Έφευγε της μέρας ο παλιός συρμός
στής ώχρας τ'απαλό φιλί,
στού γιασεμιού τ'απόγι
καί με τον ήλιο τον κιοτή
ζερβά να λυκοφέγγει,
την ώρα εκείνη λάθρα
ψυχή μου υφαντή στη μύχια γαλήνη,
ψυχή μου δάκρυ γυάλινο
σ'αναβροχιάς ομίχλη,
ψιθυριστά μού είπες,
ανεβαίνεις...
Παναγιώτης Ξουραφάς
Καλό ταξίδι Αδελφέ μου..
No comments:
Post a Comment