Saturday, 30 October 2010

Ξένια - Kseniya



http://www.youtube.com/watch?v=518XP8prwZo 
Η 24χρονη Kseniya Simonova 
( Νικήτρια του "Ουκρανία έχεις ταλέντο 2009" )
με την άμμο να γλιστράει απ' τα δάχτυλα της 
με τρόπο μαγευτικό, και το συναίσθημα 
να διαχέεται καθάριο από την καρδιά της ,αποτίνει εξαίσιο φόρο τιμής στούς νεκρούς 
Ουκρανούς συμπατριώτες της
κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.   
Η τέχνη της μοιάζει με ποίημα 
που δεν τελειώνει ποτέ, 
που δεν πρέπει να τελειώνει ποτέ... 

Panagiotis Xourafas

Friday, 29 October 2010

Gloria Stuart. In Memoriam

Εχοντας συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής, η Γκλόρια Στιούαρτ, η «γιαγιά» του «Τιτανικού», απεβίωσε πρίν ένα μήνα περίπου στο Λος Αντζελες. Η Στιούαρτ, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1932, έφτασε στο απόγειο της δόξας της στα 87 της χρόνια, όταν κέρδισε μια υποψηφιότητα για Οσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον.
Στα πρώτα χρόνια της καριέρας της, όταν την θεωρούσαν μία από τις νέες ηθοποιούς που μπορούσε να γίνει μεγάλη σταρ, οι πιο αξιομνημόνευτες ταινίες της ήταν εκείνες που γύρισε με τον Τζέιμς Γουέιλ, τον σκηνοθέτη του «Φρανκενστάιν». 
Η Στιούαρτ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να ασχολείται περισσότερο με τις τέχνες και τη διακόσμηση και το 1946 αποσύρθηκε από την υποκριτική. Επανήλθε το 1976 με ρόλους κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές. Φυσικά, η πιο γνωστή της εμφάνιση σε αυτή τη δεύτερη περίοδο της καριέρας της είναι εκείνη της γηραιάς Ρόουζ στον «Τιτανικό». Χάρις σ’ αυτόν τον ρόλο κέρδισε το αστέρι της στο Walk of Fame του Χόλιγουντ, ενώ εξέδωσε και τη βιογραφία της με τίτλο «Απλώς συνέχιζα να ελπίζω». Μετά τον «Τιτανικό», η Γκλόρια Στιούαρτ συνέχισε να παίζει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ιδιαίτερη ήταν η σχέση της με τον Βιμ Βέντερς, καθώς έπαιξε σε δύο ταινίες του, το «The Million Dollar Hotel» και το «Land of Plenty».

Gloria Stuart's Biography : http://www.nndb.com/people/966/000027885/







Panagiotis Xourafas

Wake - Αγρύπνια

Όλοι κοιμούνται
κι εγώ ξαγρυπνώ
περνώ σε χρυσή κλωστή
ασημένια φεγγάρια
και περιμένω να ξημερώσει
για να γεννηθεί
ένας νέος θεός
μες στην καρδιά μου
την παγωμένη
από άγρια φαντάσματα
και τη μαύρη πίκρα.


.....................


They are all asleep
and I am awake
I pass through golden thread
silver moons
and I wait for the dawn
a new god
to be born
into my heart
that freezes over
from the wild ghosts
and the black sorrow.




Miltos Sachtouris

Thursday, 28 October 2010

Die For Love?

Να πεθαίνεις για αγάπη
Να πεθαίνεις από αγάπη
Να πεθαίνεις στην αγάπη
Να πεθαίνεις με αγάπη
Να πεθαίνεις πάνω απ' την αγάπη
Να πεθαίνεις χωρίς αγάπη
Να πεθαίνεις για να βρεις αγάπη
Να πεθαίνεις στο κτήμα
Να γίνεσαι απλά ένα "κτήμα"
στα χέρια κάποιου που 
με της καρδιάς του το αίμα γράφει: 
"Θα πεθάνω για όλα τα παραπάνω."


.....................


To die for love 
to die of love 
to die in love 
to die with love 
to die over love 
to die without love 
to die to love 
to die in the mine 
and be a "mine" 
in the arms of someone's 
chest wound, "Here I will die of the above."




Fanny Howe

Tuesday, 26 October 2010

Φιλιγκράν* - Filigree - Филигран

Σ' έναν αγρό
Ένας λευκός αμνός
Στο παιχνίδι, με ένα μπλέ πουλάρι.
Χαρά, αμέτρητη χαρά
Αυτή εισέβαλε στον αγρό
Εισέβαλε στον αμνό
Εισέβαλε στο μπλε πουλάρι
Αυτή είσδυσε στην ανήσυχη καρδιά μου.

...................

На једном пољу
Једно бело јагње
Игра се, са једним плавим ждребетом.
Радост, бескрајна радост
Ушла је у поље
Ушла је у јагње
Ушла је у ждребе плаве боје
Ушла је у немирно срце моје.



.......................

In a field 
One white lamb 
The game, with one blue foal. 
Joy, infinite joy 
She entered the field 
She entered the lamb 
She entered the colt blue 
She came into my restless heart.

* : Φιλιγκράν =  Είδος λεπτοκαμωμένου κοσμήματος, φτιαγμένου από νήματα χρυσού και   ασημιού. H λέξη είναι λατινική από το filum (νήμα) και το granum (υφή)


Sibe Miličić.

Monday, 25 October 2010

Misfortunes Of Young Goethe - Τα Παθήματα Του Νεαρού Γκαίτε

Τρέχοντας να φτάσω τον κομήτη μου
σκόνταψα και μάτωσα τη μύτη μου.
Προσπαθώντας ν' ανεβώ στον Όλυμπο
ξέμαθα να κολυμπώ.

Κι αντί να ευφραίνομαι απ' τ' ασήμαντα
κουφάθηκα να χτυπάω σήμαντρα .
Βυθισμένος στα ρομαντικά
έχασα και τα σημαντικά .

Τώρα ψηλαφίζω με τα χέρια μου
το κενό στο πρόσωπό μου το έρημο .
Βλέπω στον καθρέφτη μου τον Βέρθερο
( βέβαια δίχως το τραύμα το υπέρτερο )

..................................
Running up to reach my comet's white rose
I stumbled, fell and bled my nose.
Trying to climb up to the Olympus top
I unlearned to swim and walk the slope.

And instead of me rejoicing minor things
I was deaf by bell chimes and rings.
Submerged to the romantic sea bed
I even missed important shores to tread .

Now ,with my hands I'm fumbling
as the void in my face is rambling.
In my mirror I see Werther's face
(but as for the Trauma, not a trace)


Poetry : Nasos Vagenas
English Translation : Panagiotis Xourafas

Sunday, 24 October 2010

Watermelons - Καρπούζια


Πράσινοι Βούδες
Στον πάγκο με τα φρούτα.
Τρώμε το χαμόγελο
Και φτύνουμε τα δόντια.



............



Green Buddhas
On the fruit stand.
We eat the smile
And spit out the teeth.






Charles Simic

Wednesday, 20 October 2010

Départ - Ξεκίνημα

Σαν σήμερα το 1854, γεννήθηκε ο "πρώτος ποιητής ενός αγέννητου πολιτισμού'' όπως είχε πει ο Ρενέ Σάρ.Ο μεγάλος Γάλλος ποιητής Αρθρούρος Ρεμπώ θεωρείται ένας από τους κύριους εκπροσώπους του συμβολισμού, με σημαντική επίδραση στη μοντέρνα ποίηση, παρά το γεγονός πως εγκατέλειψε οριστικά τη λογοτεχνία στην ηλικία των 20 ετών. Μέχρι πρόσφατα ο Ρεμπώ είχε χαραχθεί στη μνήμη του αναγνωστικού κοινού ως μία αέναη εφηβική μορφή, καθώς όλα τα μετέπειτα πορτρέτα του έδειχναν τη θολή απεικόνιση του.Έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο καταστρεπτικές και λυτρωτικές παρουσίες στον πολιτισμό του 20ού αιώνα, παρά το γεγονός ότι έως και το θάνατό του δεν ήταν γνωστός παρά στους κύκλους της αβάν-γκαρντ. Σύμφωνα με τον Ρεμπώ, ο αληθινός ποιητής αποτελούσε ένα είδος προφήτη, ικανό να διαμορφώσει μία νέα πραγματικότητα, εφευρίσκοντας το άγνωστο. Ως χρέος του, αντιλαμβανόταν τη γνωριμία με τον εαυτό του, την καλλιέργεια του μυαλού και της ψυχής του, ώστε τελικά να δημιουργήσει μία «οικουμενική γλώσσα». Ο ποιητής, κατά τον Ρεμπώ, θα γινόταν «προφήτης» μέσω μίας «μακράς, απέραντης και λελογισμένης απορρύθμισης όλων των αισθήσεων», υπονομεύοντας συστηματικά την καθιερωμένη και συμβατική λειτουργία τους. Ο Αρθούρος Ρεμπώ πέθανε το 1891, σε ηλικία 37 ετών. 
Ακολουθεί το ποίημα του "Ξεκίνημα" από τη συλλογή του "Εκλάμψεις" :




Αρκετά είδα.Το όραμα αντάμωσα σ'όλους τους αιθέρες.
Αρκετά πήρα.Βόμβους των πόλεων,το βράδυ,και στον ήλιο, και πάντα.
Αρκετά γνώρισα.
Τις στάσεις της ζωής.- Ω Βόμβοι και Οράματα!
Ξεκίνημα μέσα σε καινούργιες αγάπες και θορύβους!


...................................

Assez vu. 
La vision s'est rencontrée à tous les airs.
Assez eu. 
Rumeurs des villes, le soir, et au soleil, et toujours.
Assez connu. 
Les arrêts de la vie. - Ô Rumeurs et Visions !
Départ dans l'affection et le bruit neufs !

...............................


Everything seen.
I found the vision in every air.
Everything had.
The far sounds of cities, 
In the evening,in sunlight, and always.
Everything known.
Oh,Tumult and Visions:Judgements of life!
Departure in affection, and shining sounds!



Arthur Rimbaud





Tuesday, 19 October 2010

Ο Δρόμος - The Way

Οι άνθρωποι είχαν ηττηθεί
διότι η επέλαση αποκρούστηκε.

Μάταια οι σάλπιγγες τούς πρόσταζαν
την επάνοδο στο αίμα
-αυτοί φεύγαν σαν τα πρόβατα
στην προσέγγιση τού τραίνου.

Ηττημένοι και δειλοί
(οι πρίν άτρομοι)
τον σωστό είχαν έβρει δρόμο...


.........................



The people had been defeated
for the attack was repelled.

The trumpets commanded in vain
their return in blood
-they were leaving like sheep
approaching the train.

Losers and cowards
(those fearless before)
they had found the right way...


Giannis Skarimpas

Friday, 15 October 2010

Lydia

Μην κάνεις να χτίσεις στον χώρο 
που υποθέτεις πως βρίσκεται
Το μέλλον, Λύντια,
και μην υπόσχεσαι στον εαυτό σου
Το αύριο. Πάψε να ελπίζεις
και γίνου αυτή που είσαι
Σήμερα. Εσύ, μονάχα, είσαι η ζωή σου.
Μην σχεδιάζεις το πεπρωμένο σου,
γιατί δεν είσαι μέλλον.
Μεταξύ της κούπας πού άδειασες
και της ίδιας αυτής πού
Ξαναγέμισες, ποιός ξέρει αν στην τύχη σου
Δεν παρεμβάλλεται η άβυσσος;

............................

Não queiras, Lídia, edificar no ‘spaço
Que figuras futuro, ou prometer-te
Amanhã. Cumpre-te hoje, não ‘sperando.
Tu mesma és tua vida.
Não te destines, que não és futura.
Quem sabe se, entre a taça que esvazias,
E ela de novo enchida, não te a sorte
Interpõe o abismo?

..........................

Don’t try to build in the space you suppose
Is future, Lydia, and don’t promise yourself
Tomorrow. Quit hoping and be who you are
Today. You alone are your life.
Don’t plot your destiny, for you are not future.
Between the cup you empty and the same cup
Refilled, who knows whether your fortune
Won’t interpose the abyss?


Fernando Pessoa

Thursday, 14 October 2010

Вечна Јесен - Αιώνιο Φθινόπωρο

Σπάνιο ψάρι
Με το σκοτάδι
Σπρώχνει την μέρα.

Το δικό μας αύριο
Είναι η τροφή του
Αρπαγμένη απ' την παλάμη μου.

Κι' ενώ κοιτάζω
Το σούρουπο της γαλάζιας 
Άνοιξης
Ο ουρανός
Στη μαύρη κραυγή σκίζεται.

Στις σημύδες μου
Έπεσε 
Αιώνιο φθινόπωρο.

..............

Бела врана
тмином
дан стеже 

Наше сутра
храна је њена
отета са моја длана

И док јледам
сутон плаветној
пролећа
небо
у црни крик тоне

На моје брезе
пала је вечна
јесен.

......................


Rare fish
By the darkness
It pushes the day

Our own tomorrow
Is its feed
Grabbed from my palm.

And as I gaze on
the dusk of the blue
Spring
The sky
Is ripped on the black cry.

Over my birches 
Fell an 
Eternal fall.






Poetry : Stanislava Gavrilovic
Greek Translation : Panagiotis Asimopoulos
English Translation: Panagiotis Xourafas

Tuesday, 12 October 2010

Αυτή Η Ανεργία! (Bertolt Brecht) - Diese Arbeitslosigkeit!

Κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία
πρόβλημα είναι ακανθώδες.
Εφ' ώ και είναι ευκαιρία
το Συμβούλιον μας το εργώδες
να της αφιερώση μίαν... συζήτησιν
εφ' όσον η εργασία δεν έχει ζήτησιν.
Διότι είναι καθαρά θεομηνία
διά το έθνος η ανεργία.

 Αίνιγμα αποτελεί διά πάντα τίμιον
πολίτην και υγιώς σκεπτόμενον
της ανεργίας το φαινόμενον.
Και επιπλέον,εξόχως επιζήμιον.
Κύριοι, οι καιροί ού μενετοί!
Θα απετέλει δε αδυναμίαν μας θανάσιμον,
εάν εμείς, τού έθνους οι εκλεκτοί,
δεν εύρωμεν μίαν δικαιολογίαν βάσιμον,

και την εμπιστοσύνη ούτω χάσωμεν
του λαού, ήτις μας είναι λίαν χρήσιμος.
Πρέπει, λοιπόν, δεόντως ν' αντιδράσωμεν.
Διότι θα είναι συμφορά μοιραία και κρίσιμος
εάν κρούσματα κοινωνικής έχωμεν αναταραχής,
ενώ ευρισκόμεθα επί ξυρού ακμής!
Θα ήτο διά το έθνος απειλή ολεθρία,
που το μαστίζει τόση ανεργία!

Δεν συμφωνείτε,κύριοι μου;
Το συμφερότερον, κατά την αποψίν μου,
είναι ν'αποφασίσωμεν ότι το πρόβλημα ελύθη,
και να το παραδώσωμεν στην λήθη.

-Την άποψη σας, να τη βράσουμε! Η ανεργία,
πληγή και παιδεμός τού τόπου,
θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου
θα μπείτε εσείς σε ανεργία!

(1930)

.....................................

Meine Herrn, das ist sehr schwierig
Mit der Arbeitslosigkeit.
Wir ergriffen ja begierig
Jegliche Gelegenheit
Diese Sache zu – besprechen
Wann Sie wollen! Jederzeit!
Denn das muss ein Volk ja schwächen
Diese Arbeitslosigkeit.

Uns ist sie ja unerklärlich

Diese Arbeitslosigkeit.
Dabei ist sie so beschwerlich
Und es wär auch höchste Zeit!
Dabei darf man nicht einmal
Sagen, sie sei unerklärlich
Denn das ist ja auch fatal
Das verschafft uns nämlich schwerlich

Das Vertrauen bei den Massen

Und das ist uns unentbehrlich.
Man muss uns gewähren lassen
Denn das wäre ganz gefährlich
Jetzt das Chaos zu entfachen
In so ungeklärter Zeit!
So etwas darf man nicht machen
Bei der Arbeitslosigkeit!

Oder was ist Ihre Meinung?

Passen würd uns in den Kram
Diese Meinung: die Erscheinung
Wird verschwinden, wie sie kam.

-Aber, die erzählt uns hier nicht:

Unsere Arbeitslosigkeit
Geht nicht eher weg, eh ihr nicht
Arbeitslos geworden seid!



Poetry : Bertolt Brecht 
Greek Translation: Marios Ploritis

Monday, 11 October 2010

Into My Arms...

I don't believe in an interventionist God
But I know, darling, that you do
But if I did I would kneel down 
and ask Him
Not to intervene when it came to you
Not to touch a hair on your head
To leave you as you are
And if He felt He had to direct you
Then direct you into my arms
Into my arms, O Lord
Into my arms.
And I don't believe 
in the existence of angels
But looking at you I wonder if that's true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms
Into my arms, O Lord
Into my arms.
And I believe in Love
And I know that you do too
And I believe in some kind of path
That we can walk down, me and you
So keep your candlew burning
And make her journey bright and pure
That she will keep returning
Always and evermore
 
Into my arms, O Lord
Into my arms...


.................

Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς
Μη σε φέρει, μη σε στείλει
μη σ' αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει
να σε στείλει εδώ ξανά
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά
Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν
Να σου φέγγουν να βαδίζεις

εν χάριτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ' τη λίμνη
και σε μένα να γυρνάς

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά.
Βαμμένος είμαι στην αγάπη

έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι
που θα 'μαστε μαζί
Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες

στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει
κάθε στιγμή παντοτινά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά...


Lyrics: Nick Cave
Greek Version: Dionysis Savvopoulos


Music Video(Cave) : http://www.youtube.com/watch?v=7zeP9gj1Ucg
Music Video(Savopoulos) : http://www.youtube.com/watch?v=pi3ml_a0mVM&feature=related :