Λυχνοσβήστης - Lamp Light Butterfly

Στην σύμπασα θάλασσα
γύρω από τον ηλιακό φάρο
γυρίζει ο πλανήτης κιβωτός.

Πάντα σε τροχιά ελλειπτική, 
πατώντας άπειρες καρδιές,
απατώντας έμπειρα μάτια.

Είναι αυτά όλα που είσαι
σαν υποβρύχια χαράγματα
στον αμέθυστο της αγωνίας. 

Μα αυτό το ένα που δεν είσαι, 
σαν λυχνοσβήστης στο φως 
σε τραβάει περισσότερο.

Κι όσο το αρνείσαι, πάντοτε
η μνήμη του μαστόδοντου 
θα σε ποδοπατά το ξημέρωμα.

Ανάμεσα σε σκόρπιες γραφίδες,  
παλιά παρατημένα ποιήματα 
που περιμένουν της ψυχής
τα δάχτυλα, βυθίζομαι.



..............



In the cosmic sea 
round the solar beacon
turns the planet ark.

Always on elliptical orbit
treading on infinite hearts,
cheating experienced eyes.

All the things that you are,
are like underwater scratches
in the amethyst of agony.

But this one you are not,
like a lamp light butterfly
attracts you the most.

And as long as you deny it, always
the memory of the mastodont
will trample you at dawn.

Between scattered pens,
old abandoned poems
waiting for the fingers
of soul, I sink.

Panos Xourafas