Δίπλωσε τον Χριστό του
σε ενα χαρτόκουτο Νestle,
και προσποιήθηκε τον Λάζαρο
περιμένοντας ν'ακούσει
την εντολή "Δεύρο έξω".
Έξω ο ίδιος αλλά και μέσα
στο κενό της αποκοτιάς
εκεί όπου κατα τας γραφάς
ο αναστάς θα δικάσει το φως.
Tολμάς;
Aπότοκος και χορηγός.
Iούδας στη σκηνή,
Iησούς στο κουτί.
Aπο ξύλο το δέντρο του κρεμασμένου,
απο ξύλο το μαρτύριο του Εσταυρωμένου
και πάνω στην Έδρα το σφυρί.
Xτύπα τρείς φορές και αποφάσισε.
Σκέπασμα ή Ξεμπρόστιασμα;
Σκέπασον, σκέπασον εαυτόν!
Απο παιδί βασανίζεσαι.
Να ξεμπροστιάσεις τα πίσω σημαίνει
να φιλησεις τον κρεμασμένο Ιουδα στο μάγουλο
και να του βάλεις φωτοστέφανο.
Και μετά να λιθοβολήσεις
με την Μαγδαληνή την αιωνιότητα.
Σκέπασον, σκέπασον την καυτηριάζουσα γλώσσα.
Απο παιδί αυνανίζεσαι με λέξεις.
Να ξεμπροστιάσεις τα πίσω σημαίνει
να εναποθέσεις το σταυρωμένο σώμα στο σάβανο
και μετά να ερωτοτροπήσεις
με την Mαγδαληνή, την Στιγμή.
Άρον τους λίθους και τις λέξεις
και περιπάτει, πιο σφιχτά στην Σινδόνη,
πιο βαθιά στο κουτί.
Γιατί το κουτί είναι ατομικό
και κλειδώνει απο μέσα ,
αλλά αυτό το μαθαίνεις πάντα
με τα καρφιά ζεστά τω θέναρι.
Μέχρι τη συνειδητοποίηση
λίθοι και λέξεις μπερδεύονται
συνήθειες εκπορνεύονται,
σαν να λεμε τι φέρετρο τι θέρετρο
ύπαγε εν τόπω αναψύξεως ,
εν τόπω χλοερώ.
Yπαγε οπίσω μου.
Tο φέρετρο είναι το θέρετρο.
Φέρε το μου εδώ,ποιός τρέχει στην ψύξη
και στα λιβάδια; Πονάνε τα πόδια απ' τα καρφιά.
Kλείσε τις πληγές γλείφοντας ιερότητα.
Mαλθακότητα κατέχει το σώμα απ το μετάξι,
σκίσε το κάλυμμα να φανεί η ανακυκλώνουσα Σάρκα.
Ας ξεσκιστεί λοιπόν το μετάξι,
με ανάρμοστη τάξη, όπως ταιριάζει
στους λαθρεπιβάτες της νύχτας.
Και ας αντιπαρατεθεί την αυγή
το αιώνιο γένωμα της σάρκας
με τη φθαρτή σκιά της Σινδόνης.
Δεν τρέχει τίποτα, ακόμα κι' αν
λεκιαστεί με των δαιμόνων το κρασί
οι άγγελοι θα παραμείνουν άγγελοι.
Τι; Δεν πιστεύεις στους αγγέλους;
Ως μεσίτης φθοράς
και νεκροθάφτης αφθαρσίας ψέλνεις.
Και επικαλείσαι πνεύματα
για να μην βαφτιστείς στα οινοπνεύματα,
ούτε σε κείνα που σε δαιμονοποιούν
μα ούτε και σε κείνα που σε ξελεκιάζουν.
Πάτησε πάνω στην Σινδόνη
με πέλματα γυμνά με μόνο ρούχο τους
τη λάσπη, κόψε χίλια και ενα κομμάτια το κουτί
και κάντο χαρτοπόλεμο
στο κεφάλι του βασιλιά, αντί για παραμύθι.
Τότε θα δεις αγγέλους
να αισθησιοκρατούνται
και δαίμονες να οσιομαρτυρούν.
Τότε η Σινδόνη θα ασπαστεί το κουτί
και το κουτί θα υποδεχτεί σπλαχνικά την Σινδόνη
και ως ένα θα μιλήσουν για τούτη
την ηδυπαθέστατη διαδρομή
και την αντιπαθέστατη συγνώμη.
Aglaia Milia (Italics)
& Panagiotis Xourafas
