Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως η πέτρα έπεσε στο έδαφος επειδή ανήκε εκεί Πιστεύουμε στη βαρύτητα. Αλλά αισθανόμαστε πως η ιδέα των Ελλήνων είναι πολύ πιο ποιητική ...................................... Dei gamle grekarane trudde steinen fall mot jorda fordi den høyrde til der Vi trur på gravitasjonen. Men vi syns oppfatninga til grekarane var mye meir poetisk .......................... The ancient Greeks believed a stone fell to the ground because it belonged there We believe in gravity. But we feel that the Greeks’ idea is much more poetic Eldrid Lunden
Στην μανιοκατάθλιψη σου μου είχες πεί, θυμάσαι πως 9 x 8 = 72. Μετά το διόρθωσες Εβδομήντα Δύο + Δύο Φλόγες από στήμονες κρίνων = (Ο ήλιος που σβήνει μακριά στον ορεινό ώμο της νύχτας) - (Το χαμένο μονοπάτι στα κανελλιά της σύννεφα). Στις μαθηματικές επαληθεύσεις σε μιά ατέρμονη κυκλικότητα, χάθηκες και βρέθηκες για να ξαναχαθείς. Στο τέλος, αν και περάσαν τόσα χρόνια ίδια πληγή, ίδιο αίμα, ίδιος εσύ ακόμα: Ο ορειβάτης της απόγνωσης. ................... On your manic depression you had told me, remember that 9 x 8 = 72. Then you corrected Seventy Two + Two Flames from stamens of lilies = (The sun fading out away in the highland shoulder of the night) - (The lost pathway in her cinnamon clouds). In mathematical verifications under an endless circularity, you were lost and found just to get lost again. Finally, even if many years have passed same wound, same blood, same you still: The mountaineer of despair.
.jpg)