Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου
Ύστερα να πάμε μαζί στο δάσος
Ν' αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα
Που σε κάθε κορμό έχουμε χαράξει
Εδώ και χρόνια τα ιερά ονόματα
Να τα συλλαβίσουμε μαζί
Να τα μετρήσουμε ένα ένα
Με τα μάτια ψηλά στον ουρανό σαν προσευχή.
Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός.
Δεν περνούν από δω ξυλοκόποι.
...........................
First to touch your hands
Finger your pulse
Then go to the forest together
and embrace the big trees
where we have curved in every trunk
for years now the holy names
Spell them together
Count them up one by one
with eyes high above the sky like a prayer.
The sky can't hide our forest.
Lumberjacks don't come around here. Manolis Anagnostakis
2 comments:
Προσεξε....
ΑΝ πιασεις τα χερια μου, θα γίνω δεντρο...
κι αν με ερωτευτεις...
θα γίνεις ο ξυλοκόπος,
που θα κάνει την καρδιά μου να σταματήσει να χτυπα...
εστω και για δευτερόλεπτα συγκίνησης....
θα καταφερεις να χαλασεις την αιωνια ισορροπία μου...
και όλος ο Ουρανός θα κρύψει τα φυλλωματα που κοκκινίζουν στα μαγουλά μου....
Πρόσεξε!....
Post a Comment