Σιαμαίος - Siamese

πενθώ το φως 
και την ψυχή του 
το σκοτάδι,
ατόφιος στέκω 
εντός και ενεός 
στης χαραυγής 
το κεφαλόσκαλο,
οικείος ένοικος 
της πάσας θλίψης, 
να με χωνεύει η γης 
στα σπλάχνα της
κι ο ουρανός 
φορτίο ασήκωτο 
να με χλευάζει,
Άτλας και Σίσυφος 
ως σιαμαίος




..............





I mourn the light
and his soul
the darkness,
solid I stand
inside and aghast
on twilight's
door step,
intimate tenant
of every sorrow,
digested by the land
in her inwards
and the sky
an unbearable load
to mock me,
Atlas and Sisyphus
as a siamese





Panagiotis Xourafas