Bγάλε τις αναγκαιότητες σου
και άστες δίπλα στη πόρτα
Περπάτησε ξυπόλυτος
σ' αυτό το σκοτεινό ξωκλήσι
Που κούφωσε απ' την απώλεια
και καθαγιάστηκε απ' τη θλίψη
Των γκρίζων πέτρινων τοίχων
και του πατώματος του.
Εσύ, το εκκλησίασμα
του ενός
Είσαι εδώ για να ακούσεις
όχι για να τραγουδήσεις.
Γείρε στο στασίδι πίσω.
Μην λες κουβέντα,
άσε τ' αναμμένα κεριά
να μιλήσουν.
Patricia Mc Kernon Runkle
No comments:
Post a Comment