Ode To Cynthia - Ωδή Στήν Κυνθία Άρτεμη

Queen and huntress, chaste and fair,
Now the sun is laid to sleep,
Seated in thy silver chair,
State in wonted manner keep.
Earth, let not thy envious shade
Dare itself to interpose;
Cynthia's shining orb was made
Heaven to cheer when day did close.
Lay thy bow of pearl apart,
And thy crystal-shining quiver,
Give unto the flying hart
Space to breathe, how short soever.
Hesperus entreats thy light,
Goddess excellently bright.
Bless us then with wished sight
Thou that mak'st a day of night.

...................................



 
Βασίλισσα καί κυνηγέ,παρθένα καί ξανθή,
Τώρα ο ήλιος ήσυχα κι'αργά κινάει ν'αναπαυτεί 
πάνω εκεί,στον ασημένιο θρόνο του αν θές,
τηρώντας δρόμους και συνήθειες παλιές.
Γη μην αφήνεις τη φθονερή σκιά σου αυτή
να αποτολμήσει να παρεμβληθεί,κι'αυτό γιατί
της Κυνθίας αργυρόπλεχτη επλάστη η λαμπρή τροχιά
να ευφραίνετ'ο Παράδεισος,ωσάν η μέρα φεύγει μακριά.
Ασε στήν άκρη το τόξο σου τών μαργαριταριών
καί αναριγώντας λάμψεις κρουστάλλινων ριπών,
χάρισε εις το ανδρείο ελάφι που ίπταται αδελφή 
ν'ανασάνει χώρο,κι'ας είναι η ανάσα του κοφτή.
Ο Έσπερος εκλιπαρεί το φως σου,υπέρλαμπρη θεά.
Ευλόγησέ μας τότε με την θεσπέσια σου μορφή ,
Εσύ,που την Νύχτα κάμνεις Μέρα,τού φεγγαριού σπονδή.







Mike Oldfield
Greek Version: Panagiotis Xourafas