Πηγή Πληγή - Spring Wound

Προσπάθησα 

πόσο προσπάθησα 

να λυγίσουν οι πρωινές μανόλιες

τα μαγκωμένα χέρια,

να βλαστήσουν στο τζάμι

τα ερημωμένα χείλη,

μου έλεγες 

πως σε πηγή πληγή 

θα βάφτιζες τα παιδικά όνειρα

να ξεβγαλθουν τα ρούχα 

κι οι λεκέδες της πείνας τους, 

να αφεθούν απόνειρα 

στου στυγερού δυνάστη 

τον υπόνομο 

κι έπειτα

σε σύρμα να απλωθούν

με το στανιό στεγνώνοντας 

τα χρόνια που αφόρητα

κρεμάστηκαν αφόρετα,

όμως αλίμονο 

τα μάτια σου 

ήταν πάντα τόσο ψηλά 

που δεν προσέχανε τα χέρια μου,

τα μάτια σου δεν πρόκαναν

τα μάτια σου δεν μπόρεσαν 

να ακολουθήσουν σταθερά 

το καρδιοχτύπι των βημάτων μου. 

14/7/18

.....................

I tried

how much I tried

morning magnolias to bend

the clasped hands,

deserted lips

to sprout in the glass,

you were telling me

in a spring wound

how you'd baptize childhood dreams

after rinsing their clothes

and the stains of their hunger,

so as to be left as wake 

in the stiff tyrant's gutter, 

and then

along the wire

drying out by force

those years that unbearably

were hung unwearably,

but alas

your eyes

looked always so high

paying no attention to my hands,

your eyes did not catch up

your eyes could not make it

to follow steadily

the heartbeat of my steps.

Panagiotis Xourafas