Monday, 4 August 2008

Αργοπεθαίνει... (Dies Slowly...)

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος έχει για γκουρού του την τηλεόραση.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο
και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός
συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να

λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν
ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος
και στα συναισθήματα.


Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει
το τραπέζι, όταν δεν είναι ευτυχισμένος
στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει εκείνο το όνειρο, που τον
κρατάει ξάγρυπνο.

Αργοπεθαίνει,όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του,τουλάχιστον μιά φορά
στην ζωή του να πετάξει λεύτερος,μακριά από τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει την εαυτο-αγάπη του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει,ή δεν απαντά όταν τον ρωτούν γιά αυτά που γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν μοιράζεται τα συναισθήματά του,τις χαρές,τις λύπες του,
όποιος δεν εμπιστεύεται και δεν προσπαθεί καν γι'αυτό.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ξαναζεί τις αναμνήσεις του σαν αναμνήσεις,
αλλά διεγείρεται συναισθηματικά σαν να συμβαίνουν αυτές στό τώρα του.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν θέλει να ξεχωρίσει,που δεν μαθαίνει

απ' τα σημάδια στό δρόμο της Ζωής,που δεν αγαπά και δεν αφήνει να τον αγαπούν.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.


English Translation:


Dies slowly he who transforms himself in slave of habit,
repeating every day the same itineraries,
who does not change brand,
does not risk to wear a new color and doesn't talk to whom doesn't know.

Dies slowly he who makes of television his guru.

Dies slowly he who avoids a passion,
who prefers black to white
and the dots on the "i" to a whirlpool of emotions,
just those ones that recover the gleam from the eyes,
smiles from the yawns,
hearts from the stumbling and feelings.

Dies slowly he who does not overthrow the table when is unhappy at work,
who does not risk the certain for the uncertain
to go toward that dream that is keeping him awake.

Who does not allow, at least one time in life, to flee from sensate advises.

Dies slowly he who does not travel, does not read,
does not listen to music, who does not find grace in himself.

Dies slowly he who destroys his self love,
who does not accept somebody's help.

Dies slowly he who passes his days complaining of his bad luck or the incessant rain.

Dies slowly he who abandons a project before starting it,
who does not ask over a subject that does not know
or who does not answer when being asked about something he knows.

Dies slowly he who does not share his emotions, joys and sadness,
who does not trust, who does not even try.

Dies slowly he who does not relive his memories
and continues getting emotional as if living them at that moment.

Dies slowly he who does not intent excelling,
who does not learn from the stones of the road of life,
who does not love and let somebody love.

Let's avoid death in soft quotes,
remembering always that to be alive demands an effort much bigger
that the simple fact of breathing.


Pablo Neruda

P.S: On the right pics from Astypalea island

No comments: