[Let me sleep all night,
in your soul kitchen/
Warm my mind near
your gentle stove/
Turn me out and
I’ll wander baby/
Stumbling in
the neon groves]
Πάντα
επιστρέφει.
Όχι απαραίτητα
σαν αγαπημένη
Αίσθησις.
in your soul kitchen/
Warm my mind near
your gentle stove/
Turn me out and
I’ll wander baby/
Stumbling in
the neon groves]
Πάντα
επιστρέφει.
Όχι απαραίτητα
σαν αγαπημένη
Αίσθησις.
Με την πρώτη
χαραμάδα φωτός
τρυπώνει ξανά
στη-λέμε τώρα-
ασφαλή θυρίδα
που χω φυλάξει
το κλειδί.
Πάντα
επιστρέφει.
Σαν λάθος που
θεώρησε σωστό
να με δικάζει
στο επέκεινα.
Ήταν η μόνη γυναίκα
που δεν γούσταρε
Doors και λουλούδια
ταυτόχρονα, αδιανόητο!
Γι αυτό και μόνο,
έπρεπε να την είχα αφήσει
από την πρώτη στιγμή.
……
She always
Comes back.
Not necessarily as
a beloved sensation.
By the first
crack of light
she burrows again
into the -allegedly-
safe deposit box
where I have kept
the key.
She always
Comes back.
Like a mistake
assuming it's right
to judge me
to eternity.
She was the only one
who did not like
Doors and flowers
at the same time,
how unimaginable!
For this thing alone
I should 've left her
from the very first time.
I should 've left her
from the very first time.
Panos Xourafas
No comments:
Post a Comment