_Στην Αννα Μαρία
Αυτός
ο ιερός τρόμος
το γαλάζιο βλέμμα
που μιλάει στο άπειρο
με τη γλώσσα της φωτιάς
πως να μεταφράσω πάλι
του ουρανού τα γράμματα
είμαι η θλίψη η ίδια αφού
που μηρυκάζει χαρές
τι μου έκανες τώρα
με κομμάτιασες
χάθηκα
ο ιερός τρόμος
το γαλάζιο βλέμμα
που μιλάει στο άπειρο
με τη γλώσσα της φωτιάς
πως να μεταφράσω πάλι
του ουρανού τα γράμματα
είμαι η θλίψη η ίδια αφού
που μηρυκάζει χαρές
τι μου έκανες τώρα
με κομμάτιασες
χάθηκα
Άξαφνα
τα πάντα γυρίζουν
με τριγυρίζουν κύματα
που δεν τσακίστηκαν ακόμα
στο φάρο του μεγάλου φόβου
φύλακας εγώ ανυπεράσπιστος
στην μεσακτή της νύχτας
μάγισσα εσύ της ερημιάς
των ορεινών λιμνών
λόγχισε μου τη σιωπή
λύγισε μου τη ζωή
ξημέρωσε
…..
This
sacred terror
the azure gaze
talking to eternity
in the language of fire
how can I translate again
the letters of the heavens
for I am sadness itself
ruminating pleasures
what have you done
you shattered me
I got lost
Suddenly
everything spins
waves surrounding me
of those yet not crashed
on the beacon of great fear
me the defenceless guardian
in the midcoast of the night
you the witch of solitude
of the mountain lakes
spear my silence
bend my life
let dawn
Panos Xourafas
No comments:
Post a Comment