Monday, 17 November 2008
Τα Λόγια Καί Τα Χρόνια Τα Χαμένα - The Lost Words And The Lost Years
Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
και τους καημούς που σκέπασε καπνός
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα
Οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός
οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα
Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια
και σε χαμένους κήπους του Θεού
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια
Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει
Παρασκευή το βράδυ στις εννιά
η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει
Παρασκευή το βράδυ του φονιά
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει
Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω
με τους ανθρώπους που είδαν φονικό
και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο
Αυτός που σπέρνει δάκρυα και τρόμο
θερίζει την αυγή θανατικό
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο
Έχει κρυφή πληγή κοντά στον ώμο,
σημάδι μυστικό απ' το κακό
πως ξέφυγε απ' ανθρώπους κι από νόμο...
...................................................
The lost words and the lost years
and the sorrows covered by smoke,
abroad found them like brothers
Sudden happiness that reached me,
and thoughts I could make for you
looked like thunder in a black forest.
And I speak to you in courtyards
and balconies and in God's lost gardens
and I keep on waiting
for nightingales to come
along with the lost words and years
remember then you were everywhere
and now,being under cold and snow.
Fate and time had this assigned
on Friday night at nine
the night would overturn a thousand years
and sing at the end of the feast
this Friday of the murderer,
and so knock on people's door.
It wasn't a broken clock on the wall
in a devastated and empty home,
the streets I followed and I long for
The words I don't know I tie them up,
with humans they saw murder
and thus have it embroidered in their names.
The one sowing tears and pain
reaps death at the daybreak,
black birds show him the way
He's got a secret wound on his shoulder
a hidden sign from evil
that he respected no man and no law...
Lyrics/Poetry : Manos Eleftheriou
Music : Yannis Markopoulos
Singing : Nikos Xylouris
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment