Όχθη - Shore

Eίμεθα στη όχθη σαν προβλήτες 
Tα χέρια μας απλώνονται στον ουρανό 
Kαι κατεβάζουν τα πουλιά 
Kαι τα κελεύσματα των οδοιπόρων. 

Mία γυναίκα κάποτε μας σταματά 
Aν δεν γελάσει πρόκειται να βρέξη. 



.................




We are like piers in a shore
Stretching our hands to the sky
Bringing down the birds
And the invitations of travelers.

Every now and then a woman stops us.
If she doesn't laugh, it will rain.





Andreas Empeirikos