Ράβε ξήλωνε τα κύματα
και πέταξε η θάλασσα
στην ρωγμή του βράχου
το παλιό γνωστό της δέρμα
σαν πράσινη μικρή οχιά.
και πέταξε η θάλασσα
στην ρωγμή του βράχου
το παλιό γνωστό της δέρμα
σαν πράσινη μικρή οχιά.
Οργισμένες οι φολίδες
κάθε στιγμιαίο δάκρυ τους
και μια φυσαλίδα ασφυξίας
που εκτονώνεται κρυφά
στη γραμμή του αίματος.
Σαν κισσός δηλητηριώδης
στο σώμα του νέου φωτός
που αδυνατεί να γεννηθεί,
τυλίγεται το βράδυ απόψε
η νιόβλαστη ταραχή μου.
Λονδίνο
2018
(Art: Camilla Derrico)
……..
Sewing and unpicking
waves of the sea tossing
her well-known old skin
through the rock’s crevice
like a small green viper.
Angry reptilian scales
each momentary tear
is a suffocation bubble
while vented secretly
in the bloodline.
Like poison ivy, round
the body of new light
unable to be born
my fledgling agitation
is coiled tonight.
Panagiotis Xourafas
No comments:
Post a Comment