυχτα τώρα, δυό ζευγάρια πόδια

Ξανάστροφα υπογράφουν αργά πατώντας,

Υπόμνημα φαιό στη γκρίζα άμμο του μεσονυχτιού.


Θα ρθείς

Όταν κονταίνει η θάλασσα
Και αποπλέουν καίκια μαυροφόρα

Από τα λιμάνια που ερημώθηκαν,

Όταν φύγει ο πάσα ένας κι'απομείνει

Μοναχά ο ήχος απ' το πεντάγραμμο της θάλασσας,

Το αλάτι το παχύ στον όχτο της παλάμης,

Εκείνα τα "σ'αγαπώ" που δεν τα σβήνει

Κανένα ασθενικό "φοβάμαι".

...........................................
You will come
With the night again
And its truths
Which are always carved
In blood and lavender,
By Nereid's drop on the lips,
And the fan like shell at the feet,
An Aphroditi
Or maybe a sister so sad,
Of some Alexander lost for years
In the east,always in the east.

You will come
Always from the west,
Always after death you will blossom
And if joy takes too long,she don't forget,
For it's been two days where two pairs of feet
Walk smoothly in opposite ways signing
A dark memorandum on the grey midnight sand.

You will come
When seas get shorter
And ships sail dressed in black
From the deserted harbors,
When everybody goes and what is left
Is the sound of the sea pentagram,
The thick salt on palm's coast,
Those "I love you" that can never be washed away
By any frail "I fear" at all.



Panagiotis Xourafas

Friday, 1 May 2009

Ella ( A Song For Ella Fitzgerald )

C'est comme une gaieté / Comme un sourire
Quelque chose dans la voix / Qui paraît nous dire "viens"
Qui nous fait sentir étrangement bien //C'est comme toute l'histoire
Du peuple noir / Qui se balance / Entre l'amour et l'désespoir
Quelque chose qui danse en toi / Si tu l'as, tu l'as / Ella, elle l'a
Ce je n'sais quoi / Que d'autres n'ont pas / Qui nous met dans un drôle d'état
Ella, elle l'a / Ella, elle l'a / Elle a, drôle de voix / Elle a, cette drôle de joie
Ce don du ciel qui la rend belle / Ella, elle l'a.../ Elle a ce tout petit supplément d'âme / Cet indéfinissable charme / Cette petite flamme// Tape sur des tonneaux / Sur des pianos / Sur tout ce que dieu peut te mettre entre les mains / Montre ton rire ou ton chagrin / Mais que tu n'aies rien, que tu sois roi
Que tu cherches encore les pouvoirs qui dorment en toi / Tu vois ça ne s'achète pas / Quand tu l'as tu l'as / Ella, elle l'a / Ce je n'sais quoi / Que d'autres n'ont pas
Qui nous met dans un drôle d'état / Ella, elle l'a / Ella, elle l'a ...

Είναι σαν ευδαιμονία / Είναι σαν χαμόγελο / Κάτι στην φωνή της
Που μοιάζει να μας λέει "έλα" / Που να νιώθουμε μας κάνει περίεργα καλά,//
Είναι σαν την ιστορία ολάκερη / Της μαύρης φυλής / Που ταλαντεύεται / Μεταξύ αγάπης και απόγνωσης / Κάτι που λικνίζεται μέσα σου / Αν το έχεις, το έχεις
Η Έλλα το έχει / Αυτό το κάτι / Που οι άλλοι δεν το έχουν /
Αυτό που μας γεμίζει ευτυχία
/ Η Έλλα το έχει / Η Έλλα το έχει...
Έχει,αυτή την περίεργη φωνή / Έχει,αυτή την περίεργη χαρά
Αυτό το δώρο εξ' ουρανού που την ομορφαίνει / Η Έλλα το έχει /Η Έλλα το έχει.
Έχει αυτό το κάτι παραπάνω στην ψυχή / Αυτή την απροσδιόριστη σαγήνη
Αυτή την περίσσια φλόγα!// Τάπωσε τα βαρέλια / Τα πιάνα / Καθε τι που ο Θεός σου βάζει ανάμεσα στα χέρια / Βγάλε το χαμόγελο ή τη θλίψη σου
Αλλά είτε δεν έχεις τίποτα,είτε είσαι βασιλιάς / Είτε ακόμα ψάχνεις γιά τις δυνάμεις μέσα σου / Βλέπεις αυτό δεν αγοράζεται / Ή το έχεις, ή δεν το έχεις.
Η Έλλα το έχει / Αυτό το κάτι / Που οι άλλοι δεν το έχουν
Αυτό που μας γεμίζει ευτυχία / Η Έλλα το έχει / Η Έλλα το έχει...

France Gall