Η πόρτα της χαραμάδαςΑνοιγοκλείνει μιά σκιά
Στο γυμνό χέρι της το διαβατήριο
Στιλπνό, λάμπει το δέρμα της αυγής,
Από το τζάμι της κλινάμαξας
Ταξιδεύει στα μάτια σου σαν φως,
Και σού μιλά τα βράδια
Τυφλός κι'αν είσαι -
πάλι δυό φορές θεός,
Μήν κλαίς, όχι μην κλαίς
Αρκεί που την αλόη φρόντισες
Μπρος στη βεράντα τ'ουρανού.
.........................
The door of the crevice
opens and closes a shadow
In its bare hand lies the passport
Lucent, shining on aurora's skin,
Through the pane of the sleeper wagon
Travels in your eyes like light,
And talks to you at nights
Even if you are blind -
You are two times a god,
Don't cry, no don't you do
It was enough taking good care of
The aloe, in front of the sky terrace.
Panagiotis Xourafas
No comments:
Post a Comment