Θερμοπύλες - Thermopylae

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες

δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία

γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε

πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

...........................

Honor to those who in the life they lead
define and guard a Thermopylae.
Never betraying what is right,
consistent and just in all they do
but showing pity also, and compassion;
generous when they are rich, and when they are poor,
still generous in small ways,
still helping as much as they can;
always speaking the truth,
yet without hating those who lie.

And even more honor is due to them
when they foresee (as many do foresee)
that in the end Ephialtis will make his appearance,
that the Medes will break through after all.


Constantine Cavafy

Aνδρείκελα - Dummies

Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη.
Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή.
άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία.

Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό
ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα, κοιτώντας παθητικά τ' αστέρια.

Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά.
Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη.
άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε παρά 
ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.

Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός
κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα
κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα.

..............................

As if we never came in this land.
As if we still remain in inexistence.
Darkness around and nor a shimmer.
Men in the imagination of the others.

Created by paper and hesitation
dummies in the two blind hands of destiny,
we dance, we accept the deception,
lifelessly, looking passively at the stars.

Distant is for us every delight now.
Hope and youth abstract meanings.
Nobody else knows that we’re here
despite of him that steps over us while he passes.

So many years have passed, time has passed
and if the deep sorrow wasn’t in the body
and if our true pain wasn’t in the soul
telling that we still exist.



 Kostas Kariotakis

Θερινό Ηλιοστάσι Γ' - Summer Solstice C'

Κι όμως σ᾿αυτο τον ύπνο
τ᾿όνειρο ξεπέφτει τόσο εύκολα
στο βραχνά.
Όπως τὸ ψάρι ποὺ άστραψε κάτω απ'τὸ κύμα
καὶ χώθηκε στο βούρκο τού βυθού
ή χαμαιλέοντας όταν αλλάζει χρώμα.
Στην πολιτεία ποὺ έγινε πορνείο
μαστροποί καὶ πολιτικιὲς
διαλαλούν σάπια θέλγητρα·

η κυματόφερτη κόρη
φορεί τὸ πετσὶ τής γελάδας
γιὰ να τὴν ανεβεί το ταυρόπουλο·
 ο ποιητὴς
χαμίνια τού πετούν μαγαρισιὲς
καθὼς βλέπει τ᾿αγάλματα να στάζουν αίμα.
Πρέπει να βγείς απὸ τούτο τὸν ύπνο·
τούτο το μαστιγωμένο δέρμα.

...................

And in this sleep often

dream comes down easily

into nightmare.

As the fish flashed under the wave

and nestled down in the mire of the deep

or the chameleon when changing colour.

In the state that became a brothel

whoremongers and policies

blare rotten lures'

 the wave sent daughter

wears the skin of a cow

so as the bull bestrides her'

the poet

gamins throw filths on him

as he watches statues bleeding.

You have to escape this sleep'

this whipped skin.

Giorgos Seferis