Κι εμείς σαν της πολύανθης της άνοιξης τα φύλλα,
που βγαίνουν και γοργά στο φως του γήλιου μεγαλώνουν,
γραφτό μας απο τους θεούς, τη νιότη μια στιγμούλα
μονάχα να χαιρόμαστε,
χωρίς να βάνει ο νούς μας ούτε κακό κι ούτε καλό
δυό μαύρες Μοίρεςστέκουν πλάι μας πάντα,
η μιά κακά γεράματα κρατώντας
κι η άλλη θάνατο
ο καρπός της νιότης βαστά λίγο,
κι όσο που ο γήλιος πα στη γης μια μέρα αιθερολάμνει.
Μα σαν περνά πια της ζωής η ώρα αυτή η πανώρια,
καλύτερος ο θάνατος παρά να ζεί κανένας.
Τί στην ψυχή πίκρες πολλές γεννιούνται
μαύρη φτώχεια δέρνει του ενός το σπιτικό
με τα κακά της όλα παιδιά δεν έχει και ποθεί
για ν' αποχτήσει ο άλλος,ως που
με τη λαχτάρα του στον Άδη κατεβαίνει.
Άλλου του τρώει τη ζωή η αρρώστια
και δεν είναι κανένας,
που πολλά κακά να μην του δίνει ο Δίας.
But we are like the leaves that flowery spring puts forth,
quick spreading in the sun's warm light;
for a brief span of time we take our joy
in our youth's bloom,the future, good or ill,
kept from us, while the twin dark Dooms stand by,
one bringing to fulfilment harsh old age, the other death.
The ripeness of youth's fruit is short,
short as the sunlight on the earth,
and once this season of perfection's past,
it's better to be dead than stay alive.
All kinds of worry come. One man's estate is failing,
and there's painful poverty; another has no sons
-the keenest need one feels as one goes down below the earth;
sicness wears down another's heart.
There's none Zeus doesn't bring so many ills.
Mimnermus
Ο Μίμνερμος ήταν ελεγειακός ποιητής από την Κολοφώνα της Μικράς Ασίας, ο οποίος άκμασε την περίοδο 630-600 π.Χ. Ο Μίμνερμος θεωρείται πατέρας της Ερωτικής Ελεγείας. Είναι ο ποιητής του έρωτα και της μελαγχολίας και τα ποιήματά του μιλούν για την ηδονή, την απόλαυση και το φόβο των γηρατειών. Ανάμεσα στα σωζόμενα έργα του, ένα ποίημα αναφέρεται στη διαμάχη μεταξύ των Ιωνικών πόλεων της Μικράς Ασίας και των βασιλιάδων της Λυδίας και την αντίθεση των τότε κατοίκων με τους προγόνους τους, που κάποτε είχαν νικήσει το Λυδό βασιλιά Γύγη. Ωστόσο, τα πιο σημαντικά έργα του ήταν σειρά από ελεγείες που αναφέρονται στη Ναννώ, αυλητρίδα και κατά κάποιους, αγαπημένη του ποιητή.
Mimnermus lived in the troubled time when the Ionic cities of Asia Minor struggling to maintain themselves against the rising power of the Lydian kings. One of the extant fragments of his poems refers to this struggle, and contrasts the present effeminacy of his countrymen with the bravery of those who had once defeated the Lydian king Gyges.His most important poems were a set of elegies addressed to a flute player (Auletris) named Nanno, collected in two books called after her name. Mimnermus was the first to make the Elegiac verse the vehicle for love poetry.
1 comment:
I really like your blog and i really appreciate the excellent quality content you are posting here for free for your online readers. thanks peace claudia.
Post a Comment