Μια φορά
το πολύ
είναι η θάλασσα
ανυποψίαστη.
Τότε ίσως
σε αφήσει
να περπατήσεις
πάνω της,
τότε ίσως
σε αφήσει
να κεντήσεις
κόκκινη κλωστή
στη ράχη της,
τότε ίσως
σε αφήσει
με του κεριού
το δάκρυ
να σφραγίσεις
το άφρισμα της.
Τότε ίσως
σε αφήσει
να καταλάβεις
πως η αγάπη
είναι μουσικό κλειδί,
σε πεντάγραμμο
από ακατέργαστα
κλωνάρια ρόδων.
..................
One time
at the most
the sea is
unsuspecting.
Then maybe
it 'll let you
walk
on it,
then maybe
it 'll let you
embroider
red ribbon
on its back,
then maybe
it 'll let you
seal
its foam
with
candle's tear.
Then maybe
it 'll let you
understand
that love is
a musical key,
on a stave
of crude
rose branches.
Panagiotis Xourafas
No comments:
Post a Comment