Αγέννητο - Unborn

Έχει γίνει ενα κομμάτι
Δικό μου. Ισως και να εγκαταλείψω 

Το ποίημα. Δεν θα το μάθαινε κανείς
Εκτός απο μένα. Θεέ μου θα πρεπε να ξέρω

Ποτέ ξανά να μην αρχίσω
Ένα ποίημα. Τώρα που η αρχή

Έγινε, δεν έχω κανένα δικαίωμα
Να πω τέλος. Κανένα δικαίωμα.

Εγκυμονώ μία ημέρα
Και δεν πρέπει να τη λέω ημέρα.

Ξέρω την γέννηση του
Αλλά όχι την ημερομηνία γέννησης του.

Τότε το ποίημα θα ζήσει, θα ζήσει
Έξω από την ζωή μου.

Θα το τυλίξω 
Σε χαρτί. Θα το αφήσω στο σκαλοπάτι σου.

 
 .................................





It has become a part
Of me. I might try to abort

The poem. Noone would know
But myself. God I should have known

Never again to start
A poem. Now that the start

Is made, I have no right
To say the end. No right.

I am pregnant a day
And must not call it a day.

I know its birth
But not its date of birth.

Then the poem will live, will live
Outside my life.

I will wrap
It in paper. Leave it on your step.





Paul Muldoon