Ενα Ποίημα Αθάνατο - Besmrtna Pesma (I)

(I)

Αν ακούσεις πως πέθανα 

και ήμουνα για σένα αγαπητός

Ίσως κάτι μέσα σου γκριζάρει ξαφνικά...

Έχεις σκεφτεί ποτέ το πραγματικό νόημα της ζωής;

Όπως το χιόνι στην παλάμη,λιώνουν τα παιδικάτα σου.

Έγνοιες….Υπάρχουν έγνοιες; Θλίψεις…Υπάρχουν θλίψεις;

Στη σκάλα της φαντασίας ανέβα τολμηρά ως τη νιότη σου. 

Το όμορφο μα και δελεαστικό ουράνιο τόξο σε περιμένει εκεί.

Και ζήσε τη ζωή σου. Ζήσε τη μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Μην τσιμπολογάς τις μέρες σαν ποντίκι.

Μάσησε τον αέρα με όλα σου τα δόντια. Ξεπέρασε τα όλα.

Διότι,κάθε αιωνιότητα είναι σύντομη. 

Χαμογελαστά πρόσωπα,σε κάποιους καθρέφτες,ξάφνου ρυτιδιάζουν. 

Δεν το περιμένεις μα σε κάποια γωνία, ένα δάκρυ σου'χει στήσει ενέδρα. 

Τα προβλήματα έρχονται ακροποδητί.

Τα χρόνια γίνονται ασημένια. Ξαφνικά,ο κόσμος,ενώ περπατάς 

φαντάζει όλο και πιο στενός Και το γέλιο σου πιο ήσυχο 

και ακόμα πιο ήσυχο και κάπως παραμορφωμένο 

Επομένως,ζήσε αλλά ζήσε γεμάτα!

..................................

The whole poem in English:

https://borisinjac.com/besmrtna-pesma/

.................................

(I)

Ako ti jave: umro sam

a bio sam ti drag,

možda će i u tebi

odjednom nešto posiveti.

Na trepavicama magla.

Na usni pepeljast trag.

Da li si ikad razmišljao

o tome šta znači živeti?

Ko sneg u toplom dlanu

u tebi detinjstvo kopni.

Brige…

Zar ima briga?

Tuge…

Zar ima tuga?

Po merdevinama mašte

u mladost hrabro se popni.

Tamo te čeka ona

lepa, al’ lukava duga.

I živi!

Sasvim živi!

Ne grickaj kao miš dane.

Široko žvaći vazduh.

Prestiži vetar i ptice.

Jer svaka večnost je kratka.

Odjednom nasmejani

u ogledalu nekom

dobiju zborano lice.

Odjednom: na ponekom uglu

vreba poneka suza.

Nevolje na prstima stignu.

Godine postanu sivlje.

Odjednom svet, dok hodaš

sve više ti je uzan

i osmeh sve tiši

i tiši

i nekako iskrivljen.

Zato živi, al’ sasvim!

I ja sam živeo tako.

Za pola veka samo

stoleća sam obišao.

Priznajem: pomalo luckast.

Ponekad naopak.

Al’ nikad nisam stajao.

Večno sam išao.

Išao…

Ispredi iz svoje aorte

pozlaćen konac trajanja

i zašij naprsla mesta

iz kojih drhte čuđenja.

I nikad ne zamišljaj život

kao uplašen oproštaj,

već kao stalni doček

i stalni početak buđenja.

Miroslav Antić

Δεν ήταν - Was Not

 

Δε μας κοροϊδεύει αυτός ο κόσμος.

Μας το έχει πει ξεκάθαρα οτι δεν αξίζει την ελπίδα μας.

Και δε μιλώ για τις άκαρδες ημέρες που έρχονται σε αυτή τη χώρα

ούτε για τη βία και για το πόσο αδικημένοι νιώθουμε.

Αλλά κανείς δεν έχει αναρωτηθεί για την ύπαρξη του

προτού μείνει μόνος, προτού γίνει ένας σεισμός

ή προτού χάσει τον έρωτα του.

Α, ξέχασα. Δεν ήταν.

............

This world does not make fun of us. It has told us clearly that it is not worth our hope. And I'm neither talking about the heartless days coming to this land nor about the violence and how wronged we feel. But no one has wondered about his existence before he is left alone, before an earthquake occurs or before he loses his love.

Oh, I forgot. Was not.

Franzeska Averbach

Ο Σπόρος Μέσα Μου - The Seed Is In Me

 

Νεκρός ή ζωντανός

ο σπόρος είναι μέσα μου

στην καθολική λευκότητα των οστών μου

Όλοι αισθάνονται

δυσάρεστα

με την αδιαμφισβήτητη λευκότητα των οστών μου

λευκά σαν το στήθος της Ίνγκριντ ή της Μαρίας

που ενδημούν στις σκανδιναβικές χώρες

ή στην Πολάνα το έξυπνο μέρος

της παλιάς μου πόλης.

Όλοι αισθάνονται

δυσάρεστα

που το μείγμα στις φλέβες μου πρέπει να είναι

αίμα από το αίμα του κάθε αίματος

και αντί για ειρήνη ανείπωτη

από καθαρή και απλή γέννηση

κι απο καθαρό και απλό θάνατο

αναπαράγουν ένα σύμπλοκο εξάνθημα

από τον σπόρο των οστών μου.

Αλλά μια νύχτα με τις μαζαλέιρες φορτωμένες πράσινα φρούτα

να στροβιλίζονται δονήσεις πάνω από τις ιδρωμένες πέτρες

και τα δάκρυα των ποταμών

Όλοι αισθάνονται

δυσάρεστα

με τον άσπρο σπόρο μέσα μου

αναπαράγοντας ένα εξάνθημα που πυορροεί

Και μια μέρα

θα έρθουν όλες οι Μαρίες των μακρινών εθνών

μετανιωμένες ή όχι

κλαίγοντας, γελώντας

ή ερωτοτροπώντας 

στον ρυθμό ενός τραγουδιού

Να πούν στα κόκαλά μου

συγχώρεσε μας, αδερφέ.

.................

Dead or living

the seed is in me

in the universal whiteness of my bones

All feel

uneasiness

at the undoubted whiteness of my bones

white as the breasts of Ingrids or Marias

in Scandinavian lands

or in Polana the smart quarter

of my old native town.

All feel

uneasiness

that the mingling in my veins should be

blood from the blood of every blood

and instead of the peace ineffable of pure and simple birth

and a pure and simple death

breed a rash of complexes

from the seed of my bones.

But a night with the massaleiras heavy with green fruit

batuques swirl above the sweating stones

and the tears of rivers

All feel

uneasiness

at the white seed in me

breeding a rash inflamed with malediction.

And one day

will come all the Marias of the distant nations

penitent or no

weeping

laughing

or loving to the rhythm of a song

To say to my bones

forgive us, brother.

José Craveirinha

23rd Street

Αποτελέσματα μετάφρασης

Πρέπει να φύγω τώρα." "Μείνε τη νύχτα μαζί μου! Θα πάμε στην αγορά ψαριών. Υπάρχουν μεγάλα ευγενή τέρατα γεμάτα πάγο. Υπάρχουν χελώνες, ζωντανές, για διάσημα εστιατόρια. Θα σώσουμε ένα και θα γράψουμε μηνύματα στο κέλυφος του και θα το βάλουμε. τον στη θάλασσα, Shell, θαλασσινό κοχύλι. Ή θα πάμε στην αγορά λαχανικών. Έχουν σακούλες με κόκκινα δίχτυα γεμάτα κρεμμύδια που μοιάζουν με τεράστια μαργαριτάρια. Ή θα κατεβούμε στη Σαράντα δεύτερη οδό και θα δούμε ταινίες και αγοράστε ένα μιμογραφικό δελτίο για δουλειές που μπορούμε να βρούμε στο Πακιστάν"Δουλεύω αύριο." "Αυτό που δεν έχει καμία σχέση με αυτό." "Αλλά καλύτερα να πάω τώρα." "Ξέρω ότι αυτό δεν ακούγεται στην Αμερική, αλλά θα σε πάω σπίτι." "Ζω στην εικοστή τρίτη οδό." "Ακριβώς αυτό που περίμενα. Είναι πάνω από εκατό τετράγωνα.

Εσύ - You

Ήξερα ότι αγαπάς το δέντρο με πουλιά

Κι ότι αγαπάς εμένα δίχως την καρδιά

που σκάλιζα στο δέντρο

Έδωσα την καρδιά μου στα πουλιά

κι έδωσα τα πουλιά στο δέντρο

Τώρα

εσύ έχεις φύγει

και το δέντρο δεν μου δίνει πίσω 

τα πουλιά

................

I knew you love the bird tree   

And that you love me without the heart                                                                                    

I had been carving on the tree

I gave my heart to the birds 

and gave the birds to the tree 

Now 

you are gone

 and the tree don't give me back

 the birds

Farhad Siri

-Μετάφραση στα ελληνικά: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Μιά Μέρα Προβλέπω - One Day I Predict

Μια μέρα προβλέπω 

θα εκπλαγούμε 

με τη δύναμή μας 

Θα κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον 

έκπληκτοι και θα πούμε 

Δεν ξέραμε ότι μπορούσαμε 

να το κάνουμε αυτό 

Μια μέρα το μονοπάτι 

θα είναι τόσο καθαρό 

Που όλοι θα πούμε: 

είναι προφανές 

Και θα φαντάζει απίστευτο

πως δεν μπορέσαμε καιρό 

στό δρόμο αυτό να βγούμε 

Μια μέρα προβλέπω 

θα διηγούμαστε

Αυτήν την μεγάλη

αληθινή ιστορία 

Ένα είδος αντι-Ιλιάδας 

για την επόμενη εποχή 

Που αφορά όλους εμάς

που πιστεύουμε ότι 

δεν είμαστε πολεμιστές 

Όλους εμάς που φοβόμαστε 

ότι δεν είμαστε γενναίοι

.......................................

One day I predict
We'll be amazed
At our strength
We will look at one another
Astonished and say
We didn't think we could do this

One day the path will be so clear
We will all say:  it's obvious
And we will hardly believe
We couldn't see the way before

One day I predict
We'll have this great true story to tell
A kind of anti-iliad
For the coming age
Involving  all of us
Who think we are not warriors
And all of us who fear
We are not brave

Robert Priest