Σήμερα φόρεσα
ένα καυτό λυγμό
σ'ενα ψυχρό χαμόγελο
κι άνοιξα
το σώμα της ψυχής
με ένα κυκλάμινο.
Κι ώσπου να πεις φύγε,
τα μάτια
είχαν θρηνήσει
τον χαμένο αστερία.
Μα μην ξεχνάς καρδιά,
όπου αμνός και λύκος,
όπου βυθός και γέννα.
...................
Today I wore
a hot sob
in a cold smile
and opened
the body of the soul
with a cyclamen.
And until you say go,
the eyes
had already mourned
the lost starfish.
But heart do not forget,
where there is lamb there is wolf,
where there is seabed there is birth.
Panagiotis Xourafas
No comments:
Post a Comment