El Camino Largo - The Long Road

 Και είπα τότε στον λύκο:

"Τώρα ο κόσμος έχει πιά αλλάξει

Κι' οι πηγές είναι μεταφερόμενα ίχνη

απ' τις πατημασιές μου στο δάσος.

Απομακρύνομαι από την βροχή 
των λέξεων στον αέρα.

Κολυμπώ με καρχαρίες και 

αποθέματα ετοιμοθάνατων ψαριών.

Αυτό το καλάθι είναι απλά 

η νοσταλγία της μητέρας μου,

ένας σχηματισμός από σύννεφα 

το απόγευμα.

Μην θαρρείς πως είσαι ασφαλής 

από τα τέρατα της νύχτας.

Έχω τα μεγάλα τούτα μάτια

Που δεν σταματουν ποτέ να κοιτάζουν."

.........................

Y entonces le dije al lobo:
"Ahora el mundo ha cambiado
Y los manantiales de agua se llevan los rastros
de mis pasos en el bosque.
Me alejo de los sembradores de palabras en el aire.
Nado entre los tiburones y los saldos de los peces moribundos.
Aquella canastita es solamente la nostalgia de mi madre,
una forma de las nubes en la tarde.
No te creas a salvo de los monstruos de la noche.
Yo tengo los ojos tan grandes
Para nunca dejar de mirarte. "

........................

And then I said to the wolf:
"Now the world has changed
And the springs are carried traces
of my footsteps in the forest.
I move away from the sowers of words in the air.
Swim with sharks and dying fish stocks.
That basket is just the nostalgia of my mother
a form of clouds in the afternoon.
Do not think you're safe from  
the monsters of the night.
I have the big eyes
To never stop looking. "


Sylvina Bach