Απολογισμός

Η Θάλασσα.
Η Αρχέγονη Υφάντρα.
Μιά γαλανή,δυό μαύρη.
Μιά σε καλεί,δυό που σ’αποδιώχνει.

Κάθε δευτερογέμισμα του φεγγαριού,
κάμε ένα απολογισμό.
Άσε στήν άκρη τα κοντύλια,
και σμίξε πάραυτα το σύμπαν
σε δυό αταίριαστα κοχύλια.

Κάμε στη χούφτα σου
να το χωρέσεις ένα αστέρι,
κι’ ένα στρέμμα ουρανό
ν’αναμιχτεί άσε το,
σε δυό σταγόνες ίριδας.

Στήν αιώρα π’αναπαύεις τις πληγές
κείνη που έδεσες σεμνά
το δείλι με το δείλιασμα,
κραυγάζοντας,
δώσε παρών.

Άμμος ξανθή.
Μέσα της άπειρες ζωές.
Βάλτη στην απόχη μέσα τού χεριού σου.
Νιώσε το μάγμα της ορμής,
κι’άμα καείς,
ξετύλιξε τα δάχτυλα
ένα προς ένα:

Η άμμος είναι τώρα,δές:
ένα θαλασσοπούλι!

Παναγιώτης Ξουραφάς