Η δύσκολη Κυριακή - Tricky Sunday

Απ' το πρωί κοιτάζω προς τ' απάνω ένα πουλί καλύτερο

απ' το πρωί χαίρομαι ένα φίδι τυλιγμένο στο λαιμό μου

Σπασμένα φλυτζάνια στα χαλιά
πορφυρά λουλούδια τα μάγουλα της μάντισσας
όταν ανασηκώνει της μοίρας το φουστάνι
κάτι θα φυτρώσει απ' αυτή τη χαρά
ένα νέο δέντρο χωρίς ανθούς
ή ένα αγνό νέο βλέφαρο
ή ένας λατρεμένος λόγος
που να μη φίλησε στο στόμα τη λησμονιά

Έξω αλαλάζουν οι καμπάνες
έξω με περιμένουν αφάνταστοι φίλοι
σηκώσανε ψηλά στριφογυρίζουνε μιά χαραυγή
τί κούραση τί κούραση
κίτρινο φόρεμα -κεντημένος ένας αετός-
πράσινος παπαγάλος -κλείνω τα μάτια- κράζει
πάντα πάντα πάντα
η ορχήστρα παίζει κίβδηλους σκοπούς
τί μάτια παθιασμένα τί γυναίκες
τί έρωτες τί φωνές τί έρωτες
φίλε αγάπη αίμα φίλε
φίλε δώσ' μου το χέρι σου τί κρύο

Ήτανε παγωνιά
δεν ξέρω πια την ώρα που πέθαναν όλοι
κι έμεινα μ' έναν ακρωτηριασμένο φίλο
και μ' ένα ματωμένο κλαδάκι συντροφιά

......................

Εver since morning I've been looking up at a better bird 
Since morning I've been glad about a snake wrapped around my neck 
Broken cups on the carpets 

purple flowers are the cheeks of the seeress

when she lifts up the dress of doom 

something will grow from this joy 

a new tree without blossoms 

or a pure new eyelid 

or a worshiped reason

for not kissing oblivion in the mouth The bells shouting out 

unimaginable friends wait for me outside

lifting high and twirling a dawn 

so much fatigue, fatigue 

some yellow dress -with an embroidered eagle on- 

a green parrot -I close my eyes- crying

always always always 

the orchestra plays counterfeit tunes 

what passionate eyes what women 

what loves what voices what loves 

buddy blood love buddy 

buddy give me your hand it was so coldSo freezing cold 

I no longer know the time they all died 

and I stayed with a mutilated friend 

and with a bloodied sprig for a companion

Miltos Sachtouris