Sunbeam - Ηλιαχτίδα

I pray to the sunbeam
from the window -
It is pale, thin, straight.
Since morning
I have been silent,
And my heart - is split.
The copper on my wash stand
Has turned green,
But the sunbeam plays on it
So charmingly.
How innocent it is,
and simple,
In the evening calm,
But to me in this deserted temple
It's like a golden celebration,
And a consolation.
...........................
Προσεύχομαι στήν ηλιαχτίδα απ'το παράθυρο- / Είναι χλωμή,λεπτή,κάθετη./
Απ'το πρωί είμαι σιωπηλή, / κι'η καρδιά μου-είναι κομμάτια. / Ο χαλκός
στό πλυσταριό μου/ Έχει πρασινίσει, / μα η ηλιαχτίδα παιχνιδίζει πάνω του,/ 
Τόσο χαριτωμένα. / Πόσο αθώα είναι και απλή, / στήν γαλήνη
τού απογεύματος,/ Αλλά γιά μένα σ'αυτόν τον έρημο ναό / μοιαζει να είναι
μιά χρυσή γιορτή,/ Καί μιά παρηγοριά...

Anna Akhmatova