Saturday 22 February 2014

Υδάσπης - Hydaspes

 



















Ενα κενό
πρωταρχικό
νεογνό
στάχυ πράσινο
να κοιμάσαι βροχή
και να ξυπνάς δάκρυ
στο μαξιλάρι
της περιπλάνησης.
Όνειρα-
απόνειρα,
διαμαντόπετρες
κάποιας
προηγούμενης ζωής
γυαλίζουν,
γυαλίζει
η ανάσα του θεού
σαν βότσαλο χρυσό
στη λάσπη
του Υδάσπη.
Εισαι αχτίδα,
παγίδα
ελπίδα
δροσοσταλίδα,
είσαι ο ουρανός
που σιώπησε
στην φλυαρία
της αιωνιότητας.
Εξω τα καμιόνια
-όσο να ντυθείς-
μεταφέρουν
σκελετούς
και κουκούλια.



...................


A vacuum
primary
neonatal
ear of green  

sleeping as rain  
waking up as a tear
on the pillow
of wandering.  

Dreams -
wake of dreams,
diamond stones
of some previous life
shine,  

so shines
the breath of god

like a gold pebble
in the mud

of Hydaspes.
You 're glimmer,
trap
hope
dewdrop,

you 're the sky
that kept silent

before chattering
of eternity.
Outside the lorries  

-till you get dressed-
are carrying
skeletons
and cocoons.





Panagiotis Xourafas

No comments: