Η Eυλογία της Eλλειψης - The Blessing Of Deficit

 




























Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου
ό,τι μου λείπει με προστατεύει
από κείνο που θα χάσω
όλες οι ικανότητές μου
που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής
με προφυλάσσουν από κινήσεις στο κενό
άχρηστες, ανούσιες.
Ό,τι μου λείπει με διδάσκει
ό,τι μου 'χει απομείνει
μ’ αποπροσανατολίζει
γιατί μου προβάλλει εικόνες απ’ το παρελθόν
σαν να 'ταν υποσχέσεις για το μέλλον.
Δεν μπορώ, δεν τολμώ
ούτ’ έναν άγγελο περαστικό
να φανταστώ γιατί εγώ
σ’ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους
κατεβαίνω.
Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν
έγινε φίλη καλή
μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου.
Στέρησέ με –παρακαλώ το Άγνωστο–
στέρησέ με κι άλλο
για να επιζήσω.



..................




I am grateful to my shortcomings
what I miss protects me
from what I'm going to lose
all my skills
that withered in the lark field of life
protect me against falling into the gap
useless, meaningless.
What I lack teaches me
what I have left
disorientates me
because it films images from the past
as if they were promises for the future.
I can not, I do not dare
to imagine not an angel  
passing by, just because 
I descend  on another planet,  
with no angels.
Love, from longing it used to be
became a good friend
tasting together the melancholy of Time.
Deprive me- I beg the Unknown-
deprive furthermore
to survive.





Katerina Aggelaki Rouk