Μalvina

Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Στο μέτωπο αγγίγματα-φιλιά. Και πλάι στα χείλη. Εγώ, που μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα “πίσω μου σ έχω σατανά”. Εγώ χόρτασα. Ένα χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα. Εγώ. Όχι πια ορφανή. Γεμάτη. Επαρκής. Μισοσίγουρη. Και “ωραία”, όπως με ήθελα. Με μακριά μαλλιά. Να ερεθίζουν ώμους και πλάτη.

...............................................

I was saved
and I'm not like you no more.
And I had plenty.
Of money,of family,of love.
Mainly love.
On my forehead touches and kisses.
And beside my lips.
Me that just a year ago,
if you touched me,even from long distance,
I'd scream "Stay away from me devil".
I felt full.
A winter full of love.
A spring full of hope.
And a summer full of perspectives.
Me, the written off!
I had to be written off, so as to be able
to comply,to love,to touch
and give back in return everything.
Me.
No more the orphan.
Full. Adequate. Half sure.
And "beautiful",as I wanted myself to be:
With long hair,
to excite my back and my shoulders.

Malvina Karali