Τήν Αυγή - Daybreak

Τήν αυγή αυτή
σάν ξεκινήσουμε ξανά
ταξίδια γαλανά,
πυξίδα θε να σ'έχω
ξανθή μου Παναγιά.

Θα σπείρουμε στή ρότα μας νησιά
ονείρων λουλακιών συμπλέγματα
στις πλώρες γέλια καί χαρές,
στίς πρύμνες γκρίζες μοναξιές,
θα εγκαταστήσουμε.

Ήλιοι ελπίδας χίλιοι
θα πλέξουν φωτοστέφανα
γιά κάθε κοχυλιού την Αφροδίτη,
σε δελφινιών τις γλιστερές καμπές
θ'ανθίσουν επιτέλους οι σκιές.

Σπονδή,τού Έρωτα σπονδή
Τήν φουσκοθαλασσιά θα τήν κλειδώσουμε
ανάμεσα σ'ένα φιλί
καί μιά πνοή.
Κι'αν είναι δύσκολο πολύ
να τήν κρατήσουμε
Εμείς θα προσπαθήσουμε.
.................................................
At daybreak/when we start over again/voyages of blue,/I'll have you as my compass,/blond Madonna of mine.//We'll seed islands on our route/
azure dreams complexes,/on bow laughter and joy,/on stern grey loneliness,/
we will set up.//A thousand suns of hope/will weave crowns of light/for every shell's Aphroditi,/on dolphins lubricious curves/shadows will flourish at last.//
Libation,Libation of love,/we will lock the ground sea up/between a kiss/and a breath./And if it's too hard to keep it there/we will at least have tried...

Panagiotis Xourafas