Ο Μπιλυ χάθηκε
πριν τρεις χειμώνες.
Τυπικός Δαλματικός
που δεν μου ανήκε ποτέ,
αν και νόμιζα πως ήταν
δικός μου απο πάντα
και για πάντα.
Το ίδιο καλοκαίρι
εμφανίστηκε.
Για μια μέρα μόνο.
Ηρθε για λίγο αμίλητος,
κουνώντας την ουρά του
σαν να 'θελε να μ' αποχαιρετήσει.
Αφού δεν είχε προλάβει τότε.
Αφού δεν είχα καταλάβει ακόμη.
Πως όταν χάθηκε ο Μπιλυ
άρχιζε να ξηλώνεται το ρόδο.
.................
Billie was lost
three winters ago.
Typical Dalmatian
which I never owned,
though I thought it was
my own, always
and forever.
The same summer
he appeared.
For a day only.
He came to me in silence
shaking his tail
as if he wanted to say goodbye.
Since he had not done it then.
Since I had not yet understood.
That after Billie was gone
the rose had begun unpicking.
Panagiotis Xourafas