Πρέπει να υπάρχουν
πολλές μορφές ευτυχίας.
Τόσες χαμένες καρυάτιδες
κάποια θα είναι η σωστή.
Τόσοι πλανήτες πλάνητες
κάποιοι θα ναι κατοικήσιμοι.
Σταμάτησε τους να ανέβεις.
Πρέπει να το πιστεύεις.
Να προλάβεις την φθίση.
Να φθίσεις την πρόληψη.
Παντού βιαστικά τρένα.
Παντού δάχτυλα απλωμένα.
Κάπου στο γαλαξία ανοίγει
ένα κατακόκκινο κιάντι
για κάποιο νιόγεννο αστέρι.
Εκείνη ακριβώς την στιγμή
τα χαμογέλια παύουν μονομιάς
και γίνονται καντιφέδες στις αυλές.
Βλέπεις, κάποια λουλούδια
τηρούν τις υποσχέσεις τους.
Κάποιοι ήλιοι είναι άτια φλογερά
που έχουν μικρά γήινα όνειρα
για ποτίστρες.
Κάποια φεγγάρια είναι πρόσωπα
χωρίς ακτές, χωρίς θάλασσες.
Δες βλέμμα, γέννημα θρέμμα.
Κι αν δεν μπορείς, συλλογίσου:
Κάποια μάτια είναι γαλανά
μονάχα αν τους εμφανίσεις,
τα απόκρυφα αρνητικά τους.
Δουλειά τους και δουλειά σου.
........................
There must be too
many forms of happiness.
So many lost karyatides
some will be the right one.
So many planets wandering
some of them will be habitable.
So stop them and get on.
You must believe it.
To prevent tabes.
to tabefy prevention.
Everywhere are hurried trains.
Everywhere are spreaded fingers.
Somewhere in the galaxy
a red chianti is opened
for a newborn star.
That very moment
smiles ceasing at once and
become marigolds in the yards.
You see, some flowers
keep their promises.
Some suns are fiery horses
with short earthly dreams
for troughs.
Some moons are faces
without coasts, without seas.
Watch this look, born and raised.
And if you can not, consider:
Some eyes are blue
only if you let them show,
their esoteric negatives.
Their jobs and your job.
Panagiotis Xourafas
17/7/2017
No comments:
Post a Comment